Τῆς Άνοίξεως ἡ δειλή ἡ ἀνατολή

ἤ, Μαρτίου μηνός τὰ  εἰσόδια

Ἄν καὶ ὁ καιρὸς ἀκόμα εἶναι συντονισμένος  μὲ τὸν χειμώνα, ἐν τοούτοις, δειλὰ - δειλά, ἄρχισαν νὰ ὑψώνονται, οἱ πρῶτες μαργαρίτες συντροφιὰ μὲ τὶς παπαροῦνες, τὶς ἀνεμῶνες καὶ τὶς ἀνθισμένες ἀμδγδαλιές, ποὺ παραμερίζουν θριαμβευτικὰ τὸ γκρίζο τοπίο τοῦ χειμώνα. Τώρα πιὰ ἀρχίζουν τὰ πρωϊνὰ νὰ γίνονται πιὸ φωτεινά, ἀλλὰ καὶ μυρωμένα ἀπὸ τὶς ποικίλες εὐωδιὲς τῶν λουλουδιῶν, ποὺ στολίζουν τὸ νησιώτικο τοπίο. Μάρτιος, λοιπόν. Μὲ τὴ χαρμολύπη τῆς Σαρακοστῆς στεφανωμένος καὶ εὐωδιαστὸς ἀπὸ τὸ θυμίαμα τῆς Προηγιασμένης, ποὺ χαρίζει στὴν ψυχή κατάνυξη καὶ τὴν πρετοιμάζει γιὰ τὴ θριαμβευτική της εἴσοδο στὴ Μεγαλοβδομάδα καὶ τὸ Πάσχα. Τὸ Πάσχα, ποὺ εἶναι τὸ λαμπρότερο κόσμημα τῆς Ἀνοίξεως, αὐτῆς δηλαδή, τῆς ἐποχῆς, ποὺ μᾶς χαρίζει τὰ ἀμίμητα δῶρα τῆς αἰσιοδοξίας καὶ τῆς δίχως ὅρια εὐφροσύνης, γιατὶ ὅλη τὴν κτίση τὴν ραντίζει ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸ βάλσαμο τῆς φιλευσπλαχνίας καὶ φιλανθρωπίας Του.

Καθὼς ὁ νοσταλγικὸς χειμώνας μὲ τὸ αὐστηρό, κλειστό του ὕφος ἀποσύρεται πιὰ κι ἀρχίζουν τὰ μεγαλόπρεπα εἰσόδια τῆς θείας Ἑλληνικῆς Ἀνοίξεως, ἀγάλλεται ἡ ψυχή, χαίρει, ὅπως χαίρει κι ἡ Παναγιὰ ὅταν τῆς προσφέρουμε, στοὺς λυρικοὺς «Χαιρετισμοὺς» μας στὸ πανσέβαστο Πρόσωπό Της, ἐκεῖνα τὰ μοναδικὰ «Χαῖρε». Ὅμως ἐκεῖ ποὺ κορυφώνεται τὸ κάλλος τῆς Ἀνοίξεως καὶ πολὺ περισσότερο σφραγίζει μὲ μοναδικὰ βιώματα τὸ ὑπόλοιπο τοῦ βίου εἶναι ἡ περικαλλέστατη ὥρα τῆς βραδυᾶς τοῦ Ἐπιταφίου, ὅπου ὅλες οἱ εὐωδιὲς συνάζονται καὶ συνθέτουν ἐκεῖνο τὸ ἄφθαστο καὶ ἀθάνατο ἄρωμα, τὸ ὁποῖο ραίνει τὴν κάθε ψυχή, ὅπως ραίνει καὶ Ἐκεῖνον ποὺ «αἱ γενεαὶ αἱ πᾶσαι ὕμνον τῇ ταφῇ Του προσφέρουσι». Καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς «πάσα ἡ κτίσις». Ναί, «πάσα ἡ κτίσις (ποὺ) ἠλοιοῦτο φόβῳ».

Δὲν εἶναι δὲ καὶ τυχαῖο τὸ γεγονὸς ποὺ σχετίζεται μὲ τὴ λαϊκὴ παράδοση τοῦ τόπου μας, κατὰ τὸ ὁποῖο, μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ Μάρτη φοροῦν ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, στὸ χέρι τους «τὸ μάρτη», δηλαδὴ κόκκινη καὶ χρυσῆ κλωστή, πλεγμένες ἐπιδέξεια. Τὸ «μάρτη», ποὺ τὸν «κόβουν» μὲ τὴ λαμπάδα τῆς Ἀναστάσεως. Τὸν «μάρτη» ποὺ φέρει ἐπίτηδες αὐτὰ τὰ λαμπρὰ χρώματα, τὰ ὁποῖα συμβολίζουν ἀσφαλῶς τὴν προσδοκία τοῦ Πάσχα, τὴν πανήγυρι τῶν πανηγύρεων, τὸ μήνυμα τῆς χαρᾶς καὶ τῆς Ἀναστάσεως. Ποὺ ἀσφαλῶς ὁ μήνας αὐτός, ὁ Μάρτιος δηλαδή, ἀπλόχερα μᾶς χαρίζει μὲ τὰ φαιδρὰ εἰσόδια τῆς ἀνοίξεως.

π. Κ.Ν. Καλλιανός