Υπάρχουν δύο τρόποι διακανονισμού μιας διαφοράς, έλεγε ο Κικέρωνας. Η συζήτηση και η βία. Ο δεύτερος είναι των κτηνών. Ο πρώτος ανήκει σε όντα προικισμένα με λογική. Για τον Χριστιανό και όταν ακόμα η συζήτηση δεν αποδίδει, υπάρχει και ένας τρίτος τρόπος: «Και τω θέλοντί σοι κριθήναι... άφες αυτώ και το ιμάτιον».
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πρόκειται να μείνουμε χωρίς ιμάτιο αν αυτό που έχουμε το προσφέρουμε χάριν της συμφιλίωσης. Ενώ απεναντίας κινδυνεύουμε να μην αποκτήσουμε ποτέ ιμάτιο, αν το επιδιώκουμε με έριδες και δίκες.
4 comments:
Είμαστε κτήνη εν ολίγοις..
Ενα μόνο εύχομαι.. Και μη χειρότερα.. :(
@ Roadartist,
Σκληρές λέξεις και εκφράσεις όντως, μέσα στο πλαίσιο μιας ακόμα σκληρότερης πραγματικότητας.
Ο Θεός να βάλει το χέρι Του!
Εχουμε καταντησει να επικαλουμαστε το Θεο και να ζηταμε να βαλει το χερι του!
Εμεις τι κανουμε? Βαζουμε τα οπλα, τις βομβες, την καταστροφη!!
Οντα με νοηση!!!
@ Aliki,
Είναι σαφές ότι "συν Αθηνά και χείρα κίνει".
Αλλά όταν παραφρονεί ο άνθρωπος, η "Αθηνά" έρχεται να φωτίσει και να εμπνεύσει...
Οι φρόνιμοι πρόγονοί μας έλεγαν: "ουδείς ούτως ανόητος έστιν, όστις πόλεμον προ ειρήνης προαιρείται".
Post a Comment