Αὐτοβιογραφικά 3

Βιώνοντας καθημερινὰ τὸ ἀπρόοπτο...

Τὸ ἀπρόοπτο εἶναι πάντα τὸ καθοριστικὸ γεγονὸς-σημεῖο, ποὺ σοῦ ἀνατρέπει τὸ πρόγραμμα, σοῦ ἀναστατώνει τὴ ζωή, σὲ ἀπορρυθμίζει γενικότερα. Μὲ λίγα λόγια. Ἕνας ἱερέας, ὅπως ἐμεῖς, ἱερέας τῆς Ἐπαρχίας δηλαδή, ποὺ διακονεῖ τὴν ἐνορία του μόνος, χωρὶς συνεφημέριο, δὲν εἶναι καὶ λίγες οἱ φορὲς ποὺ δέχεται τὴν ἀπρόσκληστη παρουσία ἑνὸς ἀπρόοπτου γεγονότος, ποὺ θὰ τοῦ μεταβάλλει τὸ πρόγραμμα, θὰ τοῦ στερήσει τὴν ὁποιαδήποτε, θὰ τὸν ὁδηγήσει σὲ καταστάσεις διαφορετικὲς ἀπ᾿ αὐτὲς ποὺ σχεδίαζε ἤ ἔστω εἶχε βάλει στὸ νοῦ του νὰ πράξει. Λ.χ. ἕνα ξύπνημα μέσα στὴ νύχτα νὰ κοινωνήσει κάποιον ἀσθενῆ, ἡ πληροφορία ὅτι «ἔφυγε» ξαφνικὰ κάποιος ἐνορίτης καί τόσα ἄλλα εἶναι κάποια ἀπὸ τὰ «σημεῖα» μέσα στὰ ὁποῖα ἐμφανίζεται τὸ ἀπρόοπτο, τὸ ἀναπάντεχο, αὐτὸ ποὺ δὲν προβλέφθηκε.

Μὲ κορυφαῖο πάντα τὸ μέγιστο μάθημα: ἐκεῖνο τοῦ θανάτου, ποὺ ἐμφανίζεται ξαφνικὰ κι ἀκάλεστα: δίχως νὰ ἔχει, δηλαδή, προβλεφτεῖ. Γι᾿ αὐτὸ καὶ συμβουλεύει ἡ Ἐκκλησία μὲ τό ρήμα, «Γρηγορεῖτε...» (Μτθ 24, 42), ἐπειδὴ μὲ τὴν ἐγρήγορση ἡ ψυχὴ φρουρεῖται περισσότερο, ἀλλὰ καὶ ἀπομένει πάντα ἄγρυπνη, προσεχτική. Ἄλλωστε, μὴ λησμονοῦμε πὼς μέσα στὸν ὅλο κύκλο τῶν προσευχῶν τῆς Ἐκκλησίας πρωτεύουσα θέση ἔχει κι ἡ ἐπίκληση: «Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν ταύτην καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρὸς, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου καὶ αἰφνιδίου θανάτου».

Μακάριοι ὅσοι κατορθώνουν νὰ βιώνουν τὸ ἀπρόοπτο ὡς τὸ μέγιστον μάθημα, ποὺ μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὶς ἐξίσου μέγιστες ἐξετάσεις, ποὺ «ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος» ἀργὰ ἤ γρήγορα θὰ δώσουμε.

π. Κ.Ν. Καλλιανός