Λύκε, λύκε...

Ναι, είναι οξυγόνο η Θεία Μεταλαβιά! Χωρίς οξυγόνο επέρχεται ασφυξία και νέκρωση. Ιδού οι νεκροζώντανοι που περιέγραψε ο Χριστός μας στο Ευαγγέλιό Του. Όταν το οξυγόνο του Ζωντανού Θεού αφαιρείται απ’ την ψυχή μας, τότε όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε μια από τις ευχές της Θείας Μεταλήψεως, θα γίνουμε βορρά στα δόντια του νοητού λύκου, δηλαδή του διαβόλου, όταν απέχουμε πολύ καιρό από την Θεία Κοινωνία …καὶ ἵνα μή, ἐπὶ πολὺ ἀφιστάμενος τῆς κοινωνίας σου, θηριάλωτος ὑπὸ τοῦ νοητοῦ λύκου γένωμαι.

Έλεγε ο Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων αυτός ο μεγάλος και ανυποχώρητος Πατέρας της Ορθοδοξίας ότι η Θείας Κοινωνία δωρήθηκε από τον Θεό στον άνθρωπο για καθημερινή συμμετοχή και κατήντησε ενιαύσιος… Δόθηκε για κάθε μέρα! Τον Άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον! Να ο Άρτος της αιωνίου Ζωής που φτάσαμε στο σημείο να λαμβάνουμε για το καλό δυο, τρείς φορές τον χρόνο… Υπό αυτήν την συχνότητα διόλου δεν ενοχλεί κάποιους αυτό το… δια νόμου αφιστάμενοι. Μα από την άλλη πως είναι δυνατόν να κηρύττεται και να διδάσκεται ότι προορισμός του ανθρώπου είναι ο αγιασμός χωρίς την αδιάλειπτη μετοχή στο μυστήριο που αγιάζει και Θεοποιεί; Και φυσικά δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα κορυφαίους στις χορείες των Αγίων που μετέλαβαν μια φορά στην ζωή τους. Επειδή χρησιμοποιήθηκε πλειστάκις το παράδειγμα της άπαξ Θείας Μεταλήψεως της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, ας αναρωτηθούμε όλοι, εμείς αφενός αν έχουμε βιώσει έργω έστω και ένα δευτερόλεπτο απ τα 47 αδιάλειπτα χρόνια μετανοίας της Αγίας Μαρίας και αφετέρου όπως επισημαίνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, αν η Αγία είχε ανεμπόδιστη πρόσβαση σε Άρτο Ζωής αιωνιζούσης φυσικά και δεν θα στερείτο ούτε μια μέρα των αχράντων μυστηρίων. Μια διαρκής προτροπή με την χάρη του Αγίου Θεού τούτη η εκπομπή, να σπεύδουμε στο πετραχήλι του πνευματικού και με την ευχή του να μεταλαμβάνουμε όσο πιο συχνά, θαρρούντες τω ελέει Του Φιλανθρώπου Χριστού μας.

Μόνο που σε τούτους τους καιρούς αποκτά μια αλλιώτικη διάσταση αυτή η σειρά των εκπομπών. Καθημερινά πληροφορούμαστε ότι προστίθενται ολοένα και άλλες χώρες στην «παγκόσμια γειτονιά» μας που νομοθετούν την καθολική απαγόρευση του μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας. Γερμανία, Λουξεμβούργο… Μικρό κράτος θα πουν κάποιοι, ελάχιστοι εκεί οι Ορθόδοξοι… Κατ’ αρχάς έστω και ένας να στερείται το οξυγόνο αυτό της ψυχής, εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να κλαίμε και να πονάμε όπως όταν διαβάζουμε τον βίο ενός και μόνο μάρτυρος, στο ευλογημένο συναξάρι. Για εκείνους όμως που κάπως γνωρίζουν τα της Ε.Ε., το Λουξεμβούργο δεν είναι διόλου αμελητέα μονάδα μέσα στο Ευρωπαϊκό Ενωσιακό γίγνεσθαι… Το αντίθετο μάλιστα! Είναι ακρογωνιαίος λίθος… Οπότε Γερμανία, Λουξεμβούργο… βγάλτε συμπέρασμα για που οδηγείται το πράγμα… Ένας δεσμευτικός κανονισμός αρκεί… Μη γένοιτο!

Νώντας Σκοπετέας