Με το βλέμμα στο Πριγκιπάτο

Από το Ημερολόγιο της Καραντίνας, που κρατώ με συστηματικό και μεθοδικό τρόπο, σε καθημερινή βάση, όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας:

Τετάρτη, 27 Μαΐου 2020

Απόδοση του Πάσχα σήμερα! Τελευταία ημέρα που ψάλλουμε το «Χριστός Ανέστη»!

Η ημέρα αναστάσιμη, αλλά τα νέα που μας ήλθαν από το αγαπημένο Πριγκιπάτο της Ουαλίας ήταν δυσάρεστα.

Αγαπημένη φίλη, από τα χρόνια της θητείας μας στο Κάρδιφ (1987-1993), βρίσκεται στις τελευταίες εβδομάδες της ζωής της. Έχει καιρό που δοκιμάζεται από την επάρατη νόσο, αλλά η εξέλιξη το τελευταίο διάστημα ήταν ραγδαία. Προφανώς συνέβαλε αρνητικά και η πανδημία.

Μιλούμε με τους συγγενείς της. Μας μεταφέρουν τα νέα και μας καθιστούν κοινωνούς της σοβαρότητας της κατάστασης. Ο δείκτης της πίκρας ανέβηκε πολύ μέσα μας.

Κάνουμε σκέψεις πολλές. Θέλουμε να πάμε προς τα εκεί. Επιθυμούμε να είμαστε μαζί τους. Η απόσταση αρκετά μεγάλη. Οι δυσκολίες πολλές.

Συζήτησα το θέμα με μια φίλη, ανώτερη αξιωματικό της Αγγλικής Αστυνομίας. Ζήτησε πληροφορίες από την τοπική Κυβέρνηση της Ουαλίας και από την Ουαλική Αστυνομία.

Οι απαντήσεις ήταν αποθαρρυντικές. Δεν επιτρέπεται η είσοδος στην Ουαλία αυτή την εποχή. Η απαγόρευση είναι αυστηρή. Η Αστυνομία κάνει μπλόκα. Πρόστιμα £350 επιβάλλονται σε όσους προσπαθούν να εισέλθουν στο Πριγκιπάτο και φυσικά τους επιβάλλουν να επιστρέψουν στην Αγγλία.

Επίσης, μου έστειλε γραπτό μήνυμα, που έλεγε:

«I have explained the purpose of the journey and it is believed that you could be ok to travel if:

- providing care for a dying /vulnerable person

- travelling alone

- can prove who you are and the purpose of your journey

- have mask etc and tell them you will return after your visit

It’s really difficult to know. Also depends which police officer stops you, if they do, because we can exercise discretion; some choose not to. Hope it goes well».

Τετάρτη, 3 Ιουνίου 2020

Τελικά, πραγματοποιήσαμε σήμερα το από ημέρες σχεδιαζόμενο ταξίδι στο Πριγκιπάτο της Ουαλίας!

Σκοπός μας, παρόλες τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, ήταν να επισκεφθούμε την αγαπημένη μας φίλη, η οποία ασθενεί σοβαρά και βρίσκεται στις τελευταίες ημέρες της ζωής της...

Ήταν ένα ήρεμο και αρκετά εύκολο ταξίδι, παρότι μας πήρε δυόμιση ώρες η κάθε μία διαδρομή. Δεν κυκλοφορούσαν πολλά αυτοκίνητα, ούτε στον εθνικό δρόμο, ούτε στους μικρούς δρόμους στην Ουαλία, λόγω της αυστηρής απαγόρευσης μετακίνησης ανθρώπων.

Περάσαμε τη μεγάλη γέφυρα Prince of Wales Bridge, που ενώνει την Αγγλία με την Ουαλία. Είναι ένα σημαντικό σύγχρονο τεχνολογικό επίτευγμα! Έβρεχε όταν την περνούσαμε...

Σε λίγο φθάσαμε στο πλευρό της φίλης μας. Είχε ήδη πέσει σε βαθύ ύπνο. Της μιλήσαμε. Δεν μας κατάλαβε. Δεν σηκώθηκε. Δεν μας περιποιήθηκε, όπως έκανε συνήθως...

Πληγωμένη εκείνη από την ασθένεια, θλιμένοι εμείς από την εικόνα της...

Δεηθήκαμε, με τις ευχές εις ψυχορραγούσα, «Κύριε ο Θεός ημών... δεόμεθα... ίνα την από του σώματος διάλυσιν της ψυχής της δούλης σου εν αναπαύσει ποιήσεις... λύσον την δούλη σου της αφορήτου ταύτης οδύνης και της συνεχούσης αυτήν πικράς ασθενείας...».

Αφού καθήσαμε μαζί της για κάμποση ώρα, τελικά αναχωρήσαμε με την καρδιά μας σφιγμένη και μ’ ένα κόμπο στο λαιμό...

Kυριακή της Πεντηκοστής, 7 Ιουνίου 2020

Σήμερα ανεχώρησε η φίλη μας από τη σκηνή του βίου τούτου.

Την ώρα που διαβάζαμε τις ευχές της Γονυκλισίας... (Οὐκ ἔστιν οὖν, Κύριε, τοῖς δούλοις σου θάνατος, ἐκδηµούντων ἡµῶν ἀπὸ τοῦ σώµατος, καὶ πρὸς σὲ τὸν Θεὸν ἐνδηµούντων, ἀλλὰ µετάστασις ἀπὸ τῶν λυπηροτέρων ἐπὶ τὰ χρηστότερα καὶ θυµηδέστερα, καὶ ἀνάπαυσις καὶ χαρά.), η ψυχούλα της πέταγε προς τους ουρανούς...

Ας έχει Καλό Παράδεισο κι ας την αναπαύσει ο Κύριός μας εν χώρα ζώντων...