Ἤ, τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων
καὶ φέτος
Ὅσοι ἀπομείναμε ἀκόμα νὰ κρατοῦμε μέσα μας
σταλαγμοὺς συγκινήσεως καὶ νοσταλγίας, τὴν ἡμέρα αὐτή, τὴν ἑορτὴ ἐτούτη δηλαδή, τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων τὴν ἑορτή, ἐπιστρέφουμε: Ναί, ἐπιστρέφουμε. Μὲ φορτωμένη τὴν ψυχὴ μνῆμες ἱερές, ἀλλὰ καὶ τὴν καρδιὰ πληγωμένη, ἐπειδὴ σήμερα, τὴ μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα ἡ παλιά μας ἐκκλησία στὸ Κάτω χωριὸ ἀπομένει σιωπηλή, ἄδεια καὶ κλειστή. Γιατὶ τό πανηγύρι της ἔπαψε πιὰ νὰ τελεῖται κι ἡ παρουσία τῶν ἀνθρώπων
μηδενίστηκε. Ἐκτὸς ἀπὸ κάποιες λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις -ἐλάχιστες πάντα- τὶς ὁποῖες, εὐτυχῶς, καλλιεργοῦν ὅσοι πιστοί δὲ λησμονοῦν τὴ Χάρη Τους.
Ἔτσι, σήμερα, τὴν ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία πανηγυρίζει ὁ ναὸς αὐτός, μιὰ σιωπὴ ἁπλώνεται στὸ ἐρειπωμένο χωριό.
Μιὰ γόνιμη, ὡστόσο, σιωπή, γιὰ ὅσους ξέρουν ν᾿ ἀφουγκράζονται
καλύτερα τὰ πράγματα, ἀφοῦ μέσα ἀπὸ ὅλ᾿ αὐτὰ ἀναδύεται ἡ ἀκτινοβολία, ἡ λαμπρὴ ἀκτινοβολία τοῦ χτές. Ἑνὸς χτὲς ποὺ ζωντανεύει στὰ μάτια καὶ τὶς ψυχὲς τῶν ἀθεράπευτα νοσταλγῶν, οἱ ὁποῖοι αὐτὲς τὶς λαμπροφορεμένες ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ τὸ θέρος ὧρες, στέκουν καὶ ξαναβλέπουν στὴν ἄδεια πλατεῖα, στὴν ἐκκλησιά, στοὺς δρόμους, στὰ καλτερίμια, τοὺς πανηγυριστὲς ποὺ ἔφτασαν ἀπὸ τὴ γειτονικὴ τὴν Πλατάνα, ὥστε νὰ τιμήσουν τὴ Χάρη Τους. Τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τὴν πανευλόγητο
Χάρη.
Σ᾿ αὐτὸ τὸ σιωπηλὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ, λοιπόν,
προσήλθαμε καὶ σήμερα. Ἔστω καὶ νοερά, γιὰ νὰ τιμήσουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ θυμηθοῦμε. Γιατὶ μὲ τὴν τιμὴ καταθέτουμε τὸ περίσσευμα τῆς καρδιᾶς καὶ μὲ τὴ θύμηση
ξαναγυρίζουμε... Καὶ ξαναγυρίζουμε ἐκεῖ ποὺ χωνεύουν, ὡς ἄλλο λίπασμα, οἱ δικοί μας ἄνθρωποι, ἐκεῖ ποὺ ἀκόμα χλωρὰ εἶναι τὰ παιδικά μας τὰ βιώματα, τὰ ὄνειρά μας, οἱ καημοί μας.
Καὶ τοῦ χρόνου, λοιπόν.
π. Κ.Ν. Καλλιανός
1 Ἰουλίου 2018
No comments:
Post a Comment