Tuesday 7 May 2013

Μεγάλη Εβδομάδα - Πάσχα 2013


Άλλη μια συγκλονιστική πνευματική, λειτουργική κι εκκλησιαστική εμπειρία βιώσαμε και φέτος, κατά την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα των Ελλήνων στην ΒΔ εσχατιά της μεγαλούπολης του Λονδίνου.


Το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων καλωσορίσαμε το Νυμφίο της Εκκλησίας και τον ενθρονίσαμε στο κέντρο του Ναού και στην καρδιά του είναι μας. Τις επόμενες ημέρες όλα περιστρέφονταν γύρω από την εικόνα αυτή, γύρω από το πάνσεπτο πρόσωπο του Θεανθρώπου, γύρω από την οδύνη του εκούσιου μαρτυρίου Του, στο οποίο κι εμείς προσπαθήσαμε -κατά δύναμη- να συμπορευθούμε.


Η Μεγάλη Τετάρτη μας βρήκε γονατισμένους κάτω από το Ιερό Ευαγγέλιο και με ταπεινό φρόνημα προσευχόμενους για τις αμαρτίες και τα λάθη μας. Στη συνέχεια λάβαμε την ευλογία της χρήσης του Ευχελαίου, «εις ίασιν ψυχής και σώματος»!


Το αποκορύφωμα του θείου δράματος βιώθηκε από τους πιστούς μας τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ, όταν ο Ιερέας κράτησε στα χέρια του τον Εσταυρωμένο, κι αφού κτύπησε το Τίμιο Ξύλο ρυθμικά, υπενθύμισε τον ήχο από το κάρφωμα του Ιησού πάνω σ’ αυτό και δημιούργησε βαθιά συγκίνηση και ψυχικό ρίγος. Το Ξύλο βαρύ, αλλά η πίστη μας σηκώνει τα πάντα...


Η επόμενη σκηνή της μαρτυρικής πορείας τελέσθηκε λειτουργικά τη Μεγάλη Παρασκευή το μεσημέρι, όταν το ιερό λείψανο του Αθάνατου Θεού αποκαθηλώθηκε από τον Σταυρό και ετέθη εν μνημείω καινώ.


Το βράδυ της ίδιας ημέρας ο καταστόλιστος Επιτάφιος, στο μέσον του Ναού και των πιστών, έγινε αντικείμενο τιμής, σεβασμού και αγνής ευλάβειας από πλήθη χριστιανών, ακόμα κι από εκείνους που δεν οδηγούν τα βήματά τους τακτικά στην εκκλησιά, αλλά που εκείνη την ημέρα συγκλονισμένοι από το απερίγραπτο γεγονός της «Κοίμησης» και της ταφής της ίδιας της Ζωής, του Ιησού Χριστού, έχυσαν αυθόρμητα δάκρυ μετανοίας.


Σάββατο πρωΐ η διάθεση και η λειτουργική έκφραση άλλαξε τελείως. Το μυαλό μας προσανατολίσθηκε στην λεγόμενη «Πρώτη Ανάσταση»! Στο ξεκίνημα δηλαδή της μεγάλης εορτής! Δάφνες, σύμβολα δόξας, στρώθηκαν στο Ναό, σε αναμονή του Βασιλιά που τις επόμενες ώρες επρόκειτο να μας προσφέρει την εμπειρία της λαμπροφόρας Ανάστασή Του και της ένδοξης παρουσίας Του ανάμεσά μας και πάλι!


Η νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου γέννησε το Πασχάλιο Φως, που πλημύρισε σιγά-σιγά το πλήθος των πιστών, οι οποίοι κατέκλυσαν το Ναό και τους γύρω χώρους. Το ουράνιο Φως της ακοίμητης κανδήλας έντυσε με τη ζεστασιά του τις ψυχρές καρδιές και βεβαίωσε του υπερκόσμιου γεγονότος το αληθές.


Τελικά, η πορεία αυτή δεν θα μπορούσε να έχει άλλη έκβαση: «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν»! Έτσι, Χριστός Ανέστη Αληθώς! Σε μας απέμεινε η ευθύνη και το προνόμιο να αναγγείλουμε την Ανάσταση και τη χαρά, σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα το Ιερό Ευαγγέλιο διαβάσθηκε σε πολλές γλώσσες, έτσι ώστε το υπέρλαμπρο γεγονός να γίνει γνωστό και να καταστεί κτήμα όλων των ανθρώπων της γης.


Μακάρι αυτή η αίσθηση της Ωραιότητας να μείνει μαζί μας για πολύ καιρό. Οι Άγγλοι έχουν ένα ωραίο τραγούδι που λέει: «Wherever you go take the weather with you»! Εμείς το αλλάζουμε λίγο και λέμε: Όπου κι αν πας πάρε αυτό το Μεγαλοβδομαδιάτικο και το Πασχαλινό βίωμα μαζί σου...

1 comment:

Α. Παπαγιάννης said...

Χριστός ανέστη!
Χρόνια πολλά και ευλογημένα στην οικογένεια και την ενορία σας!