Η εβδομάδα του «Λ»

Το γράμμα «Λ» παρουσιάζεται και διδάσκεται σήμερα στα παιδιά προσχολικής ηλικίας μέσω της βιντεοσκοπημένης ιστορίας του «Λαχανιασμένου Λεωφορείου»! Οι αρχαιοελληνιστές βέβαια βρίσκουν και προτείνουν διάφορους συμβολισμούς στο «Λ». Μεταξύ άλλων λένε πως το γράμμα αυτό φωτίζει τη Λέξη και της δίνει Λάμψη! Έτσι ερμηνεύουν ότι η ΕΛΛάδα είναι η χώρα του φωτός!

ΛΟΓΟΣ! «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος». Έτσι αρχίζει το Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Κι έτσι ο Ηγαπημένος Μαθητής δηλώνει απλά και απερίφραστα την ξεκάθαρη πίστη του ότι ο Ιησούς, που ονομάζεται στη γλώσσα της Εκκλησίας μας και Λόγος, είναι αληθινός Θεός.

Βέβαια ο όρος Λόγος έχει πολλές ερμηνείες και έννοιες (19 σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη). Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού είναι βασική έννοια που αφορά την πλουσιότατη ελληνική γλώσσα μας, ή, όπως θα ορίζαμε διαφορετικά, τον Έλληνα Λόγο!

Μέσα από τον Λόγο ξεπηδά και η ίδια η τέχνη του και πορεύονται μαζί προς την λογο-τεχνία! Όπως ξεπηδούν και άλλες έννοιες που έχουν αναφορά στην τιμή του ανθρώπου, στο δημόσιο Λόγο και σε τόσα άλλα και πολλά θέματα και πράγματα! Αχ, αυτός ο αιώνιος Λόγος και η αθάνατη γλώσσα μας, πόσες και πόσες πραγματικά έντονες ψυχικές και διανοητικές δονήσεις δεν μας προκαλούν!

ΛΑΟΣ! Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πλατιά έννοια, που αφορά και αναφέρεται στους εκλεκτούς  του Θεού, στις κοινωνίες ανθρώπων και βέβαια και στο έθνος.

Κατά παράδοση, με τον όρο Λαός επισημαίνεται η ομάδα εκείνη των ανθρώπων που έχουν κοινά χαρακτηριστικά, όπως θρησκεία, γλώσσα, παραδόσεις κ.ά. Με τις συχνές όμως μετακινήσεις των ανθρώπων κατά τις τελευταίες δεκαετίες, όλα αυτά ανατρέπονται, και ακόμα και οι κλασικές έννοιες έχουν ανάγκη επαναπροσδιορισμού!

Ο μέγας Ελύτης αναφέρει πολύ χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθερία» στις 15 Ιουνίου 1958: “Γιατί αυτός ο Λαός, που την έννοιά του την έχουμε παραμορφώσει σε σημείο να μην την αναγνωρίζουμε, αυτός έχει φτιάξει ό,τι καλό υπάρχει - αν υπάρχει κάτι καλό σ’ αυτόν τον τόπο! Και αυτός, στις ώρες του κινδύνου, και στο πείσμα της συστηματικής ηττοπαθείας των αρχηγών του, αίρεται, χάρη σ’ έναν αόρατο, ευλογημένο μηχανισμό, στα ύψη που απαιτεί το θαύμα!”

Αυτό τον λόγο και βέβαια αυτό τον Λαό έχουμε ανάγκη σήμερα!

ΛΑΘΟΣ! Θα ήταν ίσως ωραίο και μάλλον πιο εύπεπτο ψυχολογικά να ασχολούμασταν αποκλειστικά με λέξεις και με έννοιες θετικές και εύηχες. Όμως αν θέλουμε κατ’ αρχάς να είμαστε πραγματιστές κι επίσης να καλυτερεύουμε συνεχώς ως άνθρωποι, θα πρέπει να είμαστε απολύτως ενήμεροι και συνειδητοί σχετικά με τα Λάθη μας.

Άλλωστε γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας τα Λάθη μας μπορούμε να μετανοήσουμε και να κάνουμε καινούργια ξεκινήματα. Ο Σεφέρης αναφέρει πολύ σοφά: «Πήραμε τη ζωή μας Λάθος κι αλλάξαμε ζωή»!

Κι ας μη διστάζουμε ποτέ να ομολογούμε το Λάθος μας, λέγοντας απλά και σεμνά: «mea culpa»! Και να προχωράμε!

ΛΕΧΟΒΑ! Αυτή είναι μια σλαβικής προέλευσης ονομασία και συγκεκριμένα ένα τοπωνύμιο, που ερμηνεύεται ως τόπος των λεχώνων αλλά και ως βοσκότοπος, και προσδιορίζει έναν ξεχωριστής ομορφιάς τόπο στην ορεινή Κορινθία, μεταξύ Κιάτου και Νεμέας.

Εκεί βρίσκεται από τα βυζαντινά χρόνια ένα ιστορικό Μοναστήρι, αφιερωμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο. Οι πιστοί που προστρέχουν να προσκυνήσουν εκεί ονόμασαν την Παναγία του Μοναστηριού «Λεχοβίτισσα»!

Το 1986 εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο με τον τίτλο: «Τοπογραφία και Ιστορία του Μοναστηριού της Λέχοβας»! Εξαντλήθηκε πάρα πολύ γρήγορα. Το χρηματικό κέρδος προσφέρθηκε όλο στο Μοναστήρι. Κρατώ μέχρι σήμερα πολλές και γλυκές αναμνήσεις από την ενασχόλησή μου με το Μοναστήρι της Παναγίας της Λεχοβίτισσας κι εύχομαι ολόψυχα να μας σκέπει και να μας προστατεύει όλους!

ΛΕΜΟΝΙΑ! Μια ωραία έκπληξη με περίμενε κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στο πατρικό μας σπίτι, στην καρδιά του Αργολικού κάμπου. Η Λεμονιά του κήπου μας ήταν γεμάτη από χυμώδεις καρπούς.

Το λεμόνι είναι ένα θαυματουργό προϊόν το οποίο καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα. Είναι 10.000 φορές ισχυρότερο από τη χημειοθεραπεία. Μια έρευνα έδειξε ότι ο χυμός λεμονιού καταστρέφει μόνον τα καρκινογόνα κύτταρα χωρίς να επιδρά στα υγιή. Επίσης είναι αντικαταθλιπτικό, καταπολεμά το άγχος και τις νευρικές διαταραχές.

Ο Παντελής Θαλασσινός τραγουδά, σε στίχους Ηλία Κατσούλη: «Του παραδείσου Λεμονιά, ένα κλαδάκι λησμονιά, φύλαξε και για μένα! Γέμισε μύρα κι ευωδιές το κορμάκι μου, που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου!»

ΛΕΥΚΟ! Συνώνυμο του άσπρου. Έχει αμέτρητες αποχρώσεις. Οι εσκιμώοι έχουν 360 ονόματα για τις διάφορες αποχρώσεις του Λευκού. Στην ελληνική γλώσσα έχουμε μόνο δύο, «Λευκό» και «άσπρο».

Στους διάφορους πολιτισμούς της υφηλίου το Λευκό χρώμα έχει διαφορετική θέση. Οι Έλληνες για παράδειγμα θεωρούν ως πένθιμο το μαύρο χρώμα, ενώ οι Ινδοί το Λευκό. Στην ελληνική ζωγραφική το Λευκό έχει την έννοια του φωτός και την σημασία της κατάνυξης.

Πάντως, στον πνευματικό χώρο, και ειδικώτερα στον ευλογημένο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, διαβάζουμε τακτικά τον ψαλμό της μετανοίας (50^ο), όπου παρακαλούμε θερμά τον Άγιο Θεό: «πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι», δηλαδή «πλύνε με, κι απ’ το χιόνι Λευκότερος θα γίνω»!

ΛΑΤΡΕΙΑ! Μια κατ’ εξοχήν θρησκευτική έννοια, η οποία αναφέρεται σε μια μυστική διαλεκτική, που αναπτύσσεται μεταξύ του λατρεύοντος ανθρώπου και του λατρευόμενου Θεού.

Κι όπως μας διδάσκει ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, «Η Λατρεία δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο και όλη την κτίση να “βαπτιστούν” να πεθάνουν και να αναστηθούν μέσα στη θεία Χάρη»!

H Λατρεία έχει βέβαια τον τόπο της, αλλά την ίδια ώρα επιτελείται στον υπερέκεινα χώρο! Επίσης, μπορεί να πει κανείς ότι έχει και τον χρόνο της, αλλά ταυτόχρονα είναι πέρα και πάνω από τον χρόνο. Κι αυτή είναι η ουσία της!