Monday 2 July 2018

Στό σιωπηλό τό σπίτι τοῦ Θεοῦ καί πάλι σήμερα


, τν γίων ναργύρων κα φέτος

σοι πομείναμε κόμα ν κρατομε μέσα μας σταλαγμος συγκινήσεως κα νοσταλγίας, τν μέρα ατή, τν ορτ τούτη δηλαδή, τν γίων ναργύρων τν ορτή, πιστρέφουμε: Ναί, πιστρέφουμε. Μ φορτωμένη τν ψυχ μνμες ερές, λλ κα τν καρδι πληγωμένη, πειδ σήμερα, τ μεγάλη ατ μέρα παλιά μας κκλησία στ Κάτω χωρι πομένει σιωπηλή, δεια κα κλειστή. Γιατ τό πανηγύρι της παψε πι ν τελεται κι παρουσία τν νθρώπων μηδενίστηκε. κτς π κάποιες λατρευτικς κδηλώσεις -λάχιστες πάντα- τς ποες, ετυχς,  καλλιεργον  σοι πιστοί δ λησμονον τ Χάρη Τους.


τσι, σήμερα,  τν μέρα κατ τν ποία πανηγυρίζει νας ατός, μι σιωπ πλώνεται στ ρειπωμένο χωριό. Μι γόνιμη, στόσο, σιωπή, γι σους ξέρουν ν᾿ φουγκράζονται καλύτερα τ πράγματα, φο μέσα π λ᾿ ατ ναδύεται κτινοβολία, λαμπρ κτινοβολία το χτές. νς χτς πο ζωντανεύει στ μάτια κα τς ψυχς τν θεράπευτα νοσταλγν, ο ποοι ατς τς λαμπροφορεμένες π τ λληνικ τ θέρος ρες, στέκουν κα ξαναβλέπουν στν δεια πλατεα, στν κκλησιά, στος δρόμους, στ καλτερίμια, τος πανηγυριστς πο φτασαν π τ γειτονικ τν Πλατάνα, στε ν τιμήσουν τ Χάρη Τους. Τν γίων ναργύρων Κοσμ κα Δαμιανο τν πανευλόγητο Χάρη.   


Σ᾿ ατ τ σιωπηλ σπίτι το Θεο, λοιπόν, προσήλθαμε κα σήμερα. στω κα νοερά, γι ν τιμήσουμε, λλ κα ν θυμηθομε. Γιατ μ τν τιμ καταθέτουμε τ περίσσευμα τς καρδις κα μ τ θύμηση ξαναγυρίζουμε... Κα ξαναγυρίζουμε κε πο χωνεύουν, ς λλο λίπασμα, ο δικοί μας νθρωποι, κε πο κόμα χλωρ εναι τ παιδικά μας τ βιώματα, τ νειρά μας, ο καημοί μας.

Κα το χρόνου, λοιπόν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

1 ουλίου 2018

No comments: