25 yrs of Generous Orthodoxy

 

IOCS 25th Anniversary Celebrations

 

25 yrs of Generous Orthodoxy - a Cambridge event

 
As we approach the end of our 25th-anniversary celebrations, we welcome you to our final celebratory event of this anniversary year. 
 
Join us on Saturday 30 November 2024 at Westminster College in Cambridge!
 
It will be a day to reconnect with the institute, catch up with old friends, and make new ones. Expect inspiring talks, engaging discussions, and memorable moments. We look forward to welcoming His Eminence Archbishop Nikitas of Thyateira and Great Britain, renowned actor Sir David Suchet - one of the Patrons of our Lectureship in Orthodox and Ecumenical Studies Appeal, Archbishop Angaelos of the Coptic Archdiocese in London among others.
 
The day will consist of a lunch (booking required), a concert by Mosaic Choir, Orthodox Vespers and a special dinner (booking required).
 
For a detailed programme of the day and to register, please visit here.

Η σημαία του Έθνους μας

 
Η ελληνική σημαία χρονολογείται από το 1822, μόλις η Ελλάδα κήρυξε την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το 1821. Στις 22 Δεκεμβρίου 1978, υιοθετήθηκε επίσημα ως η μοναδική εθνική σημαία.
 

Η ελληνική σημαία, το ιερότερο σύμβολο του Έθνους, περικλείει στις πτυχές της τους αγώνες, τις θυσίες και τις μαρτυρίες της ελληνικής ψυχής, εκφράζει την εθνική μας ενότητα, τη θρησκευτική μας πίστη και ενσαρκώνει τα οράματα του λαού μας για ελευθερία και δημοκρατία.
 
Ποικίλλουν οι εκδοχές που έχουν ειπωθεί για την επιλογή των σχημάτων και των χρωμάτων της ελληνικής σημαίας, καθώς και την αλληγορική τους σημασία. Στα επίσημα έγγραφα της εποχής ή μεταγενέστερα δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να αιτιολογούν την προτίμηση αυτών των χρωμάτων, του είδους και του σχήματος της σημαίας, σύμφωνα με μελέτη της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού με τίτλο «Η ελληνική σημαία» το 2005.
 
Ορισμένες από αυτές τις εκδοχές είναι:
 
Ø Το κυανό χρώμα συμβολίζει τον ουρανό και το λευκό τον αφρό των κυμάτων της θάλασσας που περιβάλλει τη χώρα μας.
Ø Το λευκό συμβολίζει την αγνότητα του σκοπού των Ελλήνων και το κυανό υποδηλώνει τη θεϊκή παρέμβαση, αφού ο Θεός ενέπνευσε στο Έθνος τη μεγαλουργή ιδέα να αναλάβει και να φέρει σε αίσιο πέρας έναν άνισο αλλά δίκαιο αγώνα.
Ø Τα χρώματα παραπέμπουν στη ναυτική βράκα (κυανό) και στη φουστανέλα (λευκό).
Ø Οι εννέα κυανές και λευκές οριζόντιες παράλληλες λωρίδες αντιπροσωπεύουν τις συλλαβές του συνθήματος «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», ή συμβολίζουν τη θάλασσα και τους κυματισμούς της.

Ελύτης και ελληνική γλώσσα

 
Ο πολύς Οδυσσέας Ελύτης, μετά τη βράβευσή του με Νόμπελ Λογοτεχνίας, τον Νοέμβριο του 1979, ομίλησε προς τους ομογενείς της Σουηδίας, με τα παρακάτω λόγια:
 

Τη ζωή μου την πέρασα κλεισμένος σε 50 τετραγωνικά παλεύοντας με τη γλώσσα. Στο βάθος αυτό είναι η ποίηση: μια συνεχής πάλη με τη γλώσσα. Τη γλώσσα την ελληνική, που είναι η πιο παλιά και η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου.
 
Είμαστε οι μόνοι σε όλη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό ''ουρανό'' και τη θάλασσα ''θάλασσα'', όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν 2.500 χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό.
 
Ταπεινά εργάστηκα σε όλη μου τη ζωή. Και η μόνη ανταμοιβή που γνώρισα, πριν τη σημερινή, ήταν να ακούσω τους συμπατριώτες μου να με τραγουδούν. Να τραγουδούν το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, που μου χρειάστηκε τεσσάρων χρόνων μοναξιά και αδιάπτωτη προσπάθεια για να το τελειώσω.
 
Δεν το λέω για να περηφανευτώ. Δεν έρχομαι σήμερα για να κάνω τον σπουδαίο. Κανείς δεν είναι σπουδαίος από εμάς. Από εμάς άλλος κάνει τη δουλειά του σωστά, κι άλλος δεν την κάνει. Αυτό είναι όλο.
 
Όμως θέλω να μάθετε, όπως το έμαθα κι εγώ στα 68 μου χρόνια: μόνο αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου, ο κόπος δε θα πάει χαμένος.
 
Είπε ένας Γάλλος ποιητής, ο Αρθούρος Ρεμπώ, πως η πράξη για τον ποιητή είναι ο λόγος του. Και είχε δίκιο.
 
Αυτό έκανε ο Σολωμός, που για να γράψει το αθάνατο ποίημά του ''Ελεύθεροι Πολιορκημένοι'', έσωσε και παρέδωσε στη φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους αγώνες του.
 
Αυτό έκαναν ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Σεφέρης. Στα φτωχά μου μέτρα το ίδιο πάσχισα να κάνω κι εγώ. Πάσχισα να κλείσω μέσα στην ψυχή μου, την ψυχή όλου του ελληνικού λαού. Κι αυτό θα κάνω, όσα χρόνια μου δώσει ο Θεός να ζήσω. Αυτή είναι η πράξη μου.
 
Και το γεγονός ότι έφτασαν να την αναγνωρίσουν οι ξένοι, είναι μια νίκη. Όχι δική μου νίκη. Δική σας.

Πόλεις Ελλήνων και Ρωμαίων

 
Ο Ελληνικός και ο Ρωμαϊκός πολιτισμός είναι δύο μεγάλοι και σπουδαίοι πολιτισμοί, που ίδρυσαν σε αρκετά γεωγραφικά σημεία και σε διάφορες ιστορικές στιγμές σημαντικές πόλεις, που έγιναν πόλοι ανάπτυξης και προόδου.
 

Συγκεκριμένα δε, η Μεγάλη Ελλάδα ιδρύθηκε ήδη από την εποχή του Τρωϊκού πολέμου από τους Έλληνες. Οι κυριότερες αποικίες της Μεγάλης Ελλάδας, Ακράγαντας, Αρχαίοι Ελληνικοί τόποι στην Ιταλία, Δωρικές αποικίες στη Μεγάλη Ελλάδα, Θούριοι, Ιμέρα, Μεταπόντιο, Ποσειδωνία, Σελινούντας Σικελίας, Συρακούσες...

Για την Πελοπόννησο

 
🌐 Η Πελοπόννησος έχει μεγαλύτερη έκταση από τη Σλοβενία και από την Κύπρο με 22.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα! Καλύπτει το 1/7 της ελληνικής επικράτειας! Το σύνολο της έκτασης της Ελλάδας ανέρχεται σε 131,957 τχλμ!
 

👥 Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 1,100,000 κατοίκους.
 
🏛 Το 40% του πληθυσμού της Αθήνας έχει καταγωγή από την Πελοπόννησο ενώ οι δήμοι Πειραιά, Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Αιγάλεω, Περιστερίου, Κορυδαλλού συγκεντρώνουν τα μεγαλύτερα ποσοστά. Στον Πειραια υπάρχει συνοικία, τα Μανιάτικα, όπου ζουν περισσότεροι Μανιάτες από ότι στη Μάνη, ενώ στην Κηφισσιά υπάρχει ο Οικισμός των Πελοποννησίων, με οδούς από διάφορα μέρη της Πελοποννήσου!
 
🌾 Η Πεδιάδα Ηλείας Αχαΐας ειναι η 3η μεγαλύτερη πεδιάδα μετά τη Θεσσαλική και της Θεσσαλονίκης!
 
🍸 Το 60% του ελληνικού ελαιολάδου παράγεται στην Πελοπόννησο!
 
📄 Το 1920 ο Νομός Μεσσηνίας μετρούσε 300 χιλιάδες κατοίκους και ήταν ο 4ος μεγαλύτερος νομός στη χώρα σε πληθυσμό! Όμως η αστικοποίηση άλλαξε τα δεδομένα και σήμερα μετρά 150 χιλιάδες κατοίκους!
 
🌋 Η Πελοπόννησος έχει ηφαίστειο και αυτό βρίσκεται στα Μέθανα! Γι’ αυτό και το περίεργο σχήμα της περιοχής!
 
🏡 Περίπου το 70% του πληθυσμού της Αρκαδίας ζει στα χωριά!
 
🏖 Η μεγαλύτερη παραλία της Ευρώπης σε έκταση βρίσκεται στο Νομό Ηλείας με συνολική έκταση 40 χιλιομέτρων!

Άγιοι 29ης Σεπτεμβρίου

 

Συναξάριον

Τῇ ΚΘʹ τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Κυριακοῦ τοῦ Ἀναχωρητοῦ.
 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων ἑκατὸν πεντήκοντα Μαρτύρων τῶν ἐν Παλαιστίνη· καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων Τρύφωνος, Τροφίμου, καὶ Δορυμέδοντος· καὶ τῆς ἁγίας Μάρτυρος Πετρωνίας.
 
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Γουδελίας.
 
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Κασδόου καὶ Κασδόας.
 
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύων Δάδα καὶ Γοβδελαᾶ, υἱοῦ Σαβωρίου βασιλέως Περσῶν.
 
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

61η Επέτειος Εγκαινίων Ι.Ν. Bristol

 
Αύριο Κυριακή 29η Σεπτεμβρίου θα τιμήσουμε στον Ι.Ν. Απ. Πέτρου και Παύλου, Bristol, την 61η Επέτειο Εγκαινίων του περικαλλούς Ιερού Ναού μας, ο οποίος αποτελεί ορόσημο και οδόσημο για την Κοινότητα, την Ομογένεια και την φιλόξενη τοπική κοινωνία του Μπρίστολ. Τα Εγκαίνια τελέσθηκαν την 29η Σεπτεμβρίου 1963, από τον τότε Επίσκοπο Απαμείας Ιάκωβο Βίρβο.
 

Υπενθυμίζουμε δε, πως είναι πανάρχαιο έθιμο το κτίσιμο ναών και η αφιέρωσή τους στον Θεό. Ο Πλούταρχος μας πληροφορεί ότι περιερχόμενος κάποιος τον κόσμο μπορεί να συναντήσει πόλεις και χωριά που να τους λείπουν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη. “Ανιέρου πόλεως και αθέου”, όμως “ουδείς εστιν ουδ’ έσται γεγονώς θεατής”. Δεν υπάρχει δηλ. πόλη ή κοινότητα που να μην έχει ναό ή βωμό, στον οποίο να τιμάται και να λατρεύεται ένας Θεός.
 

Την ίδια ημέρα θα τελέσουμε Επιμνημόσυνη Δέηση, με σκοπό να εκφράσει η θεοφιλής Κοινότητά μας τις θερμές και εγκάρδιες ευχαριστίες και την ειλικρινή της ευγνωμοσύνη, προς όλους τους Ευεργέτες και Δωρητές, αλλά και προς όλους και όλες που διακόνησαν στον Ιερό Ναό και στις διάφορες Επιτροπές της Κοινότητας.

Ράδιο και Περιοδικό Τεριρέμ

 
Με χαρά πληροφορηθήκαμε την ίδρυση του Terirem Radio, που είναι το νέο διαδικτυακό εκκλησιαστικό ραδιόφωνο, το οποίο έχει ως στόχο να προσφέρει όχι μόνο εκκλησιαστικές ομιλίες, αλλά και κοινωνικές εκπομπές με θέματα ιατρικής, ψυχολογίας και πολιτισμού. Το Terirem Radio έχει ήδη βρει μεγάλη απήχηση και στους Έλληνες της διασποράς!
 

Παράλληλα δημιουργήθηκε το Terirem Project, ένα μηνιαίο διαδικτυακό περιοδικό που καλύπτει μια ευρεία γκάμα θεμάτων, από πολιτισμό και θρησκεία μέχρι υγεία και επιστήμες, ενώ τα κείμενα θα είναι στα Αγγλικά.
 
Επιπλέον στόχος και σκοπός είναι το περιοδικό να γίνει ένα μέσο επικοινωνίας για όλους τους ομογενείς μας και μέσω αυτού να αναδειχθεί το έργο των ενoριών & των πολιτιστικών συλλόγων του εξωτερικού. Να αρθρογραφούν επιστήμονες, κληρικοί, σύλλογοι με πολιτιστική δράση και παράδοση. 
 
Terirem Project
Ιντερνετικό Περιοδικό
Website: https://teriremproject.org/

Ποίημα για τις Όρνιθες του Αριστοφάνη

 

Ο φίλος και συνοδοιπόρος στο μονοπάτι της Ποίησης Ριχάρδος Devereux, νομικός, λογοτέχνης και Φιλέλληνας, περιηγήθηκε το φετινό καλοκαίρι την Πελοπόννησο και ιδιαίτερα την Αργολίδα. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε το θέατρο της Επιδαύρου και απόλαυσε το έργο του Αριστοφάνη Όρνιθες. Η επίσκεψη στο θέατρο εκτός των άλλων απέδωσε και το παρακάτω όμορφο στιχούργημα, για το οποίο τον συγχαίρουμε εγκάρδια.

 

The Birds
          Aristophanes
 
As nature dims the lights on a summer’s day,
the audience take their limestone seats for the play.
 
The birds convene at dusk – they’ve heard enough
of pompous politicians strutting their stuff
 
and now they’ve over-reached themselves once more –
a colony in Sicily, indeed, while still at war
 
with Sparta! They mask their lies with weasel words,
but tonight they meet their nemesis – the birds!
 
Jackdaw, nightingale, owl, chiff chaff, blue tit,
halcyon, eagle, throstle, magpie, pee wit
 
all tune their squawks, their warbles, caws and trills,
rehearse their scales, arpeggios and drills
 
and sing out loud: Man must understand
it’s time to move to Cloud Cuckoo Land.
 
Epidavros, August 2024

«Πέφτοντας μαζί»

 
Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στο Λονδίνο, χρησιμοποιώντας το υπέροχο μετρό της μεγαλούπολης, και συγκεκριμένα στη Γραμμή Circle, βρήκα άναρτημένο ένα ενδιαφέρον Ποίημα, με τον τίτλο «Πέφτοντας μαζί», το οποίο μελοποιήθηκε μάλιστα πρόσφατα.
 

Δημιουργός του είναι η Oona Doherty, μια Ιρλανδή χορογράφος, που ζει και εργάζεται σε όλη την Ευρώπη. Σπούδασε London School Of Contemporary Dance, University of Ulster and LABAN London (BA Honors and Post Graduate in Contemporary Dance Studies). Από το 2010 δημιούργησε και περιοδεύει διεθνώς θεατρικά και χορευτικά έργα.
 
Η ίδια λέει:
 
«Το έργο μου επιχειρεί να παίξει με το φράγμα ανάμεσα στη σάρκα και την ψυχή, στο κοινό και τη σκηνή. Να μοιραστώ μια κινητική εμπειρία. Έχω κίνητρο να εξερευνήσω καταστάσεις καθαρής μεταφυσικής ειλικρίνειας».

Αγγλική Θεία Λειτουργία στο Bristol

 
Η Ελληνορθόδοξη Κοινότητα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Bristol ξεκινά, από το ερχόμενο Σάββατο, την τέλεση Θείας Λειτουργίας στην Αγγλική γλώσσα, με σκοπό να διακονήσει την ποιμαντική και λειτουργική ανάγκη που αφορά τα αγγλόφωνα μέλη της.  
 

Η Αγγλική αυτή Θεία Λειτουργία θα τελείται τακτικά, στην αρχή σε μηνιαία βάση, κι αργότερα πιο τακτικά, ανάλογα με το ενδιαφέρον και την ανταπόκριση που θα έχει. Θα τελείται πάντα σε ημέρα Σάββατο.

Υπέρ ειρήνης

 
Διεθνής Ημέρα Ειρήνης σήμερα. Η οικουμένη στην παρούσα ιστορική συγκυρία αντιμετωπίζει πολλές αντάρες και πολέμους, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Με τη σημαντική ευκαιρία της Ημέρας αυτής, ας απευθύνουμε στο Άγιο Θεό μας μια καρδιακή ευχή και προσευχή υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου.
 

Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ, Κύριε του ουρανού και της γης, ο διά την ηµετέραν σωτηρίαν εκ Παρθένου τεχθείς και διδάξας τοις ανθρώποις αγάπην και ειρήνην έχειν προς αλλήλους, κατάπεµψον την χάριν σου την επουράνιον και ελέησον ηµάς, κατά το μέγα σου έλεος, πάσης ανάγκης ρυόµενος. Παύσον τα Φρυάγµατα των εθνών, ειρήνευσον ηµών την ζωήν, λύτρωσαι ηµάς και τον κόσμον σου από πάσης απειλής εναντίας και δίδαξον τοις ηγέταις των εθνών εν ειρήνη επιλύειν τας διαφοράς αυτών και εν παντί ειρηνεύειν, υπόταξον δε πάντα τα βάρβαρα έθνη τα τους πολέμους θέλοντα. Εξαπόστειλον περιστεράν, κλάδον ελαίας έχουσαν επί του στόματος, καταλλαγής σύμβολον, τους εν αιχμαλωσία αδελφούς ηµών ανάρρυσαι, τους άρχοντας ηµών εν ειρήνη και οµονοία διατήρησον, δώρησαι δε ημίν βαθείαν και αναφαίρετον ειρήνην, την πάντα νούν υπερέχουσαν, ίνα ήρεµον και ησύχιον βίον διάγωµεν, σου δεόµενοι υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου και του ευσεβούς ηµών έθνους, την συμµαχίαν έχοντες την σήν, όπλον ειρήνης, αήττητον τρόπαιον. Συ γαρ ει ο Βασιλεύς της ειρήνης και Σωτήρ των ψυχών ηµών και σοι την δόξαν αναπέµποµεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Trojan War in Pompeii

 

Stunning Frescoes Showing Trojan War Uncovered in Pompeii

 
A breathtaking banqueting chamber painted with depictions of mythological figures and scenes from the Trojan War has been uncovered during new excavations within insula (block) 10 of Regio IX in Pompeii. This opulent space provided an exquisite setting for Roman social gatherings before Vesuvius buried Pompeii in ash in AD79. The frescoes and mosaics are from the Third Style era (around 20-10 BC).
 

The prevalent theme of the frescoes appears to be one of heroism, as portrayed through representations of heroic pairs and deities engaged in the Trojan War. Among the figures depicted, alongside Helen and Paris is Cassandra, daughter of Priam, depicted alongside Apollo. In Greek mythology, Cassandra was famed for her gift of prophecy and her tragic destiny unable to alter stop the Trojan War as she is cursed to not be believed.

 
Aside from the frescoes, the walls were painted black to prevent smoke from oil lamps being seen. Romans often met to dine after sunset, utilising artificial light from the lamps. Thus far, the excavation has unveiled two interconnected residences, including a dwelling with a bakery and a fullonica (laundry).
 
ΠΗΓΗ: MicrosoftStart News

Είμαστε όντως ανώτεροι;

 
Το εικονίδιο της παρούσας ανάρτησης παρουσιάζει το αποτέλεσμα μιας δημοσκόπησης, για το ποσοστό των κατοίκων ευρωπαϊκών χωρών, που πιστεύουν πως είναι ανώτεροι πολιτισμικά από άλλα έθνη. Όπως φαίνεται οι Έλληνες θεωρούν κατά υψηλότατο ποσοστό ότι υπερέχουν άλλων εθνών. Σε τί άραγε;
 

Αυτό βέβαια αποτελεί αντικείμενο μια μεγάλης συζήτησης, που έχει πολλές διαστάσεις, κοινωνικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές και άλλες. Είναι καλό βέβαια να έχει κανείς αυτοπεποίθηση, αλλά οφείλει να έχει στην κρίση του μέτρο και ταπείνωση, γιατί όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι «παν μέτρον άριστον»!

Kallistos and Ecology

Online Zoom Forum:

Metropolitan Kallistos Ware: The Spiritual and Ecological Vision in his Life and Work

 

Date: Wednesday 18 September 2024

Time: 7pm-9pm (UK time)

 

The Forum will be hosted by the Edinburgh International Centre For Spirituality and Peace (EICSP).
 
There will be five talks, each of 12 minutes, followed by 20 minutes of discussion among the speakers and the chair, followed by Q & A.
 
Chair: Bruce Clark
 
Dr Elizabeth Theokritoff, “The Philokalia, Porridge and Shepherd Dogs”.
 
Revd Dr Liz Carmichael MBE, “Kallistos Ware as Lecturer in Theology, and as speaking to a wider audience”.
 
Prof Marcus Plested, “Through the Creation to the Creator”.
 
Archpriest Stephen Platt
 
SOURCE: EICSP

Χαλεπάς και Κοιμωμένη

 
Ο ερχομός του Γιαννούλη Χαλεπά είχε κάνει να ξεσηκωθεί ολόκληρη η Αθήνα. Ο κόσμος ήταν περίεργος να δει πώς θα φερνόταν, τί στάση θα τηρούσε μπροστά στο αθάνατο έργο του.
 

Από φόβο μη συγκινηθεί τον πέρασαν - γιατί ο συνωστισμός του κόσμου ήταν αδιαπέραστος - από άλλα μνημεία. Τα αναγνώρισε όλα, τα θυμόταν με κάθε λεπτομέρεια.
 
Όταν, τέλος, έφτασε μπροστά της, ζήτησε να του ανοίξουν το κιγκλίδωμα και μπήκε.
 
Τα μάτια του μια βούρκωναν, μια γέλαγαν, μια κατσούφιαζαν. Μια ταραχή, μια πάλη γινόταν μέσα του, και τα κρυφά βλέμματα που έριχνε στο πλήθος, ενώ έμενε ασκεπής μπροστά στο έργο της νιότης του, μαρτυρούσαν πως φοβόταν μην πληγωθεί.
 
Κάποιος τότε του είπε: ''Λένε πως την έπλυναν με Άκουα Φόρτε και χάλασε!''
 
Άπλωσε το χέρι του, θώπευσε τις αρμονικές γραμμές του υφάσματος, γέλασε ζωηρά και είπε, ενώ το χέρι του στηριζόταν πάνω στο μάρμαρο με τρυφερότητα:
 
''Δε χαλάει...''
 
Στρατής Δούκας
 
Σαν προχθές (15 Σεπτεμβρίου), το 1938, έφυγε από τη ζωή ο Γιαννούλης Χαλεπάς.
 
Απόσπασμα από το βιβλίο: ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ

Η οικογένεια, ο πολιτισμός και το σχολείο

 
Η νέα σχολική χρονιά φέρνει εντονότερα  σκέψεις και ανησυχίες για το μέλλον του Ελληνισμού. Το σχολείο σημαίνει αγωγή και η αγωγή προϋποθέτει την οικογένεια και τον πολιτισμό. Οικογένεια και πολιτισμός είναι οι βάσεις του ανθρώπου και στη Δύση βάλλονται λυσσωδώς από διάφορες ιδεολογίες, που έχουν την υποστήριξη ισχυρότατων οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά λόμπις. Στη σύγχρονη κοινωνία προωθούνται ο ατομισμός, ο μηδενισμός, ο γουοκισμός, ο ηδονισμός.
 

Πρώτος στόχος  όσων επιδιώκουν την κατάργηση του ανθρώπου ως σκεπτόμενου και ελεύθερου όντος είναι η οικογένεια. Αν αυτή καταστραφεί δυναμιτίζονται τα θεμέλια της κοινωνίας. Η ιδανική παραδοσιακή οικογένεια  έχει μεταξύ των μελών της συνοχή, αγάπη, αλληλεγγύη, πιστότητα, επίγνωση του ρόλου καθενός και καθεμιάς, ελεύθερο διάλογο, παραδοχή της αυθεντίας, σεβασμό στις ρίζες και έτσι είναι άπαρτο οχυρό στους εχθρούς της. Αυτή επιδιώκεται να καταρρεύσει. Η κατάρρευση ξεκίνησε με την ιδεολογική μείωση του ρόλου της μητέρας. Ακολούθησαν η αποϊεροποίηση  και υποβάθμιση του γάμου, η εκ μέρους των νέων  άρνηση αποδοχής ευθυνών,  η ατομοκεντρική ζωή, η καλοπέραση…
 
Καίριο κτύπημα στην οικογένεια είναι η καθιέρωση του «γάμου» των ομοφυλοφίλων ως ισότιμου προς τον φυσιολογικό γάμο. Είναι λάθος η σκέψη ότι οι «γάμοι» των ομοφυλόφιλων θα είναι λίγοι και ας αδιαφορήσουμε. Αυτοί που τον καθιέρωσαν γνωρίζουν ότι θα είναι λίγοι, αλλά ο στόχος είναι η φθορά της οικογένειας, ως καταφυγίου του ολοκληρωμένου ανθρώπου. Τα επόμενα βήματα θα είναι στα παιδιά να περάσει η ιδέα μήπως είναι άλλου φύλου, να μπορούν οι ομοφυλόφιλοι να έχουν τεκνοθετημένα «παιδιά», αγνώστου πατέρα ή/και μητέρας, να υπάρχει μια «εναλλακτική μετανεωτερική οικογένεια». Ναρκοθέτηση της οικογένειας είναι και το να καλλιεργηθεί στους γονείς ο ατομισμός και ο ωφελιμισμός, να καταστούν οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, να θεωρούν φυσικό το παιδί ή τα παιδιά τους  να απαρνηθούν την εστία τους και την πατρίδα τους, με όφελος να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, έστω και αν αυτά αποκτώνται με εξοντωτική εργασία και υπό δύσκολες περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες.
 
Στη Γαλλία από καιρό προωθείται το κίνημα «no kids» (όχι παιδιά), εν ονόματι των δικαιωμάτων των ατόμων «να ζουν ελεύθερα, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς ενοχλήσεις». Παρόμοιο σύνθημα είναι το «στο σπίτι γατιά και σκυλιά, όχι παιδιά». Ήδη, όπως έγραψα παλαιότερα, ξενοδοχεία και εστιατόρια στην εν λόγω χώρα δέχονται ως πελάτες μόνο ζεύγη ενηλίκων και όχι οικογένειες με παιδιά. Κατά το προτεινόμενο απάνθρωπο σύστημα διαβίωσης το άτομο έχει αυτοδικαίως τη δυνατότητα να χειραφετηθεί ως προς τη ζωή του. Αυτό σημαίνει ότι  ορίζει  τη μη γέννηση παιδιών, το είδος της οικογένειας, αλλά και τον θάνατό του με την λεγόμενη «ευθανασία», κατά την πρόταση τον περασμένο Ιανουάριο στο περιοδικό «Mariane» του Γκιγιόμ Τρισάρ, μεγάλου διδασκάλου της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας.
 
Ο άλλος στόχος των  σύγχρονων βαρβάρων είναι ο πολιτισμός. Κτυπιούνται αλύπητα οι μνήμες, τα αριστουργήματα του παρελθόντος, η ιστορία, οι παραδόσεις, η γλώσσα, οι αξίες, τα ιδανικά, τα ήθη και τα έθιμα. Προ πάντων ο Χριστιανισμός. Στη Γαλλία και στους εννέα πρώτους μήνες του 2024 προκλήθηκαν 26 πυρκαγιές σε ιστορικούς ναούς, από τις οποίες οι 14 προήλθαν από εγκληματικές ενέργειες ( Le Figaro, 13/9/2024, p. 8). Η γλώσσα εκχυδαΐζεται, η ιστορία παραποιείται, έργα τέχνης καταστρέφονται, οι αρχαίες τραγωδίες κακοποιούνται, η ακολουθούσα τον γουοκισμό  μουσική εξαγριώνει. Η εκβαρβάρωση οδηγεί στην παρακμή και έχει επιπτώσεις στις καλές τέχνες, με σχεδόν ανυπαρξία αξίας σύγχρονων δημιουργών και σημαντικών εκτελεστών και, παράλληλα  με μείωση του φιλικού προς αυτές κοινού και των αναγνωστών βιβλίων κλασσικών συγγραφέων.
 
Φυσικά στην παρακμιακή αυτή κατάσταση υπάρχει αντίδραση. Στη Γαλλία απέναντι στην επιδίωξη κατάργησης του ανθρώπου δημιουργήθηκε ένα «pro-kids» (υπέρ της αποκτήσεως παιδιών) κίνημα με  εκφραστές επώνυμους  νέους έγγαμους Γάλλους. Για αυτούς «η δύναμη της γέννησης, της ζωής, είναι αποφασιστικό σημείο ελπίδας για τον άνθρωπο και ένας κόσμος χωρίς ελπίδα είναι ένας κόσμος καταδικασμένος να εξαφανιστεί». Η φιλόσοφος Μαριάν Ντιρανό, μητέρα τεσσάρων παιδιών, αισθάνεται δικαιωμένη που δημιούργησε οικογένεια: «Κάθε παιδί εισάγει κάτι το καινούργιο στον κόσμο. Είναι απολύτως μοναδικό και καινούργιο και για εκείνο και για εμάς. Αυτό είναι μια ανανέωση της ζωής, μας εμποδίζει να δηλητηριαστούμε από ψυχική σκληρότητα και μας γεμίζει χαρά». Και η Αζιλίζ Λε Κορ, συγγραφέας του βιβλίου στα γαλλικά « Το παιδί είναι το μέλλον του ανθρώπου», που παρουσιάζεται στο Παρίσι στις 26 Σεπτεμβρίου από τις γνωστές εκδόσεις Αλμπέν Μισέλ, και μητέρα δύο αγοριών, τονίζει πως αντί να προπαγανδίζεται τα νέα ζευγάρια  να μην κάνουν παιδιά, να τους τίθεται το ερώτημα αν πράγματι είναι ικανά να αναλάβουν αυτή τη μεγάλη ευθύνη.
 
Υποδοχέας των μηδενιστικών αντιλήψεων, όπως προωθούνται από το κράτος και τους ισχυρούς προπαγανδιστές τους  είναι το σχολείο. Εκεί τα παιδιά ζουν πολλές ώρες την ημέρα, από 3-4 ετών έως και τα 18 τους. Η γερμανοεβραία με χριστιανικές πεποιθήσεις (Σημ. Η διδακτορική της διατριβή στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης είχε θέμα «Η έννοια της αγάπης στη σκέψη του Αγίου Αυγουστίνου») φιλόσοφος Χάνα Αρέντ (1906-1975) ασχολήθηκε με την γέννηση και την αγωγή των παιδιών στην οικογένεια και στο σχολείο και παρά το ότι δεν ζει τα σημερινά εντόνως παρακμιακά φαινόμενα σε μεγάλο μέρος τα προέβλεψε. Για τους γονείς έχει γράψει: «Από τη σύλληψη και τη γέννηση οι γονείς δεν έδωσαν μόνο τη ζωή στα παιδιά τους, τα εισήγαγαν επίσης στον κόσμο. Και κόσμος είναι η παράδοση του ανθρώπου, όσα εκείνος έχει δημιουργήσει – γλώσσα, ήθη, κώδικες συνεννόησης, νόμους, τοπία, μνημεία – όλα όσα δίδουν στον άνθρωπο σταθερότητα και διάρκεια. Ο άνθρωπος δεν συνδέεται μόνο με το παρόν, είναι μέρος της ανθρωπότητας που έχει διάρκεια: παρόν, παρελθόν και μέλλον». Ο δυτικός κόσμος, μετά τη δεκαετία του 1970, όλο και απομακρύνεται από αυτή την πραγματικότητα και περιορίζεται στον μύθο του ανθρώπου – μονάδας, που αρνείται τη συνέχεια και όλα όσα είναι αναγκαία για τον ελεύθερο σκεπτόμενο άνθρωπο.
 
Η Αρέντ τονίζει: «Δεν είναι τα δικαιώματα που καθιστούν μια ζωή ανθρώπινη, είναι οι δεσμοί, η πιστότητα, η αφοσίωση, τα καθήκοντα… Ο σύγχρονος άνθρωπος έχασε τον κόσμο για το εγώ του». Η καθηγήτρια της φιλοσοφίας και μελετήτρια της Αρέντ Βερενίκη Λεβέτ σημειώνει: «Η ελευθερία που επικαλούνται οι δήθεν προοδευτικοί, από τη δεκαετία του 1970 μέχρι των ημερών μας, οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επαγγέλλονται: παράγει μαζικά άτομα φυλακισμένα στα δεσμά του σήμερα».
 
Στην αντιμετώπιση της επίθεσης που δέχεται η σύγχρονη κοινωνία θα έπρεπε το σχολείο να είναι πολύτιμος αρωγός. Όμως σε όλο τον δυτικό κόσμο το σχολείο αποτελεί μέρος της προωθούμενης παρακμής. Ειδικότερα για το ελληνικό σχολείο το κράτος είναι υπερήφανο για την εξέλιξη στα ηλεκτρονικά μέσα που διαθέτει, την ώρα που τα παιδιά είναι εγκλωβισμένα στην αποστήθιση, στην υποχρεωτική αντίληψη ακατανόητων εννοιών, στην πορεία που καθορίζουν οι δικαιωματιστές, στον περιορισμό της πορείας τους με βάση κυρίως την αγορά και με άγνοια των πολιτισμικών στοιχείων, που συγκροτούν τον συνειδητοποιημένο υπεύθυνο πολίτη έναντι της Πατρίδας του. Πέραν αυτού οι διδάσκοντες δεν είναι όλοι ικανοί να διδάξουν. Το πτυχίο δεν πιστοποιεί ικανότητα διδασκαλίας. Στα ανθρωπιστικά μαθήματα αντί το πρόγραμμα να εμπνέει την αγάπη στα αριστουργήματα της μακρόχρονης ελληνικής γραμματείας κάνει τα παιδιά από αδιάφορα έως και εχθρικά προς αυτήν. Επίσης ο λαβύρινθος των ορισμών, τους οποίους οι διδάσκοντες δυσκολεύονται να εξηγήσουν και  στους οποίους  οι μαθητές  προσπαθούν μάταια να βρουν διέξοδο, τους προκαλεί ελάχιστο ενδιαφέρον για τα πολιτισμικά πολύτιμα στοιχεία του παρελθόντος. Ο πολιτισμός στηρίζεται στο παρελθόν και στις μνήμες και κινδυνεύει να καταστεί κάτι το περιττό στο ελληνικό σχολείο. Όπως όμως έγραψε ο Τοκβίλ «αφότου το παρελθόν έπαυσε να ρίχνει το φως στο μέλλον, το ανθρώπινο πνεύμα περιπλανάται στο σκοτάδι». Ο κίνδυνος στην ύπαρξη του Ελληνισμού έγκειται στο ότι το παιδί στο σχολείο αποστηθίζει, δεν σκέφτεται και όπως η Αρέντ εξηγεί η ελεύθερη σκέψη στον άνθρωπο είναι επικίνδυνη για τους εξουσιαστές και για την ολοκληρωτική κοινωνία, αλλά για την ελεύθερη κοινωνία ακόμα πιο επικίνδυνη είναι η απουσία της.
 
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Αλλεργικό σοκ

Χαίρετε αγαπητοί συναμαρτωλοί αδελφοί μου. Καλωσορίσατε στα ραδιοκύματα της εκπομπής μας, μιας βιωματικής προσέγγισης του σωτηρίου Θεϊκού  ακαταλήπτου, μιας  προσπάθειας να δροσιστεί η άνυδρη ψυχή, να γαληνέψει η τρομαγμένη από της αμαρτίας την ταραχή ζωή μας, με το γλυκύτερο φως του κόσμου, το Φως του Χριστού μας, να σπάσει το ανθρωποκτόνο σκοτάδι που γίνεται όλο και πυκνότερο.

Συνοδοιπόροι σε μια αγαπητική εν Κυρίω συναλληλία, που συναντά την θέρμη και την ψυχωφελή αγωνία κάθε σύμπονου αδελφού - τεθλιμμένου συνοδίτη, στα ερτζιανά του Θεού και στα ευλογημένα ραδιοφωνικά καταφύγια της Πατρίδας μας.
 
Επιμέλεια παρουσίαση: Νώντας Σκοπετέας