Έχει αναπτυχθεί παγκοσμίως μια
παθολογική μανία για απόλυτη τάξη και πηγάζει από τον φόβο του απόλυτου χάους
που μπορεί να προκύψει στη σημερινή κοινωνία. Εξαιτίας της ανάγκης να
νιώσει κανείς εντελώς ασφαλής, ιδιαίτερα μπροστά σε αυτή την απειλή, πολλοί
προσπαθούν να επιβάλλουν έναν απόλυτο έλεγχο στον τρόπο που οι άνθρωποι
συμπεριφέρονται και σκέπτονται. Αυτό εκδηλώνεται κυρίως μέσα από την υιοθέτηση
μιας φονταμενταλιστικής
αντίληψης των πραγμάτων που εκδηλώνεται με
ποικίλους και αντιφατικούς τρόπους.
Από τη μία πλευρά, αυτή η φονταμενταλιστική
αντίληψη διαιωνίζει ένα είδος «ιεραποστολικής
κίνησης» που έχει την εμμονή να διαφυλάξει την παράδοση (όποια και αν
είναι αυτή), ώστε να μην εκμηδενιστεί από τον σύγχρονο σχετικισμό. Σε αυτή την
προσπάθεια, η παράδοση παρερμηνεύεται και χάνει την υπαρξιακή της διάσταση. Μεταλλάσσεται σε μια δικανική ιδεολογία που αδυνατεί να απαντήσει στις
υπαρξιακές συγκρούσεις που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στη ζωή του˙ τις ποικιλομορφίες,
τις αντιφάσεις και τις τραγωδίες της ζωής˙ τα απρόοπτα που μπορούν να συμβούν
στην πορεία της. Αυτό που είναι πιο επικίνδυνο είναι ότι μια τέτοια αντίληψη
καταστέλλει την ανθρώπινη ελευθερία, εμποδίζοντας τον άνθρωπο να αναζητήσει και
να γνωρίσει την αλήθεια. Έτσι, όλα στη ζωή μένουν στατικά, τόσο
που δεν μπορεί κανείς να αναπτυχθεί και να ενηλικιωθεί ως πρόσωπο. Στο τέλος, τα
φονταμενταλιστικά «κινήματα» θα υποβαθμίσουν
τον άνθρωπο σε ένα ανήμπορο και αδύναμο πλάσμα, χωρίς καμία προσωπική οντότητα,
μόνο και μόνο για να κυριαρχήσουν σε αυτόν.
Η αντίφαση είναι ότι, ενώ τα φονταμενταλιστικά «κινήματα» δηλώνουν ότι διατηρούν την
«ορθή τάξη» των πραγμάτων, στην πραγματικότητα καλλιεργούν έναν «δαιμονικό» φανατισμό που καταστρέφει ανθρώπινες υπάρξεις
και κοινωνίες. Οι «δαιμονικές» αυτές φανατικές δυνάμεις απαιτούν από τον
φοβισμένο οπαδό τους ολοκληρωτική υπακοή και τον τρομοκρατούν με την απειλή
ότι, αν δεν υπακούει σε αυτές, κινδυνεύει να χάσει την ψυχή και τη ζωή του.
Έτσι, ο τρομοκρατημένος και ανασφαλής οπαδός θα υπακούσει σε αυτές για να βρει,
στην πραγματικότητα, μια ψευδο-ασφάλεια και ένα κατ’ επίφαση νόημα της ζωής. Η
ολοκληρωτική υπακοή και η τρομοκρατία θα συνιστούν τρόπο ζωής για τον
παραλυμένο από τον φόβο οπαδό˙ έναν τρόπο ζωής που δεν θα καταστρέψει μόνο τον
ίδιο, αλλά και όλους αυτούς που αρνούνται να προσκολληθούν στις φανατικές αυτές
δυνάμεις.
Πρωτοπρ.
Δρ. Σταύρος Κοφινάς
No comments:
Post a Comment