Καί τοῦ χρόνου, λοιπόν…

 

Πάει, ξεστολίστηκε τὸ χριστουγεννιάτικο δέντρο, ἔσβυσαν καὶ μαζεύτηκαν τὰ φωτάκια του καὶ τὰ ὅσα λαμπιόνια στόλιζαν τὰ σπίτια καὶ τοὺς δρόμους καὶ ξαναγυρίσαμε στὴν καθημερινότητα, τὴν ὁποία εἴχαμε πρὶν ἀπὸ τὶς γιορτές. Κ’ εἶναι ἀλήθεια, πὼς κάτι τέτοιες ὧρες κοστίζουν πολὺ στὰ παιδιὰ ποὺ θέλουν νὰ ζοῦν τὸ ὄνειρο τῶν γιορτῶν, τῶν δώρων, τῆς ὅλης δηλαδή, ἀτμόσφαιρας ποὺ κομίζει τὸ ἱερὸ Δωδεκαήμερο. Τὸ Δωδεκαήμερο, ποὺ οὐσιαστικὰ ἀρχίζει νὰ προετοιμάζεται ἀπὸ πολὺ πιὸ μπροστά, μὲ τὴν ἀναμονὴ νὰ κορυφώνεται τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων.

 

Λοιπόν, τί ἀπόμεινε κ’ ἐφέτος ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ζήσαμε, ἔστω καὶ κάτω ἀπὸ τὶς περίεργες συνθῆκες μέσα στὶς ὁποῖες καὶ ταξιδεύουμε; Πόσοι μπορέσαμε, δηλαδή, νὰ διαβάσουμε τὸ ἄλλο νόημα ποὺ κρύβει ἡ γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων π.χ. καὶ τὸ ὁποῖο τὸ ἔχουμε μεταποιήσει σὲ μιὰ χαρούμενη ἀτμόσφαιρα, τρυφερή, ἀπόλυτα εὔθυμη καὶ γιορταστική.

 

Ὅμως φέτος ἦταν καιρὸς νὰ σκεφτοῦμε βαθύτερα καὶ νὰ μάθουμε πιά, πὼς τὸ κλίμα τῶν Χριστουγέννων ἔχει μέσα του τὸ χαρμολυπικὸ στοιχεῖο νὰ τὸ στολίζει. Γιατὶ ἄν πάρουμε τὰ πράγματα σοβαρά, τότε θὰ καταλάβουμε, πὼς τὰ γεγονότα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ στὸν κόσμο, μήτε εὐχάριστα ἦταν μήτε καὶ εὐπρόσδεκτος ἦταν τόσο,  ἀπὸ τὸν κόσμο ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. 

 

Ἔτσι, Τὸν εἴδαμε νὰ γεννάται σὲ σπήλαιο-σταῦλο, πρῶτοι κήρυκες ἦταν οἱ ἁπλοὶ βοσκοί, Τὸν προσκύνησαν οἱ ἀλλοεθνεῖς Μάγοι, ἐνῶ ὁ Ἡρώδης ἔψαχνε νὰ Τὸν βρεῖ, γιὰ νὰ Τὸν θανατώσει. Κι ἀντὶ Ἐκείνου,  τὴν πλήρωσαν τόσα καὶ τόσα μωρά… Γι’ αὐτὸ κι ἔφυγε ἐξόριστος γιὰ τὴν Αἰγυπτο καὶ παρέμεινε ὁ μεγάλος ξένος μέχρι τῆς Σταυρώσεώς Του. Ξένος ἀπὸ τὸν Κόσμο ποὺ δημιούργησε, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐλέησε, ἀπό τὸν μαθητή Του ποὺ Τὸν πρόδωσε…

 

Φέτος μᾶς δόθηκε, νομίζω, ἡ μεγάλη εὐκαιρία νὰ Τὸν συλλογιστοῦμε καὶ νά Τὸν ζήσουμε διαφορετικά. Πόσοι, στ’ ἀλήθεια, τὸ κατάλαβαν  καὶ τὸ βίωσαν; Γιατὶ ὁ ἐγκλεισμός μας ἦταν καὶ μιὰ εὐκαιρία νὰ μὴ μείνουμε μονάχα στὴν κοσμικὴ διάσταση τῶν Γιορτῶν, ἀλλὰ νὰ προχωρήσουμε περισσότερο, μαθητεύοντας πάνω στὴν πτωχεία Του, ποὺ μεταμορφώνεται σὲ δικό μας πλουτισμό. Πλουτισμὸ ἁγιότητος. Καὶ τοῦ χρόνου, λοιπόν.

 

π. Κ.Ν. Καλλιανός

7-1-2021