ἤ, καθὼς σιμώνουμε στὴ Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν: Τὰ Χριστούγεννα
Ὁ λαὸς λέει: «Τοῦ Ἁγίου Ἀντρέα, ἀντρεύει τὸ κρύο». Καὶ μαζὶ μὲ τὸ κρύο
μεγαλώνει κι ἡ νύχτα, μὲ τὰ σκοτάδια της νὰ βαραίνουν τὴ ψυχή, τὸ εἶναι ὁλάκερο. Γι᾿ αὐτὸ κι ἡ Ἐκκλησία προφτάνει
αὐτὲς τὶς ὧρες, τὶς ἀπότομες ὧρες τοῦ χιονιᾶ καὶ τῆς μεγαλης νύχτας,
νὰ προστατέψει τὰ παιδιά της χαρίζοντάς
τους τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀναμονὴ τῆς μεγάλης
προσδοκίας. Ἐκείνης τῶν ἑορτῶν τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου,
μὲ ἀπαρχή τους τὰ Χριστούγεννα. Ἔτσι, πρὶν ἀκόμα ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ Δεκεμβρίου ἀρχίζει αὐτὴ ἡ προπαίδευση, ἀφοῦ ἀπὸ τὴ γιορτὴ τῆς ἔσχατης ἡμέρας τοῦ Νοεμβρίου, τὴ γιορτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα, ἀρχίζουν δειλά - δειλά
νὰ προβάλλουν τὰ προεόρτια ψάλματα
μὲ κεντρικὸ θέμα τὴ Γέννηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. «Βηθλεέμ ἑτοιμάζου -ἀκοῦμε- ἄνοιγε πύλη ἡ Ἐδέμ· καὶ Μάγοι πορεύεσθε ἰδεῖν τὴν σωτηρίαν, ἐν φάτνῃ
σπαργανούμενον...». Κι αὐτὰ θὰ συνεχιστοῦν, γιὰ νὰ τροφοδοτοῦν τοὺς πιστοὺς μὲ φορτία ἰκανὰ αἰσιοδοξίας καὶ κατανύξεως. Αὐτά, δηλαδή, ποὺ χρειάζεται ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὥστε νὰ εἰρηνεύσει μέσα στὸν κόσμο αὐτόν, στὸν ὁποῖο περισσεύουν τὰ φῶτα τὰ γιορταστικά, οἱ βιτρίνες οἱ στολισμένες, οἱ ὁποῖες, ὡστόσο, δὲν ἀνασταίνουν μέσα
μας κανένα παράδεισο (Π.Β. Πάσχος), ἀλλὰ καὶ ἡ κακία, ἡ μοχθηρία, οἱ ἀνταγωνισμοί, οἱ προσπάθειες γιὰ αὐτοπροβολή καὶ τόσα ἄλλα...
Ναί, γιὰ μᾶς ποὺ ἀναμένουμε τὴν προσδοκία τῶν ἐθνῶν, τὴ θεία τοῦ Ἰησοῦ μας Γέννηση, ὁ Δεκέμβριος εἰσοδεύει στὴ ζωή μας μὲ ὅλη του τὴν μεγαλοπρέπεια,
ποὺ τὴ στολίζουν οἱ πάντιμες τοῦ ἱ. Σαρανταημέρου ἡμέρες καὶ γιορτές, ἀλλὰ τὶς φωτίζει ὁ Ἀστὴρ (Μτθ. 2, 9) ὁ ὁποῖος «προλάμπει ἐν τῷ σπηλαίῳ...». Ἄς τὸν προσέξουμε,
λοιπόν. Ποιὸς ξέρει ἴσως ὁδηγήσει κι ἐμᾶς κατὰ κεῖ, ὅπως τοὺς Μάγους κάποτε.
Εὐλογημένα προεόρτια!
π. Κ.Ν. Καλλιανός
1 Δεκ. 2018
No comments:
Post a Comment