Δεμένα τα χέρια του Θεού

Ευχόμουν πάντα αυτή η συγκεκριμένη εκπομπή να μας δείχνει τον φωτεινό δρόμο...

Πλέον μια θλιμμένη βεβαιότητα με κυριεύει τώρα που σας την στέλνω!

DEMENA TA XERIA TOY THEOY Δεμένα τα Χέρια του Θεού .mp3

DEMENA TA XERIA TOY THEOY Δεμένα τα Χέρια του Θεού .mp3 MediaFire is a simple to use free service that lets you put all your photos, documents, music, and video in a si...

Καλή Παναγιά!

Με αγάπη Χριστού 

Νώντας Σκοπετέας

Ἔνδροσοι σταλαγμοί

Ἕνα σημείωμα γιὰ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ τῆς κ. Λίνας Γαρυφαλάκη - Νικολάου, 

Ποιητικὰ κατασταλάγματα, ἐκδ. ΔΡΟΜΩΝ, Ἀθήνα 2018, σσ. 68

Τὸ ν’ αποφασίσει κάποιος νὰ παρουσιάσει τὰ ποιήματα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔγραψε σὲ καιροὺς φορτισμένους μὲ εὐαισθησία καὶ φωταγωγία ἐσωτερική, τότε, ἀσφαλῶς, ἐξομολογεῖται: Δηλαδή, ἀφαιρεῖ ἀπό πάνω του πολλὰ καὶ ἄχρηστα προσχήματα κι ἔτσι παρουσιάζει τὸ χαρτογράφημα τοῦ εὐαίσθητου ψυχισμοῦ του, μὲ σκοπὸ νὰ μιλήσει ἁπλᾶ, κατανοητά, χωρὶς νὰ θέλει νὰ φανεῖ μονάχα, δηλ. νὰ προβληθεῖ εὑρύτερα.

Κάπως ἔτσι, λοιπόν, εἶδα κι ἐγὼ τὸ λυρικώτατο καὶ μὲ τρυφερότητα ψυχῆς γραμμένο, τὸ νέο βιβλίο τῆς κυρίας Λίνας Γαρυφαλάκη - Νικολάου, Ποιητικὰ κατασταλάγματα. Ἕνα βιβλίο, στὸ ὁποῖο ἀποθησυρίζεται ὁ τραγικὸς καὶ συνάμα τόσο εὐαίσθητος ψυχισμὸς τῆς ποιητρίας. Κι ὅταν ἐδῶ γίνεται λόγος γιὰ τὴν τραγικὴ ὄψη τοῦ βίου τοῦ ἀνθρώπου, θὰ πρέπει νὰ σκεφτοῦμε πὼς μονάχα μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν λειτουργεῖ ὁ ποιητικὸς ρυθμὸς μέσα μας καὶ φανερώνει στὴ συνέχεια τὸ  ἀποτέλεσμα: δηλαδή, τὴ  γένεση τοῦ ποιήματος. Κι ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ σ. «τὰ ποιήματά [της] εἶναι ἀπορροὴ σκέψεων καὶ ἔντονων συναισθηματικῶν δονήσεων» (σ. 7). Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἀφήνει τὴν ψυχή της νὰ «στρέψει τὰ μάτια τῆς μνήμης στὸ παρελθὸν, ζητιανεύοντας / ἕνα κόκκο Ἐλπίδα ζωῆς» (σ. 22). Κι ὕστερα ταξιδεύει... Στὴν πρώτη τὴ νιότη, τότε ποὺ ἡ ἀθωότητα ἔπλαθε ὄνειρα κι ἐλπίδες (σ. 24), ἄνοιγε δρόμους στὸ στοχασμό, στὴν ὀμορφιὰ ἐκείνων τῶν στιγμῶν τῆς νεότητας, «ποὺ ξυπνοῦν ἀτόφια / ἀπὸ τὸ λήθαργο τῶν αἰώνων / κάποιες μνῆμες...» (σ. 26).

Λυρικὸς ὁ λόγος καὶ ἀφάνταστα τρυφερός, ραντισμένος μὲ εὐωδιὲς τῆς ἄνοιξης, ὁ λόγος τῆς σ. Ποὺ γοητεύει ἀφάνταστα, ἀρκεῖ νὰ μελετηθεῖ μὲ τὴ δέουσα προσοχή, μὲ εὐαισθησία συντονισμένη μὲ ἐκείνη τῆς ποιήτριας καὶ μὲ σεβασμὸ στὴν προσφορά της. Γιατὶ μὴν τὸ ξεχνᾶμε ὅτι ἡ κ. Γαρυφαλάκη, στὴ συλλογή της αὐτὴ καταθέτει ἀτόφιο ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ ψυχισμοῦ της, ὅπου ξεχωριστὴ θέση ἔχει κι ἕνα ἄλλο τρυφερώτατο θέμα, κορυφαῖο θὰ τὸ ἔλεγα, ἀφοῦ ἀναφέρεται στὸ ἐγγόνι της, αὐτὴν τὴν προέκταση τοῦ βίου της «διάρκεια / αἰώνιας ζωῆς νὰ δώσει» (σ. 13).

Χαιρετίζουμε αὐτὴ τὴ λαμπρὴ ἔκδοση τῆς πολυγραφότατης συγγραφέως καὶ τῆς εὐχόμαστε νὰ συνεχίσει νὰ ψάχνει κι ἄλλο τὰ συρτάρια της μνήμης, γιατὶ εἴμαστε σίγουροι, πὼς πολλὰ ἀκόμα, χρήσιμα καὶ φωτινά, θὰ μᾶς φανερωθοῦν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Επιγονάτιο Αρχιεπισκόπου Θυατείρων

Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγόριος προεξήρχε στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στην Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονος Harrow ΒΔ Λονδίνου, προς τιμήν του ομώνυμου τιμώμενου Αγίου, την Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018.

Κατά την εν λόγω Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος φορούσε ένα πολύ όμορφο επιγονάτιο, το οποίο τόνιζε με ένα διακριτικό τρόπο την Αρχιερατική του παρουσία και αξία.

Όπως αναγράφεται στην πίσω πλευρά του επιγονατίου, αυτό αποτελεί δώρο προς τον Σεβασμιώτατο, από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.

Υπενθυμίζεται ότι το επιγονάτιο είναι άμφιο σε σχήμα ρόμβου και κρέμεται δίπλα στο δεξί γόνατο (επί του γόνατος) του αρχιερέα, καθώς και των οφφικιάλων ιερέων. Συμβολίζει δε, την πετσέτα ή ποδιά (λέντιο), που χρησιμοποίησε ο Κύριος στον Μυστικό Δείπνο.

Ταξίδι στη Σίφνο

Ίσως βέβαια θα έπρεπε να πει κανείς όχι απλά ταξίδι στη Σίφνο, αλλά ταξίδι στο γαλάζιο, ή ταξίδι στο λευκό του Αιγαίου μας, ή ακόμα καλύτερα ταξίδι στο όνειρο...

Οι φωτογραφίες της παρούσας ανάρτησης είναι από το υπέροχο αυτό νησί των Κυκλάδων, που φημίζεται για την αρχιτεκτονική του και την πρωτοτυπία της κυκλαδίτικης ομορφιάς του.

Η Σίφνος συνδυάζει γραφικότητα, γαστρονομία, λαϊκή τέχνη και παράδοση - όλα υπό το λαμπρό φως και τη μαγευτική αύρα του Αιγαίου.

Όλος αυτός ο πλούτος κρατά από την αρχαιότητα, τότε που το χρυσό και το ασήμι γέμιζε το υπέδαφός της, έως και σήμερα με τη μορφή υψηλού επιπέδου τουριστικών υποδομών.

Το χαμηλό προφίλ του νησιού, χωρίς εκκεντρικότητες και υπερβολές, γαληνεύει και μαγεύει τον επισκέπτη.

Οι φωτογραφίες της παρούσας ανάρτησης υπογραμμίζουν τα δύο βασικά χρώματα που κυριαρχούν στη Σίφνο, και είναι το μπλε της θάλασσας και του ουρανού με τις διάφορες αποχρώσεις του, κι επίσης το λευκό των οικημάτων, σπιτιών και εκκλησιών.

Photos: Dr. Demetris Salapatas!

Εγκύκλιος και Έρανος για τις πυρκαγιές

Τις τελευταίες ημέρες μια μεγάλη σκοτεινιά σκέπασε την αγαπημένη κι ευλογημένη Πατρίδα, την Ελλάδα μας. Πυρκαγιές, δεκάδες νεκροί, τραυματίες, αγνοούμενοι, καμμένη γη... Η καπνίλα σκότισε το νου, η φωτιά πυρπόλισε τη σχέση μας με τον συνάνθρωπο και με τη φύση...

Η θεοφιλής και σαφώς ΦΙΛΟΓΕΝΗΣ Ομογένειά μας, δια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ. Γρηγορίου, δείχνει τα άμεσα αντανακλαστικά της, στη μεγάλη Νεο-Ελληνική Τραγωδία, που συνεχίζει να εξελίσσεται στην πληγωμένη Μητέρα Πατρίδα και ξεκινά άμεσα Έρανο Αγάπης. Η Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου δίνει το στίγμα της αλληλεγύης και τις σχετικές πρακτικές πληροφορίες!

Κριτική Νίκου Χουρδάκη για «Αθόρυβα»

Ο Νίκος Ι. Χουρδάκης, ποιητής, ψυχολόγος, ψυχαναλυτικός-ψυχοθεραπευτής, που ζει και εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής στα Χανιά, ένας άνθρωπος του πνεύματος και του πολιτισμού, ασχολήθηκε με λεπτομέρεια με τη νέα μας ποιητική συλλογή «Αθόρυβα» και έγραψε την παρακάτω κριτική - παρουσίαση:

Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για την κολακευτική αυτή αναφορά, για τη μετρημένη κρίση του, τα ευγενικά σχόλιά του, τη ζεστή αγκαλιά μέσα στην οποία υποδέχθηκε και έκλεισε την... αθόρυβη αυτή δημιουργία, στην οποία δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα ο ισορροπημένος κριτικός και κρητικός λόγος του.

Προετοιμασίας ὁ καιρός...

ἤ, Τῆς Πανηγύρεως τὰ ἀπαραίτητα τὰ βήματα

Σταλάζουν ἰλασμὸ καὶ συγκίνηση οἱ πρεόρτιες αὐτὲς ὦρες καὶ μέρες, ποὺ μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ τοῦ θέρους κομίζει ἡ Μνήμη ἡ ἱερὴ τοῦ Ἀθλοφόρου Ἁγίου μας. Του θείου Παντελεήμονος τοῦ ἰαματικοῦ, ποὺ κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τιμᾶται μὲ ἰερὸ δέος καὶ μὲ ἰκέσιους λόγους, ποὺ ἀπευθύνονται στὴ Χάρη Του ἀπὸ ὅλες τὶς ἡλικίες καὶ τάξεις τῶν ἀνθρώπων.

Προετοιμαζόμαστε, λοιπόν, κι ἐμεῖς, ὅπως ἔπρατταν γιὰ τέσσερεις περίπου αἰῶνες οἱ πατέρες μας, οἱ προκάτοχοί μας, οἱ δικοί μας ἄνθρωποι. Κι ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια τόσο καὶ πιὸ πολὺ ἡ συγκίνησή μας μεγαλώνει, καθὼς καταλαβαίνουμε,  πὼς ὁ χρόνος παρέρχεται καὶ μαζί του κι ἐμεῖς.

Κι ὄμως ἐπιμένουμε νὰ τᾶ ταχτοποιοῦμε ὄλα ἤ σχεδὸν ὅλα, ὅπως ἔγιναν τόσα καὶ τόσα χρόνια κι ἄς λείπουν πιὰ τὰ πολλὰ τὰ «χέρια», δηλ. οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀπάρτιζαν τὴ μικρὴ αὐτὴ ἐνοριακὴ κοινότητα καὶ τώρα ἔχουν ἀναχωρήσει γιὰ πάντα, τὰ σπίτια τους τους εἶναι κλειστὰ, τὰ σοκάκια ἄδεια... Κι ὅμως ἐπιμένουμε μὲ βακτηρία καὶ συνδρομὴ ἐκεῖνο τό, «πρέβευε, Ἀθλοφόρε, τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν». Ἀμήν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός