«Εφήμερες ΙΣΤΟ...δρομίες»

Ένα από τα σημαντικότερα δώρα που έλαβα αυτή την χριστουγεννιάτικη εορταστική περίοδο ήταν κι ένα ωραίο βιβλίο από τον φίλο Ιατρό Δρα Αντώνη Παπαγιάννη, από την Συμ-Βασιλεύουσα Θεσσαλονίκη. Το βιβλίο αυτό με τον έξυπνο τίτλο «Εφήμερες ΙΣΤΟ...δρομίες» και το εξαιρετικά ευφάνταστο εξώφυλλο είναι μια έκδοση του University Studio Press, εκδόθηκε στην Θεσσαλονίκη το 2009, κι αποτελείται από 137 αριθμημένες σελίδες.

Επί της ουσίας, τα κείμενα του βιβλίου έχουν πρωτοδημοσιευθεί στο ιστολόγιο του συγγραφέα, το οποίο είναι από τα καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα ελληνικά ιστολόγια. Ένα σημαντικό στοιχείο που αξίζει να τονισθεί είναι ο πρωτότυπος λόγος του, αλλά και η κριτική σκέψη του και η δυνατότητα να βλέπει πίσω από τα πράγματα (να διαβάζει between the lines, όπως λένε οι Άγγλοι). Κάθε κείμενό του είναι μια μικρή πραγματεία, ή ένα μικρό λογοτέχνημα, πάντα καλά δουλεμένο στη σκέψη και στη γλωσσική του απόδοση. Αφορμές και εμπνεύσεις λαμβάνει από την ιερή επιστήμη που διακονεί, από την επικαιρότητα και τις ειδήσεις της ημέρας, αλλά και από την παρατήρηση του γύρω του κόσμου. Αυτά τα αψεγάδιαστα κείμενα του ιστολογίου του, τα δημοσιευμένα από τον Σεπτέμβρη 2007 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2008, μοιράζεται με το ευρύτερο κοινό ο συγγραφέας, γνωρίζοντας ότι δεν έχουν όλοι (ιδιαίτερα στην Πατρίδα μας) πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Για τον συγγραφέα θα πρέπει καθηκόντως να αναφέρω ότι είναι ένας σπουδαίος Ιατρός - Πνευμονολόγος, με σπουδές στην Ελλάδα και μετεκπαίδευση στην Αγγλία και Ουαλία, ο οποίος σήμερα ασκεί ιδιωτικά την Ιατρική στη Θεσσαλονίκη. Η ευγένεια της ψυχής του και το πνεύμα της προσφοράς του προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο είναι αξιοσημείωτα και αυθεντικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Με τον Αντώνη, και την καλή του οικογένεια, με συνδέει μακρά φιλία, από τα χρόνια της νεανικής -και των δυό μας- μετεκπαίδευσης, αλλά και διακονίας, στην Ουαλία. Η σχέση και επικοινωνία μας κρατάει εδώ και δύο δεκαετίες (ίσως να μπήκαμε και στην τρίτη τώρα), με αταλάντευτη χριστιανική αγάπη, σεβασμό και αλληλοεκτίμηση.

Του εύχομαι ολόψυχα, και από τη θέση αυτή, να συνεχίσει να υπηρετεί την ιερή Ιατρική του επιστήμη, τον σύγχρονο Νεο-Έλληνα Λόγο, όπως επίσης και το Αναλόγιο, με την ίδια νεανική αφοσίωση και ενθουσιασμό, όπως τότε που τον πρωτογνώρισα στο Κάρδιφ. Όσον αφορά για μισθό και ανταπόδοση υποψιάζομαι πως θα πρέπει να περιμένει λίγο καιρό ακόμα. Θα τα απολαύσει σίγουρα... στον ουρανό. Εμείς οι κοινοί θνητοί δεν είμαστε ποτέ καλοί στο να αναγνωρίζουμε την ανωτερότητα του συνανθρώπου μας και να του ανταποδίδουμε τα οφειλόμενα.

Αντώνη, και εις άλλα με υγεία!