Ὄντως, «ἔδωκας βοήθειαν...

...ἡμῶν τῆ νήσῳ Εἰκόνα Σου, τὴν σεπτὴν Εἰκονίστριαν, Παρθένε Πανάμωμε...»

Εὐαγγέλου Γαλάνη, Μητροπολίτου Πέργης,

ἐλάχιστον καταθέσιον γιὰ τὸ 40-νήμερο Μνημόσυνό Του

Λοιπόν, ἄς πορευθοῦμε κι ἐφέτος «ἄνω πρὸς τὸ βουνόν, ἐν ὕμνοις καὶ ὠδαῖς, ἐν ὧ ποτε κατέπτη, Εἰκὼν ἡ Εἰκονίστρια» κι ὕστερα, ἄς ἀπολαύσουμε τοὺς θείους σταλαγμοὺς τῶν εὐεργεσιῶν Της, καθὼς  «ἡ Εἰκὼν τῆς θεόπαιδος ἐκ τῶν ἄνωθεν, ἀρρήτω λόγῳ καταπτᾶσα, ἅπαντα τὸν δρυμὸν οὐρανίῳ φωτὶ κατηγλάϊσεν».

Μὲ τὸ θέρος νὰ μεσουρανεῖ καὶ νὰ φωτίζει τὰ σύμπαντα τῆς ἱερᾶς καὶ ἁγιοφόρου νήσου Σκιάθου, τῆς νήσου ποὺ ἑορτάζει τὴν θεοφεγγῆ παρουσία τῆς Ἁγίας Εἰκόνος, τῆς Εἰκονιστρίας, πορευόμεθα ὅλοι, κλήρος καὶ λαός καὶ Τὴν ἰκετεύουμε: «Ναί, ὦ Παντάνασσα Μητροπάρθενε, μὴ ἀποστῇς ἀφ᾿ ἡμῶν δεόμεθα». Γιατὶ εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό ὅτι «καὶ γῆ καὶ θάλασσα κηρύττει, τὰ σὰ μεγαλεῖα ἐν χαρᾷ, ὑμνεῖ καὶ δοξάζει ὁ σύμπας κόσμος. Ἄχραντε...». Κι ἐμεῖς οἱ ἐλάχιστοι μαζύ τους, μετάνοια βάζοντας καὶ μὲ ἱερὸ δέος ἀσπαζόμεθα τὴν πανύμνηστο Εἰκόνα Της, «κύκλῳ Αὐτῆς, ἐν [ταύτῃ] τῇ ἱερᾷ ἡμέρα τῆς εὑρέσεώς Της», ζητώντας τὸ, «ἐξελοῦ [ἡμᾶς] τῆς τυραννίδος [παντοίων] θλίψεων». Ἀμήν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός