Το βράδυ, που διαβάζεται ο Όρθρος της Μεγ. Τετάρτης, έχουμε την εξιστόρηση του περιστατικού της ανυπόληπτης εκείνης γυναίκας, που με πόθο μετανοίας άλειψε τον Κύριο με πολύτιμο μύρο, και την προδοσία του Ιούδα. «Δείνον η ραθυμία, μεγάλη η μετάνοια»! Την ανάγκη της μετάνοιας μας υπενθυμίζει το γνωστό Δοξαστικό των Αποστίχων «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις...», καθώς και το άπειρο έλεος της ευσπλαχνίας του Θεού. Όσο αυστηρός ήταν χθες ο Κύριος για την υποκρισία των Φαρισαίων, τόσο στοργικός και σπλαχνικός παρουσιάζεται σήμερα για κάθε μετανιωμένη ψυχή.
Πρέπει, επίσης, να προσέξουμε ότι η Κασσιανή δεν είναι η αμαρτωλή γυναίκα, αλλά η οσία Κασσιανή, η Κασσία. Η εμπνευσμένη ποιήτρια, που περιγράφει το γεγονός της αμαρτωλής εκείνης γυναίκας, που άλειψε με τα μύρα και τα δάκρυά της τα πόδια του Χριστού, στο σπίτι του Φαρισαίου κι ύστερα τα σκούπισε με της κεφαλής της τις πλεξούδες.
No comments:
Post a Comment