Προγόνων Μνήμη

«Μνημονεύετε...» (Ἑβρ. 13, 7)

Συγκινητικὴ καὶ φορτωμένη μνῆμες καὶ νοήματα ἀνέτειλε ἡ Κυριακὴ τῆς πρὸ Χριστοῦ Γεννήσεως, μὲ «τὸ κλῆτος σήμερον τῶν θείων Πατέρων χριστοῦ τὴν Γέννησιν (νὰ) προεορτάζει φαιδρῶς. Κι ἀπὸ τὸ βάθος τοῦ Χρόνου, μαζὶ μὲ ὅλες τὶς Ἅγιες Μορφὲς ποὺ παρουσιάζει σήμερα ὁ Εὐαγελιστὴς Ματθαῖος, ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ ὄχι μόνο, ξεπροβάλλει κι ἡ χορεία τῶν δικῶν μας πατέρων, τῶν γεννητόρων δηλαδή, τοῦ καθενός μας.

Γιατὶ σήμερα, ὅπου «τὰ τῶν πατέρων τελοῦμεν μνημόσυνα», καὶ «πᾶς ὁ θεοσύλλεκτος χορὸς τῶν ἁγίων ἀγάλλεται», μιὰ ἀκτίδα εὐγνωμοσύνης ξεπροβάλλει στὴν ψυχή μας, καθὼς ἡ Μνήμη ἔρχεται νὰ θυμηθεῖ τοὺς δικούς μας πατέρες καὶ προγόνους, ποὺ μόχθησαν,  ἀπὸ τὴ θέση ποὺ ὁ καθένας βρίσκονταν, γιὰ νὰ ἀναστήσουν τὴ δικιά μας ὕπαρξη. Κι ὄχι μονάχα νὰ τὴν ἀναστήσουν, ἀλλὰ νὰ τῆς δώσουν τὰ ἀπαραίτητα, ὥστε νὰ φτάσει ἐδῶ ποὺ βρίσκεται σήμερα. Μὲ κόπους πολλούς, μὲ ἀγωνία καὶ τὴν ἐλπίδα καρφωμένη στὴν ψυχὴ ὅτι κάτι καλὸ θὰ κομίσουν στὴν κοινωνία.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ σήμερα, ποὺ τιμᾶμε τοὺς προγόνους τοῦ Κυρίου, ἡ μνήμη εὐλαβικὰ προσέρχεται καὶ θυμᾶται. Γιατὶ τὰ Χριστούγεννα ποὺ πλησιάζουν εἶναι πρωτίστως γιορτὴ μνήμης καὶ εὐγνωμόνου καταθέσεως στοὺς δικούς μας προγόνους, τῶν ὁποίων ὅμως τὰ ὀνόματα ἐλαχίστων γνωρίζουμε, ἐπειδὴ τὰ ἔχει καλύψει, μέσα στὶς στοῖβες τοῦ Χρόνου ἡ στάχτη. Κι εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχει ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ δηλαδή, ποὺ ἀναπαύονται ὅλοι.

Προεόρτια Χριστουγέννων, λοιπόν. Στολισμένα μὲ τὶς Ἅγιες Μορφὲς τῶν θείων Πατέρων ποὺ μὲ φιλοθεΐα καὶ λαμπρότητα «τὴν τῆς Παρθένου κύησιν» ἀντικρύζουν καὶ ἀγάλλονται. Καὶ μαζί τους ἀγάλλονται κι οἱ δικοί μας Πατέρες ποὺ μᾶς ἀντικρύζουν, μὲ τὴν ἴδια πίστη νὰ συνεχίζουμε «τὸν προκείμενον ἀγῶνα» μας, ὅπως ἐκεῖνοι. Ἐλπίζοντας πάντα νὰ καταθέσουμε, ὅπως ἐκεῖνοι, τὴν προσωπική μας ψηφίδα στὸ μεγαλο ψηφιδωτὸ τῆς Ἱστορίας.

π. Kων. N. Kαλλιανός