Χαρμολύπης ανάγνωσμα

...ή θάνατος και ποίηση

…μόλις ἐπιστρέψαμε ἀπό τήν Νάξο. Μεταφέραμε καί κηδέψαμε ἐκεῖ στό ὀρεινό κοιμητήριο τήν 95χρονη μητέρα τοῦ Νικόλα, Σοφία. Κοιμήθηκε ξαφνικά ἀλλά γαλήνια τό βράδυ τῆς 15ης Ἰουλίου. Δευτέρα πρωί ταξιδέψαμε ὅλοι μαζί καί τά ἐγγόνια της: Σοφία, Λυδία, Γιάννης.

Γιόρταζε τό χωριό (ὁ ναός Ἁγία Μαρίνα) ἀλλά καί οἱ κορφές τῶν βουνῶν ἤδη στολισμένες μέ σημαιοῦλες ὅπου Προφήτης Ἡλίας...

Ξαφνικά πρίν λίγο εἶδα τά ποιήματα τῶν παιδιῶν καί σκίρτησε ἡ καρδιά μου: ἡ ἐρημιά ἀνάμεσα στά βουνά, ἡ δύναμη τοῦ ἀνέμου πού σκόρπιζε τή θλίψη (παραφράζοντας ἐλαφρά).

Τό παράξενο καπνόφυτο  (μέ ...σεφερικούς ἀπόηχους καί πολύ παραπίσω καπνόν ἀναθρώσκοντα!) πού ὅλο φεύγει κι ὅμως ἐδῶ, τά σκαρφαλωμένα του σπίτια στίς κορυφές  "τοῦ ἄσωστου οὐρανοῦ" - πού θά ἔλεγε πιθανόν ὁ Ρίτσος, κι ἡ ἑκκλησιά τῆς καρδιᾶς: πάντα ἐκεῖ νά παραμένει  / περιμένει. Ὅπως αὐτή τοῦ Ἁγίου Nεκταρίου κάτω ἀπό τό κοιμητήρι, περίμενε τή γιαγιά Σοφία νά ἐπιστρέψει.

Μπράβο στούς νεαρούς ποιητές, μπράβο στούς δασκάλους τους, μπράβο στόν Διευθυντή! Νάναι γεμάτη ὡραῖα πεφτάστερα ἡ ζωή τους καί ἀναθρώσκουσα δύναμη καί εὐαισθησία μαζί.

Μέ ἀγάπη καί ἀπό Νικόλα καί Λυδία - Χαρά

Nατάσα Kεσμέτη

Σημείωση ιστολόγου:

Στην αγαπητή φίλη και συνεργάτιδά μας και στον σύζυγό της μεταφέρουμε κι από εδώ θερμές συλλυπητήριες ευχές. Η μάνα εν κρύο νερό, λένε οι Πόντιοι. Ανεξάρτητα από την ηλικία της, η αναχώρησή της είναι πάντα οδύνη και στεναγμός για το παιδί της. Ας ευχηθούμε ο Άγιος Θεός μας να την πάρει στη γλυκιά αγκαλιά του και να την αναπαύσει εν χώρα ζώντων!

.

Επίσης, την ευχαριστούμε από μέσης καρδίας για τα καλά της λόγια για την ποίηση των αγαπημένων μικρών φίλων μου.

.

Με την άδειά της δημοσιεύουμε το παραπάνω κείμενό της, που στην πραγματικότητα ήταν προσωπικό μήνυμα που μου έστειλε, ως ελάχιστο μνημόσυνο για τη μακ. Σοφία και ως έπαινο για την ποίηση των παιδιών μας.