Tuesday 31 May 2016

Η επίσκεψή μου στα πρώην Βασιλικά Κτήματα Τατοΐου

Σήμερα για πρώτη φορά επισκέφτηκα τα πρώην βασιλικά κτήματα στο Τατόι. Αφορμή γι αυτό στάθηκε ένας φίλος μου, που μένει στην Βαρυμπόμπη και που είχε την ευγενἠ καλοσύνη να με ξεναγήσει. Ειλικρινά νιώθω λίγη ντροπή που σε αυτήν την ηλικία έχω καταφέρει να γυρίσω πολλά μακρινά μέρη του πλανήτη και παρόλα αυτά έως τώρα δεν είχα πάει σε ένα ιστορικό σημείο της πατρίδας μας που βρίσκεται εντός του νομού Αττικής.


Γιατί θεωρώ ότι αυτή η περιοχή είναι ιστορική και ότι αξίζει της προσοχής των Ελλήνων; Η περιοχή από τα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Δεκέλεια και επί Τουρκοκρατίας υπήρχαν εκεί τρία τσιφλίκια: το Τατόι, τα Μαχούνια και το Λιόπεσι. Το 1835 ο Φαναριώτης Σκαρλάτος Σούτσος (υπουργός στρατιωτικών, υπασπιστής του βασιλέως Όθωνα και μετέπειτα αυλάρχης του βασιλέως Γεωργίου) ένωσε τα τρία τσιφλίκια και για δεκαετίες μετά υπήρξαν κρησφύγετα ληστών. Το 1872 ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α αγοράζει την περιοχή και αποφασίζει να χτίσει εκεί τα θερινά του ανάκτορα. Το 1874 ο αρχιτέκτονας που αγάπησε και στόλισε την Ελλάδα, ο Ερνέστος Τσίλλερ, σχεδίασε το πρώτο οίκημα, μια διώροφη κατοικία ελβετικού στυλ. Δέκα χρόνια μετά, ο αρχιτέκτονας Σάββας Μπούκης, σχεδίασε το κυρίως ανάκτορο. Ήταν αντιγραφή του ανακτόρου που ανήκε στον τσάρο Αλέξανδρο τον Β΄ στην Αγία Πετρούπολη. Το 1898 η ελληνική Βουλή παραχώρησε στον βασιλέα το εθνικό κτήμα Μπάφι και κατόπιν και άλλων αγορών που έκανε ο Γεώργιος ο Α΄, το βασιλικό κτήμα στο Τατόι αποκτά την συνολική έκταση των 47.000 στρεμμάτων.

Ο βασιλέας Γεώργιος έδωσε πολύ μεγαλύτερη σημασία στην φύση παρά στα οικοδομήματα. Δημιούργησε κυριολεκτικά από την αρχή ένα δικό του δάσος και φύτευσε φυτά και δέντρα από όλη την Μεσόγειο. Από την έναρξη της βασιλικής θερινής κατοικίας το κτήμα στο Τατόι απέκτησε δύο ναούς: του Προφήτη Ηλία (έτος ίδρυσης 1873) και της Αναστάσεως (έτος ίδρυσης 1899). Στον Ναό της Αναστάσεως τελούνται οι επιμνημόσυνες δεήσεις και οι κηδείες της πρώην βασιλικής οικογένειας. Ο ναός βρίσκεται στον χώρο του βασιλικού κοιμητηρίου. Στο κοιμητήρι έχουν ταφεί ο ιδρυτής του τόπου, ο Γεώργιος ο Α΄, η βασίλισσα Όλγα, η βασίλισσα Φρειδερίκη και ο σύζυγός της, βασιλέας Παύλος και πολλοί άλλοι. Η πρώτη που κηδεύτηκε εκεί ήταν η πργκίπισσα Όλγα το 1880, πέθανε σε ηλικία 6 μηνών. Η τελευταία που κηδεύτηκε εκεί είναι η πριγκίπισσα Αικατερίνη, το 2007.

Στα πρώην βασιλικά ανάκτορα του Τατοΐου έχουν φιλοξενηθεί οι: τσάρος Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας, η βασίλισσα Ελισάβετ της Αυστροουγγαρίας (η γνωστή πριγκίπισσα Σίσυ), ο βασιλέας Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, η βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, η Τζάκυ Κένεντυ. Το ελληνικό δημόσιο έχει δημεύσει την περιοχή τρεις φορές: το 1924, το 1973 και το 1994. Το 1924 με την κήρυξη της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας κατασχέθηκε η βασιλική περιουσία και δεν δόθηκε καμία αποζημίωση. Το 1973 η Δικτατορία των Συνταγματαρχών δήμευσε την βασιλική περιουσία και κατήργησε τη μοναρχία. Τέλος το 1994 το ελληνικό δημόσιο δήμευσε όλη την βασιλική περιουσία χωρίς να αποζημιώσει τον τέως βασιλέα Κωνσταντίνο. Κατόπιν δικαστικών αγώνων στο Ευρωπαικό Δικαστήριο, ο τέως βασιλέας έλαβε την αποζημίωσή του.

Το 2007 η τότε ελληνική κυβέρνηση έκανε δηλώσεις ότι σκοπεύει να μετατρέψει την πρώην βασιλική κατοικία σε μουσείο. Έκτοτε καμία σχετική κίνηση δεν έχει γίνει δυστυχώς, με αποτέλεσμα τα κτήρια (κυρίως ανάκτορο, στρατώνες, βοηθητικοί χώροι, σταύλοι, μαγειρεία, αποθήκες οίνου και λαδιού κλπ) να σαπίζουν και να γκρεμίζονται. Είναι πραγματικά κρίμα να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη τα πρώην παλάτια αναδεικνύονται ως μουσειακοί χώροι λόγω της ιστορίας τους και της αρχιτεκτονικής τους. Θα μπορούσε να γίνει το ίδιο και εδώ. Κατ᾽ αυτόν τον τρόπο, Έλληνες και ξένοι θα μάθαιναν ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, και το κράτος θα μπορούσε να έχει ένα σημαντικό φορέα εισοδήματος (είσοδος στο μουσείο, δημιουργία καταστήματος με πώληση αναμνηστικών, βιβλίων με την ελληνική ιστορία σε διάφορες ξένες γλώσσες κλπ). Ποτέ δεν είναι αργά, ίσως είναι καιρός να αξιοποιηθεί αυτή η σημαντική περιοχή της Ελλάδας.

Εύη Ρούτουλα

Monday 30 May 2016

Ἀναγνώσεις...

Μητροπολίτης Ἀργολίδος Νεκτάριος (Ἀντωνόπουλος)
«Ψαλῶ τῶ Θεῶ μου» ἤ τῷ ἑαυτῷ μου; Ἡ ψαλτική τέχνη ὡς διακονία καί χάρισμα
ἐκδ. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, Ναύπλιο 2015, σσ.314

Ἀρχικά θέλω νά τονίσω πώς δέν προτίθεμαι νά γράψω κριτική ἤ κάποιο βιβλιογραφικό σημείωμα γιά τό ἐν λόγῳ βιβλίο τοῦ καλοῦ Ἐπισκόπου καί παλαιοῦ συμφοιτητοῦ. Ἁπλᾶ ἐπιθυμῶ νά τό προτείνω στούς ἀδελφούς καί συλλειτουργούς μου καί στούς ἐντίμους καί φιλοκάλους ἀδελφούς ἱεροψάλτες πού συνειδητά καί μέ ἀγωνία διακονοῦν τό ἱ. Ἀναλόγιο. Καί τό ἀναφέρω αὐτό μετά λόγου γνώσεως, διότι πιστεύω πώς ὅλοι μας θά ὠφεληθοῦμε ἀπό τόν φιλότιμο λόγο τοῦ Σεβασμιωτάτου (στό ἑξῆς Σ.), πού μέ τό γραφτό του αὐτό, ὅπως καί μέ τά προηγούμενα -κυρίως μέ τήν «Ἐπιστροφή: Μετάνοια καί Ἐξομολόγηση», ἀλλά καί τόν Ἅγιο Λουκᾶ τό νέο Ἀνάργυρο- παραμύθησε καί βοήθησε πολλές ψυχές νά ἀνασάνουν εὐλογία, νά λάβουν θεῖο φωτισμό καί νά ἐπισκεφτοῦν τό ἱ. ἐξομολογητήριο, ὥστε νά ἀποφορτώσουν τήν ψυχή τους.


Τώρα, λοιπόν, ὁ Σ. μέ τό νέο του βιβλίο -κάτι σάν ἕνα μικρό συμβουλευτικό ἐγχειρίδιο γιά τόν κάθε παπᾶ καί ψάλτη τό βλέπω-προσπαθεῖ μέ τή γραφίδα του νά τονίσει ἕνα πρᾶγμα: Τελικά, ὅταν λειτουργοῦμε κι ὅταν ψάλλουμε γιά ποιόν τό κάνουμε; Μήπως γιά τόν ἑαυτό μας; Δηλαδή, νά ταΐσουμε μέ λίγα λόγια κι ἄλλο τό θηρίο πού κρύβεται μέσα μας κι εἶναι τό ἐγώ; Καί κάτι ἀκόμα: Εἶναι οἱ καιροί σήμερα τέτοιοι, ὥστε ἡ ὅποια μας αὐτοπροβολή καί αὐτοδιαφήμηση θά ὠφελήσει καί οἰκοδομήσει;

Εἶπα καί στήν ἀρχή καί τό ἐπαναλαμβάνω καί τώρα: Δέν προτίθεμαι νά βιβλιοκρίνω τόν Σ. Ἄλλωστε δέν τό ἔχει κι ἀνάγκη, μάλιστα ἀπό ἕναν ἁπλό παπᾶ μιᾶς ἀσήμαντης καί σχεδόν ἄγνωστης μικροενορίας. Ὅμως ἐπειδή ὁ ὑποφαινόμενος ἔχει γιά μιάμιση περίπου δεκαετία διακονήσει τό ἱ. Ἀναλόγιο καταννοεῖ καί ἀποδέχεται τά ὅσα χρήσιμα παραθέτει ὁ Σ. (μέ παραδείγματα μάλιστα).

Πρίν κλείσω θά ἤθελα νά μοιραστῶ ἔνα βίωμά μου, μιά σπουδαστική μου ἐμπειρία δηλαδή, πού σχετίζεται μέ τό θέμα αὐτό.

Τότε στή Ριζάρειο πού μᾶς δίδασκε ὁ ἀείμνηστος καθηγητής Θεόδωρος Θερμός, πατέρας τοῦ γνωστοῦ μας Γιατροῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ, καθηγητοῦ καί συγγραφέα ἀξιόλογων βιβλίων, μᾶς συμβούλευε, λοιπόν, ὁ ἐν λόγω καθηγητής νά εἴμαστε ταπεινοί, γνήσιοι καί οἱ πρός Θεόν ἰκεσίες μας νά συνοδεύονται ἀπό εἰλικρίνεια: ἔτσι, ὅπως μιλᾶμε, συναναστρεφόμαστε καί διαλεγόμαστε μέ φίλους. Κι ἀλήθεια, ποιός συνειδητός καί ἀνόθευτος πιστός λησμονεῖ ὅτι ὁ Χριστός μας εἶναι ὁ πλέον γνήσιος φίλος; (πρβλ. Ἰω. 15, 14). Καί μέ συγκίνηση θυμᾶμαι ἀκόμα τά λόγια του... Ἄσχετα ἄν κάποτε, ὡς ἄνθρωπος, τά λησμονῶ.

Προσωπικά εὐχαριστῶ τόν σεβαστό μου καί πάντα ἀγαπητό μου π. Νεκτάριο καί νῦν θεοπρόβλητο Ἐπίσκοπο μιᾶς ἱστορικῆς Ἐκκλ. Ἐπαρχίας, γιά τήν τιμή πού μοῦ ἔκαμε ὥστε νά μοῦ ἀποστείλει αὐτό τό θαυμάσιο βιβλίο του, τό ὁποῖο καί μέ βοήθησε πολύ. Γι᾿ αὐτό καί τολμῶ νά τό προτείνω στούς ἀδελφούς συμπρεσβυτέρους καί ἱεροψάλτες.

π. Κ.Ν. Καλλιανός
Σκόπελος
Τῆς Μεσοπεντηκοστῆς 2016

Saturday 28 May 2016

Η Δοίκηση της Εκκλησίας και η Πανορθόδοξη Σύνοδος

Ετήσιο Ιερατικό Συνέδριο Ι.Α. Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας


Α. Σύνεδροι, τόπος και χρόνος της Σύναξης


Ολοκληρώθηκε για άλλη μια χρονιά με μεγάλη επιτυχία το ετήσιο Ιερατικό Συνέδριο του Ιερού Κλήρου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας, Εξαρχίας Δυτικής Ευρώπης και Ιρλανδίας, αναπόσπαστης Επαρχίας του σεπτού Οικουμενικού Θρόνου, προεξάρχοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου κ. Γρηγορίου. Τη Σύναξη οργάνωσε η Ιερά Αρχιεπισκοπή, με την σύμπραξη και συνεργασία της Επιτροπής του Ιερατικού Συνδέσμου «Αγ. Αθανάσιος», στην οποία προεδρεύει ο Αρχιμ. Ιάκωβος Σάββα.


Στο τριήμερο Συνέδριο, 25η - 27η Μαΐου 2016, συμμετείχαν οι Αρχιερείς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Πανιερ. Μητροπολίτης Διοκλείας κ. Κάλλιστος, Θεοφιλ. Επίσκοπος Κυανέων κ. Χρυσόστομος και Θεοφιλ. Επίσκοπος Τροπαίου κ. Αθανάσιος, οι Ιερείς και Διάκονοι της Αρχιεπισκοπής, μερικές Πρεσβυτέρες, καθώς επίσης και άλλοι αδελφοί.


          Οι εργασίες του Ιερατικού Συνεδρίου έλαβαν χώρα στην εξαιρετικά φιλόξενη Κοινότητα Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην πόλη Κόβεντρυ της Κεντρικής Αγγλίας, την οποία διακονεί ως Ιερ. Προϊστάμενος ο Οικον. Αιμιλιανός Επαμεινώνδας και προεδρεύει ο κ. Ανδρέας Παπαγιώργης. Μέσα στο πλαίσιο της τριήμερης αυτής Σύναξης οι Σύνεδροι, ευρισκόμενοι στην ευγενική αγκαλιά της Ομογένειας του Κόβεντρυ, είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν με πολλά μέλη της τοπικής Κοινότητας και να απολαύσουν την εγκάρδια και γενναιόδωρη φιλοξενίας τους.



Β. Έναρξη εργασιών, ευλογία Οικουμ. Πατριάρχου
και χαιρετισμός Αρχιεπισκόπου


          Οι εργασίες της Σύναξης ξεκίνησαν με Προσευχή και Ψαλμωδία. Κατόπιν αναγνώσθηκε το μήνυμα της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, μέσω του οποίου ο Παναγιώτατος μετέφερε την ευλογία του προς τη Σύναξη και τους Συνέδρους.


Στο μήνυμά του ο σεπτός και άξιος Οιακοστρόφος της Οικουμενικής Ορθοδοξίας ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:


«Μετά πολλής της χαράς και της ικανοποιήσεως εκομισάμεθα το υπ’ αριθμ. Πρωτ. Β1633 και από κ’ Απριλίου ε.έ. αδελφικόν γράμμα της υμετέρας αγαπητής Ιερότητος, δι’ ου ανακοινούται αύτη τη Μητρί Εκκλησία και ημίν την σύγκλησιν εν Κόβεντρυ, τη κε’ τρέχοντος μηνός, υπό την προεδρείαν αυτής, Συνάξεως του Ιερού Κλήρου της κατ’ αυτήν Ιεράς Αρχιεπισκοπής, υπό το λίαν επίκαιρον και σύγχρονον θέμα: Η Διοίκησις της Εκκλησίας, το Συνοδικόν Σύστημα και η Πανορθόδοξος Σύνοδος.


...Η Ορθόδοξος ημών Εκκλησία, δια μέσου των αιώνων, αντιμετώπισε τας εκάστοτε σοβαράς κρίσεις εν τη ασκήσει του σωτηριώδους έργου αυτής, και μάλιστα τας δογματικάς τοιαύτας, μέσω των συγκληθεισών κατά καιρούς Οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αι οποίαι ωρθοτόμησαν τον λόγον της αληθείας και ημπόδισαν τας αιρέσεις να διασπάσουν τον άνωθεν υφαντόν άρραφον εκκλησιαστικόν χιτώνα της του Χριστού αληθείας.


...η σύγκλησις προσεχώς της επί μακράν σειράν ετών προετοιμασθείσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας απαιτεί όπως προσέλθωμεν εις αυτήν με άσκησιν, πνευματικήν εγρήγορσιν, πολλήν προσευχήν και διαρκή εκζήτησιν του φωτισμού και της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, του συγκροτούντος όλον τον θεσμόν της Εκκλησίας, επαναλαμβάνοντες και ημείς οι σύγχρονοι το Αποστολικόν έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν.


Ούτω φρονούντες, εκφράζομεν την βεβαιότητα ημών ότι θα έχωμεν πάντας υμάς συμπροσευχομένους κατά τας εργασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και συγχαίρομεν από της Μητρός Εκκλησίας την υμετέραν φίλην Ιερότητα δια την επιλογήν του συγκεκριμένου θέματος προς ενημέρωσιν του ιερού υμών κλήρου, ευλογούντες πατρικώς τους ευλαβεστάτους Ορθοδόξους κληρικούς και μοναχούς της καθ’ υμάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής, τους συμμετέχοντας εις την αρχομένην πολυωφελή εκκλησιαστικήν ταύτην συγκέντρωσιν...».


Στη συνέχεια ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος κ. Γρηγόριος χαιρέτησε εγκάρδια και με πατρική αγάπη τους Συνέδρους, τους οποίους ευχαρίστησε και συνεχάρη για τη διακονία τους. Αναφέρθηκε δε λεπτομερειακά στα παρακάτω θέματα:


1). H σύγχρονη τεχνολογία δεν πρέπει να περιφρονείται αλλά δεν πρέπει να είμαστε προσκολλημένοι σ’ αυτήν, γιατί «οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν».
2). Οι κληρικοί έχουμε χρέος να καλλιεργούμε την ενότητα των πιστών με τον Χριστό και να τους καλούμε συνεχώς σε τακτικό εκκλησιασμό και μυστηριακή ζωή.
3). Έχουμε υποχρέωση να εργασθούμε εντατικά για την κατήχηση των νέων ανθρώπων.
4). Ανάμεσά μας έχουμε σήμερα κληρικούς που, με τις οικογένειές τους, ασπάσθηκαν την Ορθοδοξία με πολλές θυσίες και τους συγχαίρουμε γι’ αυτό.
5). Να δείχνουμε ενδιαφέρον για το Ελληνικό Σχολείο της Κοινότητας και για τα Ομολογιακά Σχολεία που έχει ιδρύσει η Ιερά Αρχιεπισκοπή.
6). Πρέπει να καλλιεργούμε την ενότητα μεταξύ μας και με τους αδελφούς συνεργάτες μας, τους λαϊκούς Άρχοντες των Κοινοτήτων.
7). Το κύριο έργο μας είναι η καλλιέργεια του ιερού αμπελώνα του Κυρίου και η φροντίδα του Ιερού Ναού που μας εμπιστεύθηκε η Εκκλησία. Η θεία λατρεία και το κήρυγμα είναι βασικό μέλημα των κληρικών. Αυτά να τα επιτελούμε με επιστήμη, σοφία, ταπείνωση και φόβο Θεού.
8). Το ιεραποστολικό φρόνημα να διέπει τη σκέψη και τη διακονία μας.



Γ. Η κύρια ομιλία του Συνεδρίου


Ο Πανιερ. Μητροπολίτης Διοκλείας κ. Κάλλιστος έδωσε την κύρια ομιλία του Ιερατικού Συνεδρίου (στην Αγγλική γλώσσα), με θέμα: «Η Διοίκησις της Εκκλησίας, το Συνοδικόν Σύστημα και η Πανορθόδοξος Σύνοδος». Ο Άγιος Διοκλείας είναι ένας ιδιαίτερα χαρισματικός ομιλητής, ο οποίος παρουσίασε το θέμα του με ακραιφνή μεθοδικότητα και με βαθιά επιστημοσύνη, διανθίζοντάς το με γλωσσικό πλουραλισμό και με πολλές ιστορικές εικόνες. Μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής:


·        Oι Σύνοδοι δεν είναι στατικές, αλλά δυναμικές. Αποτελούν δε ουσιαστικό τμήμα της εκκλησιαστικής ζωής.
·        Η συνοδικότητα δεν είναι προαιρετικός εξοπλισμός, αλλά απαραίτητο στοιχείο της στρατευομένης Εκκλησίας.
·        Κάθε Σύνοδος είναι μια προέκταση του Μυστικού Δείπνου του Υπερώου της Σιών.
·        Οι Σύνοδοι υφίστανται ελέω Θεού και θείω δικαιώματι.
·        Αναφέρθηκε αναλυτικά στις Συνόδους της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την 7η Οικουμενική Σύνοδο μέχρι σήμερα.
·        Προτιμά τον όρο «Orthodoxy in the Western Lands», αντί του προτεινόμενου «Orthodox Diaspora»!
·        Η Αυτοκεφαλία σήμερα είναι ένα ζήτημα στο οποίο υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Ανέφερε χαρακτηριστικά την περίπτωση της «Ορθόδοξης Εκκλησίας Αμερικής». Πιστεύει ότι το θέμα αυτό πρέπει να συζητηθεί και να αποφασισθεί στην Πανορθόδοξη Σύνοδο.
·        Για τον δεύτερο γάμο των κληρικών, την χειροτονία των διγάμων και για τον τρόπο υποδοχής των προσηλύτων έχουμε ποικιλία πρακτικών. Χρειάζεται να βρεθεί κοινή γραμμή.
·        Στο ερώτημα αν η ερχόμενη Πανορθόδοξη Σύνοδος θα είναι Οικουμενική, ο Πανιερώτατος απάντησε σταθερά πως «όχι». Ανάμεσα στους λόγους ανέφερε ότι η Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν θα ασχοληθεί με δογματικά θέματα, κι επίσης ότι η εκπροσώπηση και η ψηφοφορία διαφέρουν από την πρακτική των Οικουμενικών Συνόδων.
·        Θεωρεί ότι η επικείμενη Πανορθόδοξη Σύνοδος είναι η αρχή μια πορείας. Θα ακολουθήσουν κι άλλες τα επόμενα χρόνια.
·        Tέλος, επισήμανε την επιτακτική ανάγκη για προσευχή, με σκοπό την επιτυχία της Πανορθοδόξου Συνόδου.



Δ. Kληρικοί - ομιλητές και θέματα


          Οι Κληρικοί - ομιλητές και τα αντίστοιχα θέματά τους είχαν ως εξής:

          1). Πρωτοπρ. Γρηγόριος Παλαμάς Carpenter, «Σχολιασμός της Νομοθεσίας περί αποχωρήσεως των μαθητών από το μάθημα σεξουαλικής αγωγής»

          2). Πρωτοπρ. Ιωάννης Nankivell, «Ιερατικές κλήσεις - Κατάρτιση υποψηφίων κληρικών»

          3).  Πρωτοπρ. Γεώργιος Ζαφειράκος, «Η Διοίκηση των Κοινοτήτων στην Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.»

          4). Αρχιμ. Αιμιλιανός Παπαδάκης, «Το νέο Καταστατικό των Κοινοτήτων της Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.»


          5). Πρωτοπρ. Αναστάσιος Σαλαπάτας, «Κανονισμοί Κοινοτικών Οργανισμών Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.»

          6). Πρωτοπρ. Στέφανος Maxfield, «Επιστεύματα (Trusts) και διάφορα νομικά θέματα»

          7). Πρωτοπρ. Ιωσήφ Παλιούρας, «Τα 30-χρονα της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.»

          Μετά από κάθε ομιλία ακολούθησε συζήτηση. Στις συζητήσεις συμμετείχαν πολλοί κληρικοί, και ιδιαίτερα οι Αρχιερείς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, οι οποίοι με τη θελογική γνώση και την πολύχρονη εμπειρία και σοφία τους συνέβαλαν στην ευόδωση των εργασιών του Συνεδρίου.



Ε. Άλλες δραστηριότητες του Συνεδρίου


          Οι Σύνεδροι επισκέφθηκαν τον Αγγλικανικό Καθεδρικό Ναό του Κόβεντρυ και ξεναγήθηκαν σε αυτόν από τον Προϊστάμενό του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Καθεδρικός Ναός της πόλης είχε βομβαρδισθεί και καταστραφεί ολοσχερώς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και κατόπιν ανηγέρθη εκ θεμελίων.


          Το βράδυ της δεύτερης ημέρας η φιλοξενούσα Κοινότητα παρέθεσε πλούσιο δείπνο, στο οποίο εκτός των Συνέδρων, ήταν καλεσμένες οι ομολογιακές και διοικητικές Αρχές της πόλης του Κόβεντρυ, καθώς και εκπρόσωποι όμορων Ελληνορθοδόξων Κοινοτήτων.


Την τρίτη ημέρα του Συνεδρίου τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ελληνορθόδοξο Ιερό Ναό της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, προεξάρχοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας κ. Γρηγορίου και συμμετεχόντων Ιερέων και Διακόνων.



Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε Ιερό Μνημόσυνο στη μνήμη του πρόσφατα κοιμηθέντος μέλους του Ιερατικού Συνδέσμου μακ. Αρχιμ. Εφραίμ Lash, σπουδαίου κληρικού, θεολόγου και μεταφραστού της Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β. 

Πρωτοπρ. Αναστασίου Δ. Σαλαπάτα

ΠΗΓΕΣ: Romfea, Φως Φαναρίου

Wednesday 25 May 2016

Ιερατικό Συνέδριο Θυατείρων 2016

Σήμερα αρχίζει το τριήμερο Συνέδριο του Ιερού Κλήρου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, προεδρεύοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου κ. Γρηγορίου.


Θα πραγματοποιηθεί στην πόλη του Κόβεντρυ, στην Κεντρική Αγγλία, και οι Σύνεδροι θα φιλοξενηθούν στους χώρους της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της πόλης.


Το Πρόγραμμα του Συνεδρίου είναι αρκετά πλούσιο, και περιέχει Ιερές Ακολουθίες, Ομιλίες, Επισκέψεις και Περιηγήσεις στην πόλη του Κόβεντρυ.


Μεταξύ των άλλων ομιλιών είναι κι εκείνη του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Διοκλείας κ. Καλλίστου, με το ενδιαφέρον θέμα: «Η Διοίκηση της Εκκλησίας, το Συνοδικό Σύστημα και η Πανορθόδοξη Σύνοδος»!

Tuesday 24 May 2016

Πασχαλινή απόδραση στα Βαλκάνια

Αυτό το Πάσχα αποφάσισα να ταξιδέψω στο εξωτερικό, να μην το περάσω παραδοσιακά αλλά να ανακαλύψω νέα μέρη, νέες εμπειρίες, να γεμίσω το μυαλό μου εικόνες. Έτσι είχα την ευκαιρία και την τύχη να ξεναγηθώ στην Αλβανία και στην πρώην Γιουγκοσλαβία.


Την Αλβανία την επισκέφτηκα πρώτη φορά στη ζωή μου: είδα την πανέμορφη λίμνη Οχρίδα, την Κορυτσά -όλοι οι Έλληνες είμαστε περήφανοι ακούγοντας και μόνο το όνομά της- και τα Τίρανα.  Τί μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση από την Αλβανία; Το γεγονός ότι όλοι οι Αλβανοί ήξεραν ελληνικά! Η Αλβανία, όπως και τα παράλια της Τουρκίας, είναι μέρη που δεν χρειάζεται να ξέρεις ξένη γλώσσα για να συνεννοηθείς. Η δεύτερη εντύπωση από την Αλβανία είναι η μεγάλη φτώχεια του λαού: παντελής έλλειψη ηλεκτρισμού στις εθνικές οδούς, διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε όλες τις πόλεις ανά δύο ώρες - πλην των Τιράνων - Δυραχείου, εργατικά μπλοκ - πολυκατοικίες άκομψες και χωρίς ανέσεις. Ο λαός, όσο μπορώ να κρίνω ήταν φιλικά προσκείμενος στους Έλληνες και κυριαρχούσαν ίδιες διατροφικές συνήθειες: ελληνικός καφές, κρασί, σαλάτες με λάδι κλπ. Στα Τίρανα βρεθήκαμε την Μεγάλη Παρασκευή και επισκεφτήκαμε μια Ελληνορθόδοξη εκκλησία, προσκυνήσαμε τον Επιτάφιο και με έκπληξη είδαμε πολλούς πιστούς να επισκέπτονται την εκκλησία. Η αρχιτεκτονική της εν λόγω εκκλησίας ήταν μοντέρνα αλλά ο σεβασμός και η πίστη ήταν έντονη.


Τι να πω για την πρώην Γιουγκοσλαβία; Πικραίνομαι και μόνο που την επισκέπτομαι. Την είχα επισκεφτεί πολλές φορές πριν τον πόλεμο της δεκαετίας του 1990, είχα θαυμάσει το πανέμορφο Βελιγράδι, τη Νις, το Ζάγκρεμπ και τη Λιουμπλιάνα. Δεν θέλω να τον ονομάσω εμφύλιο πόλεμο, γιατί δεν ήταν εμφύλιος πόλεμος. Ο συγχωρεμένος ο Τίτο ένωσε πολλές, διαφορετικές φυλές και κρατίδια για να φτιάξει αυτό που εμείς μάθαμε να ονομάζουμε Γιουγκοσλαβία. Ο πόλεμος λοιπόν δεν ήταν εμφύλιος αλλά ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές και θρησκείες. Φυσικά οι ξένοι έβαλαν το χεράκι τους. Η αμερικάνικη πολιτική εκείνης της εποχής έβαλε το λάδι στη φωτιά, που ήδη σιγόβραζε!


Σε αυτό το ταξίδι είχα την χαρά να επισκεφτώ τα εξής κρατίδια της πρώην Γιουγκοσλαβίας: το Μαυροβούνιο, τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, την Κροατία, τη Βοσνία, τη Σλοβενία, τη Σερβία και τα Σκόπια. Αν εξαιρέσεις τη Σλοβενία, όλα τα άλλα κράτη αποπνέουν Βαλκάνια! Νιώθεις σαν στο σπίτι σου, από θέμα συμπεριφοράς, μαγειρικής, οικονομικής ευμάρειας, φυσικής ομορφιάς: βουνά και θάλασσες! Οδηγώντας από την Αλβανία μπαίνεις στο Μαυροβούνιο (το γνωστό Μοντενέγκρο). Αμέσως μετά βλέπεις τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, την Κροατία και μετά την «ευρωπαϊκή» Σλοβενία, τη Σερβία και τέλος τα Σκόπια. Στα αριστερά σου θαυμάζεις την Αδριατική θάλασσα με τα λιμανάκια της και τους κολπίσκους της, που θυμίζουν νορβηγικά φιορδ. Στα δεξιά σου έχεις τις βουνοκορφές και τους καταρράκτες. Ένα μαγευτικό τοπίο που έφτιαξε ο Θεός για χάρη του ανθρώπου. Πού και πού βλέπεις και τα ανθρώπινα έργα να ξεπροβάλουν: κόκκινα πλακάτ με νεκροκεφαλές πάνω τους σε ενημερώνουν πού ακριβώς είναι οι νάρκες. Νάρκες που έχουν μείνει εκεί από τον πόλεμο και που δεν απενεργοποιούνται με την σκέψη ότι μπορεί να τις ξανά-χρειαστούμε! Είδα πολλά τέτοια πλακάτ στη Βοσνία, πολύ πιθανόν να υπάρχουν και αλλού.

Στο Βελιγράδι και συγκεκριμένα στο κέντρο της πόλης είδα μισογκρεμισμένα κτήρια που έχουν μείνει εκεί εδώ και είκοσι χρόνια περίπου. Γιατί δεν τα γκρεμίζουν, γιατί δεν τα ανοικοδομούν; Το κάνουν επίτηδες και τα αφήνουν έτσι για να θυμάται ο λαός τον πόλεμο, να οικτίρει τον εαυτό του, να μισεί τους εχθρούς του; Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια οι πληγές δεν έχουν κλείσει, μια ψεύτικη ηρεμία υπάρχει στην πρώην Γιουγκοσλαβία και όλοι είναι έτοιμοι να πάρουν ξανά τα όπλα. Ευτυχώς για αυτούς, οι μεγάλες δυνάμεις που καθορίζουν τους πολέμους έχουν πλέον στρέψει αλλού τα μάτια τους.  


Οι δαλματικές ακτές που βρέχουν μεγάλο μέρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, είναι υπέροχες, κολπίσκοι, λιμανάκια, νησάκια, παραλίες και τουριστικά θέρετρα. Το τοπίο αρκετά γνώριμο σε εμάς τους Έλληνες. Ποια πόλη να πρωτοαναφέρω; Το ενετικό Κότορ, το ρωμαϊκό Σλπιτ, την καστρούπολη του Ντουμπρόβνικ, την παραλιακή Ριέκα, το θέρετρο της Μπούντβα; Ό,τι και να πω θα είναι λίγο για την ομορφιά και την ιστορία αυτών των πόλεων. Να μιλήσω για την ομορφιά του Μπλεντ στην Σλοβενία, της παραμυθένιας πόλης με την υπέροχη λίμνη και τα βουνά των Άλπεων; Να σας επιστήσω την προσοχή στο άγαλμα του Ρήγα Φεραίου στο Βελιγράδι -που είναι πάντα γεμάτο από λουλούδια- άραγε ποιος του πάει λουλούδια κάθε μέρα; Να σας πω να πάτε στα σπήλαια της Ποστόινα στη Σλοβενία; Θεωρούνται τα μεγαλύτερα επισκέψιμα σπήλαια της Ευρώπης: 24 χιλιόμετρα υπόγειοι διάδρομοι γεμάτοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Ονειρικό τοπίο για να γυρίσεις μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Να σας πω ότι στο Σπλιτ θα δείτε το παλάτι του Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού; Να σας πω ότι στην Κροατία υπάρχει ένα νησάκι που λέγαται Τρογκίρ και ότι διατηρείται ακόμη σχεδόν όπως υπήρξε στον Μεσαίωνα; Να σας πω ότι στο Ντουμπρόβνικ γυρίστηκε η επική σειρά Game of thrones και ότι υπάρχουν ειδικές ξεναγήσεις για τους λάτρεις της σειράς και των βιβλίων;

Φέτος το Πάσχα μου το πέρασα διασχίζοντας τις δαλματικές ακτές και τις πανέμορφες πόλεις της πρώην Γιουγκοσλαβίας, και είμαι πολύ ευχαριστημένη γι’ αυτό!  Κάντε το ίδιο, θα μαγευτείτε με τις εναλλαγές της φύσης και τον πολιτισμό, με την μεσογειακή κουζίνα και την φιλική διάθεση των κατοίκων. Θα εντυπωσιαστείτε με τα πολλά κοινά που θα ανακαλύψετε με την Ελλάδα, γιατί κακά τα ψέματα: είμαστε όλοι Βαλκάνιοι. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που ο Ρήγας Φεραίος ονειρευόταν μια Πανβαλκανική αυτοκρατορία στην θέση της Οθωμανικής!    

Εύη Ρούτουλα

Monday 23 May 2016

Στιγμιότυπα ἀπό τήν ἐνοριακή ζωή τῆς Γλώσσας Σκοπέλου

Στήν ρετή, στό Βαγγέλη καί στό Δημήτρη, μέ τήν εγνωμοσύνη μου γιά τή συναντησή μας

(ππειρα καταγραφς το λικο,
γι μι προσπθεια νχνευσης τς θρησκευτικς συμπεριφορς τν κατοκων)

Στν προσπθει μου ν πισημνω κποιες πτυχς το λαϊκο πολιτισμο, το χωριο τς Σκοπλου, Γλσσα, πως ατς διαφανονται μσα στ γραπτ το μακαριστο πδημου Γλωσσιτη  λογου Βασιλεου Δ. Κουκουρνη, λλ κα το λλου Γλωσσιτη λογου το κπαιδευτικο Βασλη Λαρυγκάκη, προκυψε κα τ θμα ατ, γι τ ποο θ κνω λγο στ συνχεια. Πρκειται γι στιγμιτυπα π τν νοριακ ζω το χωριο ατο, πως τοτη καταγρφεται στ γραπτ το Κουκουρνη, λλ κα καθς διασζεται στ μνμη λων, σων ζσαμε τς στιγμς ατς. Κι ατ, πειδ χρειζεται ν γνει μι πρτη προσγγιση στ θρησκευτικ συμπεριφορ τν κατοκων το χωριο, γι ν διαφανε τρπος μ τν ποο διαισθνονται τν κκλησιαστικ λατρευτικ ζω σ σχση πντα μ τ λαϊκ λατρεα.


Πρτ᾿ π᾿ λα μως πρπει ν δοθε ρισμς, τ δηλαδ εναι κα σημανει ᾿Ενορα κα νοριακ ζω.

«Στν ρθδοξη πραγματικτητα μικρτερη ντητα κκλησιαστικς ζως εναι η ᾿Ενορα. Ως εχαριστιακ σναξη τν πιστν μφανζεται (κθε) νορα -σ συνρτηση ββαια μ τν ᾿Επισκοπ, στν ποα ργανικ νκει- ς καθολικ κκλησα».  Εναι κοινωνα τν πιστν, πο ζε κα κινεται, σ᾿ λες τς φσεις το βου της, στ Ονομα τς Αγας Τριδος.

Στ ζω τς τοπικς ᾿Εκκλησας - ᾿Ενορας, χει πρωταρχικ σημασα παρουσα το πνευματικο πατρα, το παπ, ποος κα προσταται τς πνευματικς οκογνειας, τς ᾿Ενορας.

Κντρο ατς τς κοιντητας εναι νοριακς νας, π τν ποο κα στν ποο ρχζει κα τελεινει ζω το κθε μλους τς ᾿Ενορας, το κθε πιστο. Ετσι μπορομε ν πομε μ κθε βεβαιτητα τι νας, ᾿Εκκλησα, εναι τ σημεο ναφορς το κθε νορτη.

Στ Γλσσα, «τ γραφικ ψηλ χωρι» νοριακ κκλησα « Κομησις τς Θεοτκου παντοτειν προσττιδα» ψνεται στ κντρο το χωριο. Εναι κτισμνη γρω στ τλη το 18ου α., ττε πο τ χωρι ριθμοσε 50-60 σπτια. ᾿Αργτερα, κα συγκεκριμνα στ μσα το 19ου α. νακαινστηκε.

«Μσα σ᾿ατν τν κκλησι παρνουν μρος ο χαρς κα ο λπες το χωριο».

᾿Εδ ρχεται μνα ν πρει τν Εχ μλις σαραντσει μ τ νεογνητο στ γκαλι. ᾿Εδ γνονται τ βαφτσια, που "λνς", νουνς δηλαδ, θ κρεμσει τ παιδ π τ λαιμ του, γι ν τ παραδσει στ μνα του, μ νομα πι, πργμα πο σημανει, τι εναι μι ξεχωρισ προσωπικτητα  στ νο του βο.  

᾿Αλλ κα δ γνονται ο γμοι κα στ συνχεια, ξω στ πλατεα τς κκλησις, χορς κα τ γαμλιο γλντι. «Μαζεεται μαλλ φτερ τ χωρι, ν καμαρση τ νφη», ν παραβγανουν ο χορευτς στν κβο, τ ποις θ χορψει καλτερα τ νφη.

Τλος, π δ ξεκιν κα τ στερν ταξδι του κθε χωριανς, πο θ πληρσει τ κοινν χρος μ τν κδημα του. Τ σημεο πο φανερνει τν κομηση κποιου μλους τς μικρς κοιντητας εναι τ πνθιμο κτπημα τς καμπνας, γι ν μθει κσμος τ γεγονς.

Ττε μαζεονται στ σπτι το νεκρο ο συγγενες κα ο φλοι, λλ κα λοι ο γνωστο. Ο γυνακες φρνουν τ λουλοδια, τ ποα καταθτουν στ λεψανο, «τυλιγμνα μ μεταξωτά χειρομντηλα γι ν μν τος φγει εωδι» κα ρχζουν τ μοιρολγια, κενα τ μακρσυρτα πονεμνα τραγοδια. Τ νεκρ τν μεταφρανε  στ κοιμητριοστν  Αη-Λιμ τ παλι νεκροκρββατο, τ ποο στλιζαν μ καλ μαξιλρια κα σεντνια, ν κολουθε σχεδν λο τ χωρι στ τελευταο ατ σεργινι το συγχωριανο τους.

Στς γιορτς το χρνου, στς γιορτς δηλαδ πο χουν ο χωριανο τν νομαστικ τους γιορτ, κκλησιζονται σχεδν λοι. Οπως πσης ταν τχει μνημσυνο. Τς Κυριακς προσλευση εναι μικρτερη.

᾿Αλλ᾿ κε που τ χωρι ζε τ χαρ τς γιορτς εναι ο καλς μρες. Τ Δωδεκαμερο, δηλαδ ο μρες τν  χειμωνιτικων   γιορτν, τν Χριστουγννων, το Αγ. Βασιλεου κα τν Φτων, κα Μεγαλοβδομδα. Ολες ατς ο χρονιρες μρες γιορτζονται κα τιμνται μ μεγλη λαμπρτητα. Ετσι, τν παραμον τν Χριστουγννων ο "μικρο καλλανδιστς", γι ν θυμηθ τν Ι.Μ.Παναγιωτπουλοθ γυρσουν τ σπτια γι ν πον τ κλαντα. «Ν τ πομε θει.....ρωτοσαν κα ( νοικοκυρ) τ φιλεει μ᾿ ἀγαθτητα κα καλωσνη. Τς γγελικς, μλιστα, φωνς τν παιδιν συνδευε μοντονος χος το ραβδιο» πο χτυποσε ρυθμικ πνω στ πτσωμα.

"Ολο τ χωρι πψε θ λειτουργηθε" καθς μσα στ νχτα χτυπνε ο καμπνες καλντας τος πιστος στ μεγλη γιορτ τν το Χριστο Γεννν. Κα σν τελεισει κκλησι, κε γρω στς αγς, "νας δελφικς χαιρετισμς, μι θερμ χειραψα κνει σμπλεγμα τς καρδις τν νησιωτν. Ετσι, μ᾿ να καινοριο πνευματικ ξπνημα γυρζουν στ φτωχικ τους" γι ν γευτον στ κοιν τρπεζα, τ χαρ κα τν γαλαση πο δαψιλς προσφρει γιορτ.

Παλαι θιμο εναι τν παραμον τς πρωτοχρονις ν τοιμζουν λα τ σπτια «τσ᾿ κλορις». Μλιστα, ο νφες γι ν ντυπωσισουν, τς περιποιονται περισστερο κα τ πγευμα τς διας μρας τς πηγανουν στ σπτι τν πεθερικν τους μαζ μ τ καλαθκι, στ ποο χουν βλει γλυκ κα φιλματα, γι τν καλ χρονι. Ο μικρο καλανδιστς κα πλι μ τ σορουπο ξεκινον γι ν τ πονε.

Η πρωτοχρονι εναι μρα «τ᾿ bουδιακο», το ποδαρικο δηλαδ. Ετσι, φυλνε τ πρω, στε ν μν μπε στ σπτι κποιο ξνο πρσωπο, πο θ φρει "κατσπουδι". Πντως πρω- πρω νοικοκυρ θ πει στ βρση, γι φρει φρσκο νερ κα μι σιδερπετρα γι τ καλ, ν δν θ παραλεψει ν᾿ λλξει κα τ ξλα στν παραστι. Τλος, τ μεσημρι στ γιορτιν τραπζι, νοικοκρης θ σταυρσει κα στ συνχεια θ κψει τν κουλορα το σπιτιο.

Τν παραμον τν Φτων, που νχτα κμη γνεται Μγας Αγιασμς νοικοκυρ θ πει στν κκλησα, γι ν πρει τ γιασμνο νερ ν πιονε γι τ καλ, ν δν θ παραλλείψει κενη τν μρα λη οκογνεια ν κρατσει τν καθιερωμνη νηστεα. Συνμα, λα τ σπτια θ περιμνουν ν περσει ο παπς γι τ᾿ γισει, στε ν φγουν τ καλλικατζορια.

Τ ᾿ἀπβραδο τ παιδι θ βγον ν τ πονε κα πλι.

Η πομνη μρα, γιορτ τν Φτων, δν χει τ λαμπρτητα πο χει γιορτ το Αγου ᾿Ιωννου (7 ᾿Ιανουαρου). Ωστσο, κα τν μρα τν Φτων θ προυν τν Μγα Αγιασμ γι ν ραντσουν τ χωρφια, τ ζα τους κ.λ.π.

Το Αη-Γιαννιο, πο κλενουν ο γιορτς το Δωδεκαημρου, ττε εναι πο ζωντανεει τ χωρι π τς πισκψεις στος Γιννηδες κα, φυσικ, τ μεγλα γλντια στ σπτια τν ορταζμενων.

Μετ π τς γιορτς ατς ρχονται ο ᾿Απκριες, πο ν κα δν χουν καθαρ θρησκευτικ χαρακτρα ν τοτοις ντσσονται μσα στς ψυχαγωγικς δραστηριτητες τς ᾿Ενορας. ᾿Αρχζουν μ τ νοιγμα το Τριωδου, τελεινουν δ μ τν ρχ τς Μεγλης Σαρακοστς. Τ πλον σημαντικ τς περιδου ατς εναι προσοχ πο δνεται στ Ψυχοσββατο, πο τιμον μ ορταστικ τρπο τ μνμη τν προσφιλν κεκοιμημνων.

Ατ πο λαμπρνει τς πνθιμες μρες τ Μεγλης Σαρακοστς εναι ναντρρητα ο κατανυκτικς ᾿Ακολουθες τν Χαιρετισμν, στς ποες βρσκουν παρηγορα κα καταφυγ ο ψυχς τν πλν χωρικν. Γιατ νοιθουν τν Χρη τς Παναγας νά τος παραστκεται στς δυσκολες το βου, λλ κα στν νγκη ν λβουν μι καλ εδηση π τος δικος τους, πο ετε βρσκονται στν ξενιτι, ετε ταξιδεουν μ τ ποντοπρα πλοα.

Κι ρχεται τ Μεγαλοβδμαδο μ τος κατανυκτικος Νυμφους, τ Νμφια, πως τ λνε ο ντπιοι.

Τ χωρι ρχζει ττε ν μεταμορφνεται καθς βγανει π τ γκρζο τοπο το χειμνα κα εσρχεται στ λαμπροντυμνη κα χαρμσυνη νοιξη. ᾿Αρχζουν ττε τ λαμπριτικα, π τ βαγιοβδομδα κμη. Σιγρισμα το σπιτιο, σβστωμα -ν δν πρχε πνθος- κα γενικ φπνηση το σπιτιο π τν λθαργο το χειμνα.

Τ θιμα πο κολουθον εναι ταυτισμνα μ τ λειτουργικ ζω, λλ κα τ κλμα τν μερν. Ετσι χουμε τν ελογημνη βγια πο προσφρεται τν Κυριακ τν Βαων -ο νφες παρνουν βγια στολισμνη μ φλουρ λρα-, τ σσσωμη προσλευση τν πιστν τ πρω τς Μ. Πμπτης στ Θεα Μετληψη, τ βψιμο τν βγν κα στ συνχεια τ ζμωμα τς κουλορας.

Μχρι τ πρτα χρνια τς δεκαετας το 1960 λεγταν κα τ  "Χεραπλη", θιμο παλαι κα πρωττυπο γι τ νησ, πο τ λγανε μνο μι μδα παιδιν σταλμνα π τν παπ τς ᾿Ενορας στ σπτια το χωριο, κρατντας να μεγλο ξλινο σταυρ στολισμνο μ λουλοδια, στν ποο εχε τοποθετηθε τμιος Σταυρς το Αγιασμο τς κκλησας.

Τ Μ.Παρασκευ τ στλισμα το ᾿Επιταφου μ ποικλα δροσερ νθη π τς αλς κα τος κπους τν χωρικν, δινε διατερη χαρ καθς ασθνονταν πς στλιζαν μ δικ τους νθη τ ερ Κουβοκλιο, που θ κατατεθε Νεκρς Κριος.

Τ βρδυ στ κολουθα το ᾿Επιταφου Θρνου, μ τ ᾿Εγκμια, τν περιφορ, τ "Α γενεα α πσαι", πο συγκλονζει, τ μοσχομυρισμνο ερκι π τ μοσχοβολι τν μαγιτικων τριαντφυλλων, το ροδσταμου, λλ κα θυμιματος, κατανσσει τσο κα συγκινε περισστερο.

Υστερα προετοιμασα γι τ Πασχλιο δεπνο τ Μ.Σββατο, πρτη ᾿Ανσταση, ο χαρμσυνες καμπνες μαζ μ τν ναμον, λ᾿ ατ συνθτουν τ Πασχαλιτικο γεγονς πο κορυφνεται τ βρδυ τς ᾿Ανστασης στ λαμπροντυμνη κα φωτισμνη πλατεα τς κκλησας.

Ωστσο, κτς π τς χρονιρες ατς μρες, πρπει ν ναφερθε, πς  ντσσονται μσα στν τσιο κκλησιαστικ κκλο κα τ πανηγρια, τ ποα κα ποτελον μιν ξασια κφραση τς νοριακς ζως, λλ κα ρμηνεουν μ μφαση τ θρησκευτικ συμπεριφορ τν χωρικν.

Τ κυριτερο πανηγρι εναι ατ τς νορας· στς 15 Αγοστου δηλαδ, πο ορτζει νοριακς νας τς Κοιμσεως. Ετσι, μαζ μ τς κκλησιαστικς κολουθες τσ᾿ γρυπνις κα τν πομνη μρα το Ορθρου κα τς Θ. Λειτουργας χουν νταχθε κα χορς μ τ γλντι, πο γνονται κατ βση ξω, στν πλατεα τς κκλησις. Ετσι, ο διοι νθρωποι πο πρν π λγο παρακολουθοσαν μ κατνυξη τς κολουθες τιμντας τν Παναγα κα προσττιδα το χωριο, τρα ξεδνουν στ χορ "κοντασταρνοντας", τ ποις θ κμει τ καλτερα "τσαλμια" στν κβο, τ ποις θ φανε ν εναι πι μερακλς.

᾿Εφμιλλο μ τ πανηγρι τς Παναγας εναι κι κενο τ᾿῾Αη- Γιαννιο, στς 29 Αγοστου, πο γνεται στ σκητικ μ, κα πιβλητικ κκλησκι στν Αη Γιννη, στ Καστρ, στ βρχο πνω.

π. Κ.Ν. Καλλιανός
(π δημοσίευση)