ἤ, Προευτρεπίζοντας
τὰ εἰσόδια τῆς Μεγαλοβδομάδας
Μὲ τὸ φωτογραφικὸ φακὸ ἀνοίγουμε τὰ χαλιὰ τὰ στολισμένα
τῆς φύσης, ἀνταμώνουμε μὲ τὰ ἀνθισμένα κλαδιὰ ποὺ μέχρι χθὲς τὰ κύκλωνε ἠ ὀμίχλη
καὶ ἡ κατήφεια, ἐπισκεπτόμαστε τοπία ποὺ τὸ κάλλος τους ὑψώνει τὸ εἶναι καὶ τὸ παραμυθεῖ…
Κι ὅλ᾿ αὐτὰ μέσα στὴ Χαρμολύπη τῆς Σαρακοστῆς, γιὰ νὰ γίνουν στὴ συνέχεια βηματισμὸς,
ἐξάπαντος λυρικός, ἀλλὰ συντονισμένος πλήρως μὲ τὸ μεγαλεῖο ποὺ πλησιάζει: αὐτὸ
τῆς Μεγαλοβδομάδας.
Μακάριοι ὅσοι μποροῦν αὐτὲς τὶς περιούσιες μέρες τῆς Ἀνοίξεως
καὶ μελετοῦν τὸ Βιβλίο τῆς Δημιουργίας, ποὺ μᾶς παραδίνει κάθε χρόνο Ἐκεῖνος νὰ
τὸ κατανοήσουμε καὶ νὰ συλλαβίσουμε τὰ μεγαλεῖα Του.
«Εὐλογεῖτε πᾶς ὄμβρος καὶ δρόσος… πῦρ καὶ καῦμα… δρόσος
καὶ νιφετός. Εὐλογείτω ἡ γῆ τὸν Κύριον… πάντα τὰ φυόμενα ἐν τῇ γῇ, τὸν Κύριον».
Βηματίζουμε καρτερικὰ ἴσαμε τὸ Μέγα Σάββατο. Κι ὕστερα
γευόμαστε…
Ἄνοιξη, Σαρακοστῆ, Σταυροαναστάσιμο δρομολόγιο. Μιὰ εὐλογημένη,
δηλαδή, συνέχεια, μὲχρι τὸ Πάσχα.
π. Κ.Ν. Καλλιανός
No comments:
Post a Comment