Tuesday 15 February 2011

Παλαιᾶς Κοπῆς

«Ὅσο περισσότερο κάποιος εἶναι ἄγνωστος τόσο περισσότερο νά τόν ἀγαπᾶς»
(Γκαμπριέλ Μαρσέλ)

Εἷς ἀγαθός Ἀρμένιος συνέβαλε εἰς τήν σωτηρίαν μας, διηγεῖτο.

Ὁ πατέρας μου προσέβαλε ἕναν Ὀθωμανόν καί ἠναγκάσθημεν νά ἐγκαταλείψουμε τήν πατρίδα. Ὁ ἀγαθός Ἀρμένιος μᾶς συνέδραμε καί ἤλθαμεν εἰς τάς Ἀθήνας. Τελείωσα τήν Βαρβάκειον ἀλλά ἠγάπων τόσο τά ἄσματα (ἤμην δεινός κανταδόρος) ὥστε διά τήν ἀγάπην τοῦ Σακελλαρίδη καί χάριν τοῦ λαγούτου ἐγκατέλειψα τό Πανεπιστήμιο! Ἤδη εἶχαν συρρεύσει οἱ πρόσφυγες. Τότε συμμετεῖχα εἰς τήν Ἐπιτροπήν Ἀποκαστάσεως. Χρειάστηκε νά ἀνέβω εἰς τήν Βέρροιαν ὅπου ἠράσθην σφόδρα καί ἀθεράπευτα τήν προσφιλεστάτη μου Γαλάτεια. Ἀμέσως τήν ἐνυμφεύθην.

Ἐπιστρέψας εἰς τάς Ἀθήνας ἄνοιξα πρατήριον σιγαρέττων, εἶτα καφενεῖον εἰς τήν ὁδόν Λέκκα. Οἱ πρόσφυγες τότε ἐδικαιοῦντο παραχωρητηρίων. Μία δήλωσις ἦτο ἀρκετή ἀλλά ἐμεῖς εἴχομεν ἔλθει ἐδῶ πολύ ἐνωρίτερον τῶν γεγονότων. «Ἄντε δήλωσε καί σύ! Τί περιμένεις;» μέ προέτρεπον. Μπορεῖ νά ἤμην φιλοπαίγμων καί ἐρωτύλος καί μέγας ψεύστης, ἀλλά τριακοντούτης ἠσπάσθην τόν Χριστόν ἐν πικρᾳ μετανοία καί ἔκτοτε οὐδέποτε εἶπον ψέμματα εἰς τήν ζωήν μου.

- Εἶσαι εἰς τήν Ἐπιτροπήν! Δήλωσε καί σύ πρόσφυγας, μέ προέτρεπον.

- Ἐμένα καί τήν προσφιλῆ μου Γαλάτεια, θά μᾶς σκεπάσει ὁ Θεός! ἦτο ἡ ἀπάντησίς μου.

Μέ ἐσκέπασε! Ἐμένα τόν «ἔξω καρδιά», τόν ἐρωτύλο, μαζί μέ τήν οἰκογένειά μου. Μέ ἐσκέπασε ὄντως! Ἰδού τά τέκνα μου, ἰδού οἱ ἐγγονοί μου!

Καί τό λαγοῦτο μου, οὐδέποτε τό ἐγκατέλειψα. Οὐδέ τούς ἀστεϊσμούς μηδέ τά ἄσματα.

Νατάσα Κεσμέτη

Σημείωση:

Περιποιεί τεράστια τιμή στο παρόν ιστολόγιο να λογιάζει τη Νατάσα Κεσμέτη ως μία από τις συνεργάτιδες του. Η Ν.Κ. είναι κυρίως πεζογράφος και βιβλιοκριτικός, με σπουδές στα Νομικά και την Αγγλική Λογοτεχνία. Πρωτοεμφανίσθηκε στα Ελληνικά Γράμματα το 1972 και από τότε έχει δημοσιεύσει μια μεγάλη σειρά από εξαίρετα διηγήματα, ποιήματα και κριτικές. Σύντομα θα φιλοξενήσουμε και άλλα κείμενά της.

2 comments:

Yolanda Salapata said...

Υπέροχο κείμενο μπράβο Αναστάσιε που αναδεικνύεις την Ελληνικότητα και την αυθεντικότητα στο λόγο. Το έχουμε τόση ανάγκη στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε όπου για πολλούς Ελληνες η καταγωγή μας μπορεί να γίνει όνειδος αν αναλογιστούμε τα πολιτικά πεπραγμένα σε αυτή τη χώρα..

Anastasios said...

@ Γιολάντα μου,

Σ' ευχαριστώ πολύ για το κολακευτικό σχόλιό σου.

Το παρόν ιστολόγιο ανέβηκε σήμερα ένα σκαλοπάτι στην πορεία εξέλιξής του, με τη δημοσίευση του κειμένου της εξαίρετης Νατάσας Κεσμέτη.

Έπεται συνέχεια...