Πορτοπαράθυρα της Βουδαπέστης

Ελάχιστο αφιέρωμα καρδιάς στον αδελφό Δημήτρη Κανελλόπουλο

Το πρόσφατο ταξίδι στη Βουδαπέστη ήταν μια πραγματική αποκάλυψη, από πολλές και διάφορες πλευρές.

Σιγά - σιγά προσδοκούμε να ξεδιπλώσουμε όμορφες εικόνες, ιστορίες του πολέμου και της ειρήνης, συναισθήματα έντονα και τόσα άλλα.

Η Ευρώπη, η Ουγγαρία, η Ελλάδα, η ιστορία, η τέχνη και πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος, ο ετερόφωτος αυτός ποιητής, που τόσα και τόσα δίνει και παίρνει.

Μια πόλη σήμερα - τρεις πόλεις παλαιότερα... η Πέστη, η Βούδα και η Όμπουντα. Τρεις χάριτες - μια ωραιότητα!

Οι πόρτες μεγάλες, βαριές, βασιλικές. Ανοίγουν με δυσκολία... αλλά μέσα σε περιμένει πάντα εγκάρδια φιλοξενία.

Τα παράθυρα ξύλινα, σκαλιστά, όμοια βυζαντινά! Καλλιτεχνήματα όλα μια εποχής περασμένης, αν και όχι πολύ μακρινής!

Ο θαυμασμός μας μεγάλος. Η φωτογραφική μηχανή προσπαθεί να αποδώσει με τη μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα την αλήθεια, το χρώμα, τη ζεστασιά...