Μέσα από το ταξί

Τις ημέρες των διακοπών στην Αθήνα άλλοτε χρησιμοποιούσαμε ως μεταφορικό μέσο το τρόλεϋ κι άλλοτε το ταξί. Και τα δύο είναι εξίσου διασκεδαστικά.

Στο τρόλεϋ μπορεί να τύχει να ακούσεις πολλούς και διάφορους ήχους κινητών τηλεφώνων και στη συνέχεια βέβαια υποχρεώνεσαι να ακούσεις και συνομιλίες σε μια μεγάλη πλειάδα γλωσσών.

Στο ταξί μπορεί να πετύχεις κάποιον ιδιαίτερα ομιλητικό οδηγό, με τον οποίο μπορεί να κάνεις συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα.

Ένας ταξιτζής μου έκανε επίδειξη των γνώσεών του στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, του οποίου προφανώς ήταν μανιώδης θεατής.

Πάντως εγώ, στο ταξί βρίσκομαι, η οπουδήποτε αλλού, το χαβά μου.

Ως γνήσιος και αφοσιωμένος ιστολόγος (μπλόγκερ) έχω πάντα μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή μου.

Έτσι, σ’ ένα σχετικά μικρό ταξίδι, από την Παλιά Βουλή μέχρι το Παγκράτι, τράβηξα ό,τι μου έκανε εντύπωση στην εν λόγω διαδρομή.

Το αποτέλεσμα είναι οι φωτογραφίες της παρούσας ανάρτησης.

Η Παλιά Βουλή, το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το Ζάππειο (φαίνεται λίγο), το Καλλιμάρμαρο, εκκλησίες και άλλα, παρελαύνουν μπροστά από το φακό μας.

Η Αθήνα μας η βασίλισσα είναι εκεί. Πάντα στολισμένη, πάντα αρχόντισσα και πάντα με ανοιχτή την πλούσια και γλυκύτατη αγκαλιά της σε όλους μας. Ποτέ δεν με αποκαρδίωσε.