Στην είσοδο της πολυκατοικίας τους πρόσεξα κάτι στη μπροστινή τζαμαρία. Ήταν το αποτύπωμα ενός χεριού, ή μιας παλάμης για την ακρίβεια.
Προσπάθησα να καταλάβω «τί;», «πώς;», «γιατί;», αλλά δεν κατέστη δυνατόν.
Σκέφθηκα να το φωτογραφίσω από διάφορες γωνίες, μήπως κάποια στιγμή σκεφθώ κάποια ερμηνεία.
Οι φίλοι μου, τους οποίους επισκεπτόμουν, δεν γνώριζαν τίποτα περί αυτού.
Αργότερα, όταν επέστρεψα στο Λονδίνο και έκανα μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο, ανακάλυψα την τελευταία φωτογραφία της παρούσας ανάρτησης, που φαίνεται να είναι ίσως μια καλλιτεχνική φωτογραφία, αφιερωμένη σε κάτι που ακόμα το αναζητώ.
Πάντως ο άνθρωπος φαίνεται πως έχει ανάγκη να αφήνει το στίγμα του σε διάφορα σημεία. Μακάρι αυτό το στίγμα να έχει διάσταση πνευματική και ηθική, γιατί ίσως τότε το αποτύπωμα να μένει για περισσότερο χρονικό διάστημα και ίσως να επηρεάζει και θετικά κάποιους άλλους ανθρώπους.
2 comments:
Μια Καλημέρα από την πατρίδα....
Η ανάγκη του "ανώνυμου" ανθρώπου να αφήσει το ίχνος της παρουσίας του, ίσως έκανε τον άγνωστο να αποτυπώσει την παλάμη του σε εκείνο το τζάμι... Σε όλες τις βραχογραφίες του κόσμου, ακόμα και ο μακρυνός μας πρόγονος το πρώτο ίχνος που άφησε ήταν το έγχρωμο αποτύπωμα της παλάμης του στα τοιχώματα των σπηλαίων όπου ζούσε...
Σήμερα, ο Άνθρωπος είναι "πλάνητα" όσο ποτέ άλλοτε και έτσι ο "άγνωστος" κραυγάζει την παρουσία του..... Για να εισπράξει την σιωπηρή απόκριση του Χρόνου.....
Κ.Κ.
@ Κ.Κ.,
Αρχοντική όπως πάντα η παρουσία και σοφός ο λόγος σας.
Post a Comment