Τό σιωπηλό στασίδι...

(Ἐννεαήμερο Μνημόσυνο Μητροπολίτου Πέργης κυροῦ Εὐαγγέλου Γαλάνη)

«Δώδεκα ἀρχιερατικὰ Στασίδια στὴ σειρὰ τοῦ Θρόνου. Τὰ Συνοδικά. Σ᾿ ἕν’ ἀπὸ αὐτὰ χοροστατῶ...»

Τώρα ποὺ τὸ Στασίδι ἀναμένει τὸν ἑπόμενο Ἐπίσκοπο ποὺ θὰ χοροστατήσει κι ἐκεῖνος «ἄχρι καιροῦ», μὲ τὴν εὐχή τοῦ προκατόχου του, ὡς εὐλογία, στέκομαι νοερὰ μπροστά του, λὲς καὶ «θὰ πάρω καιρό» κι ἀνάβοντας κερὶ καὶ μοσχοθυμίαμα ταπεινὰ ψιθυρίζω: «Εὐαγγέλου ἀρχιερέως, αἰωνία ἡ μνήμη».

Ἀλήθεια, διερωτῶμαι, πόσοι Ἀρχιερεῖς  χοροστάτησαν  ἀπ᾿  αὐτὸ τὸ Στασίδι; Ποὺ τὸ ἀνέβηκαν μὲ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ νεοχειροτονημένου κι ὕστερα τὸ ἀποχαιρέτισαν μὲ βαρειὰ τὰ βήματα, τὴν ψυχὴ πληρωμένη ἀπὸ συγκίνηση καὶ τὴν εὐχή, ὅπως ὁ ἑπόμενος τὸ λαμπρύνει καὶ δὲν τὸ ἐγκαταλείψει. Γιατὶ καὶ τὸ Στασίδι αὐτὸ συμπληρώνει καὶ φανερώνει στὸν κόσμο τὸ μήνυμα τὸ σωτήριο τῆς Πεντηκοστῆς, ἀφοῦ κι αὐτὸ γίνεται ἡ ἀφορμὴ ὥστε νὰ συγκροτεῖται ὁ θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ ὁμοιόμορφο τρόπο, μὲ ταπείνωση, διάκριση καὶ θυσία.

Ὁ μακαριστὸς καὶ πάντα ἀλησμόνητος Μητροπολίτης τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Πέργης τῆς Παμφυλίας ἦταν καὶ εἶναι ὁ διδάξας τὸν ἀμείωτο σεβασμὸ στὴ Μητέρα Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, στὸν Ἡγούμενό Της, τὸν ἐκάστοτε Πατριαρχεύοντα καὶ Προϊστάμενο τῆς Ἁγίας Συνάξεως καὶ Συνόδου, ἀλλὰ καὶ στοὺς ἀδελφοὺς του καὶ συλλειτουργοὺς Ἀρχιερεῖς. Ναί, μᾶς τὸ λέει κι ὁ ἴδιος μὲ τὸν δικό του, τὸν ποιητικό, πανευλαβῆς καὶ ἁγιόφωτο λόγο του. «Ἔγινε ἀπόλυση τῆς Λειτουργίας. Μὰ ὄχι καὶ τῆς συντριβῆς μου. Οὔτε καὶ τοῦ στοχασμοῦ μου». Αὐτὸς ἔσκυψε καὶ φίλησε τ᾿ ἀρχιερατικὰ Στασίδια ὥς τὸ πρῶτο. Καὶ συνέχισε ν᾿ ἀναζητεῖ τοὺς Ἀδελφοὺς ποὺ τὰ ξεπέρασαν. Τοὺς εἶδε στὸ πρῶτο μισοστάσιδο ποὺ χάνεται μέσα στὸ Θρόνο νὰ τρέχουν πρὸς τὸ θρίαμβο τῆς Ἐκκλησίας. Νὰ δείχνουν τὴν αἰωνιότητα, Καὶ νὰ ψάλλουν τό, «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Ὅπως κι ἐκεῖνος, ἀπὸ τὸ οὐράνιο ἱ. Βῆμα   ἀπ᾿ ὅπου καὶ χοροστατεῖ, ἀγναντεύοντας  μὲ ἱερὸ δέος καὶ ὑγρὸ βλέμμα τὸ Φανάρι, τὸ «θάμβος τῆς Ὀρθοδοξίας», τὸ Α καὶ τὸ Ω τῆς ἀμώμου μας Πίστεως.

π. Κ.Ν. Καλλιανός