Επίπεδα ευτυχίας

 
Ρώτησαν τον Νιγηριανό δισεκατομμυριούχο Femi Otedola σε μια συνέντευξη:
 

-Κύριε,τι θυμάστε που σας έκανε τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο;
 
Ο Φέμι είπε:
 
Πέρασα από τέσσερα στάδια ευτυχίας στη ζωή και τελικά κατάλαβα το νόημα της αληθινής ευτυχίας.
 
Το πρώτο βήμα ήταν η συσσώρευση πλούτου και πόρων. Αλλά σ’ αυτό το στάδιο δεν πήρα την ευτυχία που ήθελα.
 
Ακολούθησε το δεύτερο στάδιο της συλλογής πολύτιμων αντικειμένων. Συνειδητοποίησα ότι το αποτέλεσμα αυτού είναι προσωρινό και η λάμψη των πολύτιμων πραγμάτων δεν διαρκεί πολύ.
 
Στη συνέχεια ακολούθησε η τρίτη φάση απόκτησης μεγάλων έργων. Εκείνη την εποχή, είχαμε το 95% της προμήθειας ντίζελ στη Νιγηρία
και την Αφρική. Ήμουν επίσης ο μεγαλύτερος εφοπλιστής στην Αφρική και την Ασία. Αλλά και εδώ δεν εισέπραξα την ευτυχία που φανταζόμουν.
 
Το τέταρτο στάδιο ήταν όταν ένας φίλος μου ζήτησε να αγοράσω αναπηρικά καροτσάκια για παιδιά με αναπηρία. Σχεδόν 200 παιδιά. Μετά από αίτημα του φίλου μου, αγόρασα αμέσως τα αναπηρικά καροτσάκια.
 
Αλλά ο φίλος μου επέμενε να πάω μαζί του και να δώσω στα παιδιά
τα αναπηρικά καροτσάκια. Ετοιμάστηκα και έφυγα μαζί του. Εκεί έδωσα σ’ αυτά τα παιδιά αυτά τα αναπηρικά καροτσάκια με τα χέρια μου. Είδα την παράξενη λάμψη της ευτυχίας στα πρόσωπα αυτών των παιδιών.
 
Τους είδα όλους σε αναπηρικά καροτσάκια, να κινούνται και να διασκεδάζουν. Ένιωσα μια πραγματική χαρά μέσα μου.
 
Όταν αποφάσισα να φύγω, ένα απ’ τα παιδιά με άρπαξε απ’ τα πόδια. Προσπάθησα να απελευθερώσω ελαφρώς τα πόδια μου, αλλά το αγόρι κοίταξε το πρόσωπό μου και μου κράτησε σφιχτά τα πόδια.
 
Έσκυψα και ρώτησα το αγόρι:
 
-Χρειάζεσαι κάτι άλλο;
 
Η απάντηση που μου έδωσε αυτό το παιδί όχι μόνο με έκανε χαρούμενο αλλά άλλαξε εντελώς τη στάση ζωής μου.
 
Αυτό το παιδί μου είπε:
 
«Θέλω να θυμάμαι το πρόσωπό σου, ώστε όταν σε βρω στον παράδεισο, να σε αναγνωρίσω και να σε ευχαριστήσω για άλλη μια φορά».
 
Αυτή ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου!!!