Ἀφορμὲς γιὰ διάλογο...

Στὸν Π. Β. Πάσχο, χαιρετισμὸς

Συλλείτουργο
Ἀναρωτηθήκαμε πάλι,
ποιὸς ἦταν, ἄραγε, ὁ Φαρισαῖος
ποὺ ἄρχισε τὸν ἀσπασμὸ…
Μήπως, ἐγὼ, Κύριε,
εἶπες καὶ ἐκδηλώθηκες…

Ὀφφίκιο…
Ξέρεις, πολλὲς φορὲς
Σὲ σκέφτομαι, Κύριε,
ποὺ δὲν κατάφερες
μήτε τοῦ Ἀναγνώστου τὸ
ὀφφίκιο νὰ λάβεις…
Σὲ ξεπεράσαμε, βλέπεις, ἐμεῖς!

Ἐπιτίμιο
Ἀνοίγεις τῆς φυλακῆς τὴ θύρα
κι ἀντὶ νὰ εἰσοδεύσει ὁ κρατούμενος
εἰσβάλεις ἐσὺ καὶ μένεις,
μήπως σὲ λυπηθεῖ ὁ Θεὸς
γιὰ τὶς ὅσες ἁμαρτίες σου,
ποὺ φυσικὰ δὲ γνώριζαν οἱ ἄνθρωποι
μήτε οἱ δικαστές…

Ὑπομονὴ
Ἐσὺ μονάχα ξέρεις
γιατὶ οἱ πέτρες ὑπομένουν
τοῦ λιθοξόου τὸ σφυρὶ…

Σιωπητήριο
Σφραγίζεις τὸ στόμα μὲ τὴν προσευχὴ
μὲ τὴ μετάνοια τὸ νοῦ
κι ἀφήνεις τὴν καρδιὰ σου
νὰ τὰ σιγολέει μὲ τὸ Θεό·
ὕστερα ξαποσταίνεις…

Ἀθωνικά ἄνθη
1
Κάπου μακρυά
ἕνα τάλαντο
ἀνοίγει στή ζωή μου
τῆς προσευχῆς
τους νέους δρόμους

2
"Δόξα σοι τῷ δείξαντι τό φῶς"
ἔψαλλ’ ὁ Γέροντας
μέ φωνή πού ἀνέβαινε ἀπ' τούς αἰῶνες.
Καί ξάφνου,
τά δροσερά ἄνθη τῆς ἄνοιξης
λιαχτίδες τἄραναν.

π. Κων. Ν. Καλλιανός

Σημείωση: Ο αγαπητός αδελφός και φίλος π. Κ.Ν.Κ. μου εμπιστεύθηκε τα παραπάνω «ποιητικά σπαράγματα», όπως ο ίδιος τα απεκάλεσε, λέγοντάς μου συγκεκριμένα πως δεν έχει την πρόθεση να τα δημοσιεύσει, επειδὴ νοιώθει ότι δεν κομίζουν κάτι το νέο στην ποίηση, την οποία -όπως ο ίδιος δήλωσε- αγαπά και σέβεται. Εγώ επέλεξα να τα μοιραστώ με τους αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου, γιατί έκρινα πως η αλήθεια και η αυθεντικότητα που συνοδεύουν τους παραπάνω στίχους αξίζουν της προσοχής μας.