Άγαλμα Νίκης

Η νέα πλατεία Δικαιοσύνης στην Αθήνα βρίσκεται μεταξύ των οδών Σταδίου, Σανταρόζα, Αρσάκη και Πανεπιστημίου. Στη μία πλευρά της βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο του παλαιού Εθνικού Τυπογραφείου. Αυτό υπήρξε το πρώτο δημόσιο βιομηχανικό κατάστημα τυπογραφίας στην Αθήνα, χτισμένο αμέσως μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο.

Πάνω στην πλατεία, η οποία χρειάζεται οπωσδήποτε μεγαλύτερη φροντίδα από τους υπεύθυνους του εν λόγω χώρου, βρίσκεται ένα ενδιαφέρον άγαλμα, γνωστό ως «Νίκη IV». Είναι μια από τις εξπρεσιονιστικές παραλλαγές του θέματος της Νίκης, με το οποίο ασχολήθηκε εκτενώς ο δημιουργός του.

Το άγαλμα αυτό κατασκευάστηκε το 1985 και είναι έργο του καλλιτέχνη Κυριάκου Καμπαδάκη (1938-2003), ο οποίος υπήρξε διάσημος γλύπτης. Γεννήθηκε στη  Δράμα και σπούδασε στη Staatliche Hochschule für blended Künste της Γερμανίας κοντά στον P. Dierkes (1961-1966) στο Βερολίνο, όπου έμεινε μέχρι το 1975. Στη Γερμανία άνοιξε το πρώτο του εργαστήριο γλυπτικής και έγινε μέλος του Επαγγελματικού Συλλόγου Καλλιτεχνών του Βερολίνου. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του κοσμούν Μουσεία, Πινακοθήκες, ιδιωτικές συλλογές και δημόσιους χώρους. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις, υπήρξε μέλος καλλιτεχνικών επιτροπών και εκπρόσωπος της πόλης της Θεσσαλονίκης σε διοργανώσεις του εξωτερικού. Υπαίθρια γλυπτική του Καμπαδάκη μπορεί να δει κανείς στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.

Η ονομασία του εν λόγω γλυπτού (Νίκη IV), μάλλον μπορεί κανείς να υποθέσει ότι έχει ίσως αναφορά στο υπέροχο εκείνο γλυπτό της ελληνιστικής εποχής, που εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου και φέρει την ονομασία Νίκη της Σαμοθράκης! Πάντως ο καλλιτέχνης έχει ασχοληθεί με το θέμα της Νίκης και σε άλλα έργα του, γι’ αυτό και τα αριθμεί ανάλογα.

Αξίζει να αναφερθεί πως ο Μ. Παπανικολάου, μιλώντας για την υπαίθρια γλυπτική του καλλιτέχνη, λέει: «Τα υπαίθρια γλυπτά του σε δημόσιους χώρους […] διακρίνονται για το μνημειακό τους ύφος και την εξαιρετικά δυναμική παρουσία τους, ιδιότητες που χαρακτηρίζουν και τα ‘μικρά’ άγνωστα στο ευρύ κοινό έργα του. Η γλυπτική του Καμπαδάκη βασίζεται κυρίως στη γρήγορη εναλλαγή των πλαστικών μερών, στη ρυθμική κίνηση των όγκων, στην παλμικότητα των επιφανειών και στα ρευστά περιγράμματα, που ‘χάνονται’ μέσα στο χώρο, ακολουθώντας μια πορεία που είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς».