Ποίηση Φάνη Λελεμψή - 18

Η Ποίηση είναι ένα μακρύ μονοπάτι, που όταν ξεκινήσει να το βαδίζει κανείς αρχίζει να αναζητά, να ψάχνει, να ψηλαφίζει... κι όχι μόνο τα ορατά (όπως την εξώθυρα στο εκκλησάκι της Παναγίτσας), αλλά κυρίως και βασικά τα αόρατα (σαν την κατεύθυνση των ψυχών)!

Ο Αναπλιώτης φίλος και Δημιουργός, ο εντάλαντος Ποιητής Φάνης Λελεμψής, πορευόμενος ο ίδιος στο ουράνιο αυτό μονοπάτι της Αγίας Ποίησης, δεν θα μπορούσε παρά να μας προσφέρει γενναιόδωρα τους παρακάτω στίχους:

ΝΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Ανοίγω

την εξώθυρα

στο εκκλησάκι

της Παναγίτσας

- Και να ο Παράδεισος!

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Θα κτίσω

το εκκλησάκι

της αγάπης

Να εκκλησιαζόμαστε

μαζί!

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ

Δεν ξέρω

που πάνε οι ψυχές!

Γίνονται

μνήμες;

Γίνονται

τρεχούμενα νερά

που ποτίζουν

τις λησμονιές;

Γίνονται αγριόχορτα;

Γινονται λουλούδια;

Γινονται

κομμάτια ουρανού;

Δεν ξέρω

που πάνε οι ψυχές!

Γίνονται αύρες;