Ἀρχιερέων ἐκλογαί καί πάλι...

Συλλογισμοὶ ἑνὸς ἁπλοῦ πρεσβυτέρου καὶ δὴ ἐπαρχιώτη

Μέρες ἀκούγονταν τὰ ὄνόματα τῶν ὑποψηφίων ἱερομονάχων, ποὺ θὰ κατήρτιζαν τὸ τριπρόσωπον, ἐκ τοῦ ὁποίου καὶ θὰ ἐκλέγετο ὁ νέος Ἐπίσκοπος. Ὀνόματα, λοιπόν, διάφορα ἀκούγονταν, εὐλαβῶν ἐξάπαντος κληρικῶν καὶ μὲ προσόντα διόλου εὐκαταφρόνητα, οἱ ὁποῖοι θὰ συναγωνίζοντο στὸν στίβο τῆς ἐκλογῆς.

Κι ἔφθασε ἐπιτέλους ἡ ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς, συνῆλθον ἐπὶ τῷ αὐτῷ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ  οἱ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας Ἀρχιερεῖς καὶ μετὰ ἀπὸ ψηφοφορία ἐξελεγη ὁ νέος Ἐπίσκοπος.

Δὲν εἶναι ἀσφαλῶς δίχως τὴν δικιά της ἀγωνία αὐτὴ ἡ ὅλη διαδικασία. Ἀγωνία αὐτῶν ποὺ συνθέτουν τὸ λεγόμενο τριπρόσωπο, ἀγωνία τῶν ἴδιων τῶν Ἱεραρχῶν ἀγωνία ἀκόμη καὶ μιᾶς μεγάλης μερίδος πιστῶν, ἰδίως ἐκείνων τῶν Μητροπόλεων ποὺ τελοῦν ἐν χηρείᾳ καὶ αναμένουν τὸ νέο τους πνευματικό πατέρα καὶ πρῶτο τῇ τάξει κληρικὸ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς τους ἐπαρχίας.

Ὅμως πίσω ἀπ᾿ ὅλ᾿ αὐτὰ ἀσφαλῶς κρύβονται καὶ ἀνθρώπινα συναισθήματα, τὰ ὁποῖα γενᾶ κι ἀνεβάζει στὴν ἐπιφάνεια τῆς ψυχῆς ὅλο  αὐτὸ τὸ κλιμα   τῆς ἐκλογῆς. Συναισθήματα, δηλαδή, πικρίας καὶ ἀπογοητεύσεως κάποτε, ὅταν περιμένεις αὐτὴ τὴν ὥρα νὰ σοῦ δοθεῖ κάτι, ὁ μισθός σου ὁ πνευματικὸς π.χ. νὰ σοῦ χαριστεῖ κι ἐσένα μιὰ ρωγμὴ νέα στὴν ἱερατική σου πορεία, ὅπου θὰ μπορέσεις νὰ δεῖς τὸ ἔσχατο τὸ πάτωμα τοῦ οἰκοδομήματος, ποὺ εἶναι ἡ Ἀρχ-Ιερωσύνη, νὰ πραγματοποιηθεῖ ἕνα ὄνειρο, μιὰ ἐπιθυμία, ποὺ τὴν προσδοκᾶς καιρό.

Ἀλλά, ὅσο καὶ νὰ περιμένεις αὐτὴ ἡ ὥρα δὲν ἦρθε, ἤ δὲ φάνηκε ἀκόμα. Γιατὶ τάχα; Ἐρώτημα κι αὐτό!!! Κι ὅμως ἡ ἀπαντησή του εἶναι κι εὔκολη καὶ συνάμα πολὺ σαφής: Τοῦ Θεοῦ ἔγινε, ὅπως λέγανε κι οἱ παλιοί. Κι ὅ,τι προστάζει καὶ φανερώνει ὁ Θεὸς πρὸς τὸ συμφέρον μας εἶναι. Ναί, ἔμειναν κάποιοι ἔξω ἀπὸ τὸ χορὸ τῆς Ἀρχιερωσύνης.  Καὶ λοιπόν; Μήπως δὲν διακονοῦν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴ θέση ποὺ κατέχουν στοὺς κόλπους Της; Ἤ μήπως ἡ ἁγιότητα, αὐτὸ τὸ μέγα ζητούμενο γιὰ ὅλους μας, ἀνήκει ἀποκλειστικὰ καὶ χαρίζεται μονάχα στοὺς Ἀρχιερεῖς;

Ἀρχιερατικὲς ἐκλογές καὶ πάλι. Νέα δοκιμασία γιὰ κάποιους, μέγιστα τὰ μαθήματα γιὰ τοὺς πολλούς. Γιὰ νὰ μὴν ξεχνᾶμε: Τοῦ Θεοῦ νὰ γένει ἤ, ὅπως λέμε καθημερινά στὴν προσευχή μας, «Γενηθήτω τὸ θέλημά Σου». Ἀμήν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός