«[Κύριε,] ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τό Πάσχα» (Μτθ. 26, 18)

ἤ, Τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ὁ προευπρεπισμός

Διαχρονικὸ τὸ ὡς ἄνω ἐρώτημα, ποὺ τὸ  ἀπευθύνουμε στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ. Ἀκριβῶς τέτοιες μέρες. Μέρες ποὺ ἑτοιμάζουμε τὸ πνευματικό μας κλίμα, ὥστε νὰ ζήσουμε τὸ μεγαλεῖο τῶν ἡμερῶν τῆς Μεγαλοβδομάδας.

Ἀπευθύνεται, λοιπόν, τὸ ὡς ἄνω ἐρώτημα στὸν Κύριο, ὅμως τὴν προετοιμασία, τὸν εὐπρεπισμὸ καὶ τὴν ὅλη προσφορὰ τὴν ἔχουμε ὅλοι ἐμεῖς. Ἐμεῖς, ποὺ κάθε χρόνο τὸ συνηθίζουμε νὰ Τὸν καλοῦμε: «[Κύριε], ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ Πάσχα». Γιατὶ κι ἐμεῖς ἑτοιμαζόμαστε νὰ τὸ γιορτάσουμε... Ἀλήθεια, πῶς ;

Ἄν καταφύγουμε στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Παραβολῆς τοῦ σπορέως, (Μτθ. 8, 5-15) τότε θὰ διαπιστώσουμε τὸ πῶς νοιώθει ὁ καθένας τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα καὶ τὸ Πάσχα.

Μὲ λίγα λόγια προσέχοντας τὰ ὅσα ἀναφέρει ἡ Παραβολή γιὰ τὸ ποῦ ἔπεσε ὁ σπόρος μᾶς πληροφορεῖ ὅτι,  «Ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό·  καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα·  καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό.  Καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα» (Μτθ. 8, 5-8).

Κάπως ἔτσι, λοιπόν, εἶναι οἱ καρδιὲς τῶν σημερινῶν πιστῶν ποὺ ἐρωτοῦν τὸν Κύριο, ποῦ θέλει νὰ συνεορτάσουν τὸ Πάσχα. Μὲ μόνη διαφορὰ πῶς ἐκεῖνοι μὲν ἐρωτοῦν, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι στὸ βάθος τῆς ψυχῆς τους δὲν εἶναι ἕτοιμοι γιὰ μιὰ τετοια συνάντηση, ἐπειδὴ ἀνήκουν σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς κατηγορίες τοῦ χώρου ὅπου ἔπεσε ὁ σπόρος. Ἐκτὸς ἄν ἡ καρδιὰ έχει καλλιεργηθεῖ μὲ ἐπιμέλεια καὶ πίστη, ὥστε νὰ καταστεῖ «γῆ ἀγαθή».

Καθὼς οἱ ἐκκλησιὲς εὐωδιάζουν ἀπὸ τὴ φρεσκοκομμένη βάγια ποὺ θὰ μοιραστεῖ ὡς εὐλογία στοὺςπιστούς, ὁ καθένας καλεῖται, λίγο πρὶν ἀπὸ τὰ θεοφίλητα εἰσόδια τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος νὰ σκεφτεῖ πῶς θὰ Τοῦ ἀπευθύνει τὴν πρόσκληση.

π. Κ.Ν. Καλλιανός