Νοσταλγική ἔκθεση φωτογραφίας

Στὸ ἀρχοντικὸ χωριὸ τοῦ νησοῦ μας, τὴ Γλώσσα, παρουσιάζεται αὐτὸν τὸν καιρὸ μιὰ πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἔκθεση φωτογραφίας. Ὄχι τῆς φωτογραφίας ποὺ ὅλοι ξέρουμε καὶ μὲ μεγάλη εὐκολία ἀπαθανατίζουμε: πρόσωπα, γεγονότα, τοπία κι ἄλλες δραστηριότητες τοῦ βίου μας. Γιατὶ στὶς μέρες μας,  ὅπου ἡ τεχνολογία μᾶς προσφέρει χίλια δυὸ μέσα, ὥστε νὰ φωτογραφίζουμε -εἴτε μὲ σύγχρονες ψηφιακὲς φωτογραφικὲς μηχανές, εἴτε μέσω τοῦ φορητοῦ μας τηλεφώνου- ἔχουν λείψει πιὰ τὰ φιλμ ἤ τὰ «γυαλιὰ» παλαιότερα, ποὺ ἀπαιτοῦσαν γνώσεις καὶ προπάντων ὑπομονὴ καὶ καλλιτεχνία, ὤστε νὰ παρουσιαστεῖ ἕνα ἀποτέλεσμα τέλειο ἤ σχεδὸν τέλειο, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ κειμήλιο μὲ τὰ χρόνα ποὺ θὰ περνοῦσαν.

Τέτοιες, λοιπόν, παλιὲς καὶ καλλιτεχνικὲς φωτογραφίες,  ἀσπρόμαυρες ἤ καὶ χλωμὲς πιὰ ἀπὸ τὰ χρόνια ποὺ πέρασαν, εἶχε τὴν εὐγένεια καὶ τὴν εὐαισθησία νὰ παρουσιάσει ὁ Πολιτιστικὸς Σύλλογος τῆς Γλώσσας στοὺς συγχωριανούς του κι ὄχι μόνο. Καὶ τὶς παρουσίασε ἀπὸ τὴ Δευτέρα 22 Ἰουνίου, ὥστε νὰ τὶς ἐπισκεφτοῦν οἱ Γλωσσιῶτες καὶ οἱ φίλοι ἤ καὶ οἱ ἐπισκέπτες τοῦ χωριοῦ αὐτοῦ, γιὰ νὰ ξαναζήσουν παλιές, ὄμορφες καὶ πασπαλισμένες μὲ ἱερὴ νοσταλγία στιγμές. Νὰ ξανεπισκεφτοῦν, δηλαδή,  πρόσωπα καὶ γεγονότα ποὺ μπορεῖ νὰ πέρασαν, ὅμως ὁ κρυσταλλωμένος Χρόνος, ποὺ διασώζει ἡ φωτογραφία, τοὺς χαρίζει τὴ δυνατότητα νὰ τὰ ἀνακαλέσουν μὲ συγκίνηση στὴν ψυχή τους. Κι εἶναι ὄντως ἕνα ἁγιασμένο, φωτεινὸ ἀνάκλημα τῆς Μνήμης αὐτὴ ἡ προσπάθεια τοῦ Συλλόγου, ὥστε νὰ δώσουν τὴ δυνατότητα στοὺς συγχωριανούς του, νὰ «ξαναεπισκεφτοῦν» -ἔστω καὶ γιὰ λίγες στιγμὲς, ὅλους ἐκείνους ποὺ εἴτε ἀναχώρησαν ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτόν, εἴτε τὰ γερατειὰ χάραξαν πάνω στὰ νεανικὰ τους πρόσωπα τὶς στοιβάδες τῶν χρόνων ποὺ διάβηκαν.

Καθὼς κλείνω αὐτὸ τὸ βιαστικὸ γραφτό μου θέλω ἀπὸ καρδιᾶς νὰ συγχαρῶ τὸν Πολιτιστικὸ Σύλλογο τοῦ γειτονικοῦ μου χωριοῦ, τὴν δραστήρια Πρόεδρό του, τὴν κ. Βιργινία Σιδέρη καὶ ὅλους ὄσους μόχθησαν νὰ παρουσιάσουν αὐτὴν τὴν ἔντιμη ἔκθεση, ποὺ καλὸ θὰ εἶναι νὰ τὴν ἐπαναλάβουν καὶ τοῦ χρόνου, ἀφοῦ θὰ ὑπάρχουν ἀσφαλῶς κι ἄλλες ἀκόμα φωτογραφίες, ποὺ περιμένουν νὰ βγοῦν στὸ φῶς. Λὲς καὶ θέλουν μιὰν ἀκόμα ἐπικοινωνία μὲ τοὺς συγχωριανούς τους.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Υ.Γ. Γιὰ περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω τὸν ἀναγνώστη μου στὴν ἐκλεκτὴ σελίδα: https://www.dromenatoutopoumas.gr/2020/06/e.html