«Εἰς ἐαυτὸν δὲ ἐλθών...» (Λκ. 15, 17)
Συνεχίζουμε,
λοιπόν, γιὰ δεύτερη ἑβδομάδα τὸ ταξίδι μας στὸ πέλαγος, ποὺ ἀνοιχτήκαμε νὰ ταξιδέψουμε κι ἐφέτος: Στὸ πέλαγος, στὴν «κυμαινομένην
θάλσσαν» τοῦ ἱ. Τρῳδίου. Κι ἀφοῦ περάσαμε ἀπὸ τὸν λιμένα τῆς θείας τοῦ Τελώνου ταπεινώσεως, τώρα πιὰ πορευόμαστε γιὰ κάπου ἀλλοῦ. Κι αὐτὴ τὴ φορὰ ἕνα πράγμα ἔχουμε μπροστά μας: τὸ νὰ συνέλθουμε πνευματικά, τὸ νά ἔλθουμε «εἰς ἑαυτὸν», νὰ συνειδητοποιήσουμε, μὲ λίγα λόγια τὴν ἐξορία στὴν ὁποία βρισκόμαστε, μακρυὰ ἀπὸ τό θέλημά Του, κι ὡς ἄταχτα παιδιά ποὺ εἴμαστε κι ὡς ἀπρόσεχτοι κληρονόμοι τῶν θείων Του δωρεῶν, νὰ ἐπιστρέψουμε πιά. Ἀλλά, ποῦ νὰ ἐπιστρέψουμε; Μεγάλο, μέγιστο ὄντως τὸ ἐρώτημα ποὺ ἀνοίγεται σὲ ὅλους μας, ὡστόσο δὲν εἶναι ἀναπάντητο. Ἀρκεῖ μονάχα νὰ ἔλθουμε «εἰς ἑαυτόν», νὰ ἀποφασίσουμε νὰ (ξανα)βροῦμε, δηλαδή, τὸ μονοπάτι ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ σιμά Του. Στὴ μεγάλη κι ἀπέραντη πατρική Του ἀγκαλιά, ποὺ ἄλλη τόσο τρυφερὴ καὶ γνήσια δὲν ὑπάρχει. Καὶ γιὰ νά λέμε τὰ πράγματα μὲ τ᾿ ὄνομά τους, ἐννοῶ νὰ ἔλθουμε στὰ συγκαλά μας, ὅπως λέει κι ὁ ἁπλὸς λαός.
Ἀλήθεια, ποιοὶ θά τὸ τολμήσουμε φέτος;
Τὸ Τριώδιο ἄνοιξε πιά, μὲ λίγα λόγια ἡ πορεία, τὸ ταξίδι ξεκίνησαν.
Τὸ ἀντιληφτήκαμε ἤ ὄχι;
π. Κ.Ν. Καλλιανός
No comments:
Post a Comment