Ποίηση εφήβων

Δύο μαθητές του Ελληνικού Κολεγίου Αγ. Παντελεήμονος ΒΔ Λονδίνου συμμετείχαν στο φετινό τεύχος του Σχολικού Περιοδικού «Μαθητικά Μηνύματα» με δικά τους πρωτότυπα ποιήματα. Δυστυχώς δεν υπήρχε χώρος στο Περιοδικό για να συμπεριληφθούν ολόκληρα τα ποιήματα, παρά μόνο αποσπάσματα.

.

Έτσι, σκέφθηκα να τιμήσω τους μικρούς μου φίλους και σπουδαίους δημιουργούς με την ανάρτηση ολόκληρων των ποιημάτων τους εδώ, μαζί με τις φωτογραφίες τους, που έβγαλα στην Τάξη τους, όπου φοιτούσαν φέτος για το A’ Level στα Νέα Ελληνικά.

.

Τα ωραία ποιήματά τους έχουν ως εξής:

Γρεβενά

Θυμάμαι αυτές τις νύχτες

Όπου δεν ακουγόταν ψυχή
Ανάμεσα στα βουνά
Απόλυτη ερημιά.

Θυμάμαι τις παιδικές παρέες

Τα ζωηρά πιτσιρίκια, εμείς
Που γυρίζαμε τους δρόμους
Άσκοπα.

Είναι στιγμές όπως απόψε

Που έντονα μου θυμίζουν ένα βράδυ
Μια αξέχαστη ανάμνηση
Όπου ο ζεστός αέρας

μας ξεσήκωσε και πάλι.

Μας προσφέραν τα ποδήλατα

Ταχύτητα φωτός
Οι στεναχώριες και οι θλίψεις
Χάνονταν στη δύναμη του ανέμου.

Ο χωματόδρομος ήταν αυτός

Που μας έκοψε τη φόρα
Τότε ήταν, που αρχίσαμε τροχάδι
Την ανηφόρα της ζωής να παλεύουμε.

Λαχανιασμένοι φτάσαμε στην κορυφή

Τα φώτα της πόλης τριγύρω
Αμίλητοι καθήσαμε
Και περιμέναμε.

Τ’ αστέρια πέφτανε βροχή

Διέσχιζαν τον ουρανό
Όπως και εμείς τώρα,
Τώρα που μεγαλώσαμε.

Μαρία Liu

Καπνόφυτο

Το καλοκαίρι που μας πέρασε

Πέρασε σαν καπνός
Καπνός που δεν μας φεύγει
Φεύγει μακριά
Μακριά σαν περιστέρι.

Στα βουνά περπατήσαμε

Περπατήσαμε και αγαπήσαμε
Αγαπήσαμε τη λιακάδα
Λιακάδα λαμπερή.
.

Τα σπίτια είναι σκαρφαλωμένα

Σκαρφαλωμένα στις κορυφές
Κορυφές του ουρανού
Ουρανού απέραντου.

Τα χωράφια δροσερά

Δροσερά απ’ τον αέρα
Αέρα που σηκώνει τα όνειρά μας
Τα όνειρά μας πιο ψηλά.

Και η εκκλησιά εκεί

Εκεί παραμένει στην καρδιά
Καρδιά που λαχταρά...

Να γυρίζει πάντα πίσω.

Χρήστος Κυριακίδης