Σάββατο του Λαζάρου

Κάλαντα του Λαζάρου

Ήρθ’ ο Λάζαρος , ήρθαν τα Βάγια.

Ήρθ’ η Κυριακή που τρών τα ψάρια.

-Που 'σουν Λάζαρε, που 'σουν κρυμμένος;-

Ήμουν στη γη βαθιά θαμμένος,

και με τους νεκρούς, νεκρός κι’ αποθαμένος.

-Πες μου Λάζαρε κάτω στη γη, τι είδες;

-Είδα βάσανα, πόνους, καημούς και πίκρες.

Δώστε μας κανένα αυγό για ψημένο για ωμό,

Να το βλογήση ο Θεός, να το φάη ο Λάζαρος.

Όξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα Απρίλης και Λαμπρή.

Λέγεται πως ο Άγιος Λάζαρος κατά τη διάρκεια των τριάντα χρόνων που έζησε μετά από την ανάσταση του δεν χαμογέλασε ποτέ, εκτός από μια περίπτωση, όταν είδε κάποιον να κλέβει μια πήλινη στάμνα, όπου είπε χαμαγελώντας: "ο πηλός κλέβει τον πηλό."