Κεριά

Το κερί και το άναμμά του είναι ιδιαίτερα συμβολικά στοιχεία , τα οποία στη δική μας Ελληνορθόδοξη Παράδοση έχουν σπουδαία αξία και σημασία. Το κερί σχετίζεται με το φως και στην εκκλησιαστική του χρήση έχει αναφορά στο Φως του Χριστού.

Ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει 6 συμβολισμούς για το κερί:

1. Συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής μας, γιατί είναι κατασκευασμένο από καθαρό κερί μέλισσας.

2. Επίσης την πλαστικότητα της ψυχής μας, μια και εύκολα πάνω του μπορούμε να χαράξουμε οτιδήποτε.

3. Ακόμα τη Θεία Χάρη, επειδή το κερί προέρχεται από τα άνθη που εωδιάζουν.

4. Συμβολίζει επίσης τη θέωση, στην οποία πρέπει να φθάσουμε, επειδή το κερί ανακατεύεται με τη φωτιά και της δίνει τροφή.

5. Το κερί δείχνει και το Φως του Χριστού, καθώς καίει και φωτίζει στο σκοτάδι.

6. Τέλος δε, συμβολίζει την αγάπη και την ειρήνη, που πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε χριστιανό, επειδή το κερί καίγεται όταν φωτίζει, αλλά και παρηγορεί τον άνθρωπο με το φως του μέσα στο σκοτάδι.

Το θέμα αυτό επεξεργάζεται εύστοχα κι ο Αλεξανδρινός δημιουργός Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, που με τον ευθύ και βαθυστόχαστο ποιητικό λόγο του δονεί τις ψυχές και τις διάνοιες των πιστών της ποίησης:

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας

σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -

χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,

μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·

τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,

κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,

και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.

Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω

τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Στην «προοδευμένη» όμως ζωή μας πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, έχουν λάβει άλλη σημασία, ερμηνεία και χρήση, απ’ ό,τι είχαν παλαιότερα. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται ένας μοντέρνος τύπος κεριού, τον οποίο βρήκαμε και φωτογραφίσαμε στη Σικελία. Εδώ παρουσιάζεται ένας μηχανισμός με ηλεκτρικά κεριά, που χρησιμοποιείται σε Ρ/Καθολικούς Ναούς, όπου οι πιστοί ρίχνουν τον οβολό τους και πατώντας ένα διακόπτη ανάβει για λίγη ώρα ένα ηλεκτρικό κερί.

Κι ο χριστιανός ποιητής Γ. Βερίτης λέει χαρακτηριστικά:

Μα και δω η χαρά σαν πρώτα
σβήστηκε σαν λευκαφρός.
Ήταν φώτα, χίλια φώτα
μα δεν ήτανε το Φως...