Εγκύκλιος για τα Σχολεία

Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους,και Αξιοτίμους Προέδρους και τα Μέλη

των Εκκλησιαστικών Επιτροπών των Κοινοτήτων και Σχολικών Εφορειών

και τους Εκπαιδευτικούς Συλλόγους τους Γονείς, Κηδεμόνες

των Ελληνικών και Κατηχητικών μας Σχολείων

της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2012-2013

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

          Με την βοήθεια του Αγίου Θεού και με τις προσπάθειες, τους κόπους και τις θυσίες όλων, - όσοι έχουν κατά καιρούς επωμισθεί την ιερή ευθύνη της Ίδρυσης, εύρυθμης λειτουργίας και επιτυχίας των ανά το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία Ελληνικών και Κατηχητικών μας Σχολείων - συμπληρώθηκε ήδη μία ακόμη Σχολική Χρονιά στην ιστορική τους πορεία και ζωή.

          Με την ευκαιρία λοιπόν των θερινών διακοπών, απευθύνουμε την παρούσαν Εγκύκλιο, αφ’ ενός για να εκφράσουμε τις θερμές ευχαριστίες και την ευαρέσκεια και ημών προσωπικώς και της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής για την πολύτιμη και αξιέπαινη προσφορά σας στο θέμα της Ελληνοχριστιανικής μορφώσεως της μαθητιώσας νεολαίας της Ομογένειας. Αφ’ ετέρου, όμως, να καλέσουμε όλους και όλες σας όπως, με ανανεωμένες τις δυνάμεις σας, να αναλάβετε ιερή σταυροφορία ώστε κανένα παιδί της σχολικής ηλικίας  να μην φοιτά σε ένα από τα τόσα Ελληνικά και Κατηχητικά μας Σχολεία. Παρατηρείται δυστυχώς μία ανησυχητική μείωση του αριθμού των παιδιών μας που είτε δεν φοιτούν καθόλου στα απογευματινά και Σαββατιανά σχολεία, είτε διακόπτουν την φοίτησή τους μετά από τρία ή τέσσερα το πολύ χρόνια στο παροικιακό σχολείο.

          Καί τούτο μας φέρνει στο επόμενο πρόβλημα: Να εξετάσουμε, δηλαδή,  και να αξιολογήσουμε σωστά και αντικειμενικά τους λόγους, για τους οποίους παρατηρείται αυτή η συρρίκνωση. Μήπως φταίνε οι δάσκαλοι; Μήπως τα διδακτικά μέσα, ή οι αίθουσες διδασκαλίας; Μήπως οι Γονείς και η αδιαφορία, και η αμέλεια του Ορθοδόξου λαού μας; Καλούμαστε, λοιπόν, να δώσουμε μιά απάντηση σ’ αυτό το ζήτημα που μας λυπεί και μας βασανίζει όλους. Καλείται δηλαδή ο καθένας να κάμει στο ακέραιο το καθήκον του. Το διδασκαλικό προσωπικό να θεωρήσει το έργο του ιεραποστολικό και όχι πάρεργο. Τα μέσα που χρησιμοποιούμε στη διδασκαλία να είναι προσιτά και κατανοητά από τα παιδιά. Οι αίθουσες διδασκαλίας να είναι στολισμένες ευχάριστα, καθαρές και περιποιημένες. Όλα δε αυτά αποτελούν κοινή ευθύνη για όλους μας και προπάντων για τους Άρχοντες-Κληρικούς και Λαϊκούς –των Κοινοτήτων και κυρίως των Σχολικών Εφορειών, αλλά και όλου του λαού μας.

          Μη λησμονούμε ότι τα Σχολεία μας θα αποτυγχάνουν στην αποστολή τους όταν εμείς οι μεγαλύτεροι δεν εκπαιδεύουμε σωστά, σεμνά και ταπεινά και Χριστιανικά τα παιδιά μας. Και τότε κινδυνεύει άμεσα και η ύπαρξή μας ως οργανωμένης και προοδεύουσας Ομογένειας στην φιλόξενη αυτή χώρα της Παροικίας μας. Η Εκκλησία μας, σαν φιλόστοργη Μάνα, αποτελεί τον Θεματοφύλακα της θρησκευτικής, της Χριστιανικής και πολιτιστικής διαπαιδαγώγησης του λαού μας, είναι δε πάντοτε παρούσα στις πολυποίκιλες προσπάθειες που καταβάλλονται για την επιτυχία του έργου των Σχολείων μας. Γι’ αυτό και συστήνουμε στους Γονείς, τους Ιερείς και το διδασκαλικό προσωπικό να ενθαρρύνουν τα παιδιά να εκκλησιάζονται τακτικά, να έχουν πίστη στο Θεό, να προσεύχονται, να κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων, να σέβωνται την οικογένεια, να τηρούν τους Νόμους της Πολιτείας και να αποκτήσουν από μικράς ηλικίας το αίσθημα, και την πεποίθηση ότι η Ελληνορθόδοξη Χριστιανική Παιδεία τους θωρακίζει από κάθε επικίνδυνο απο-προσανατολισμό και τους κρατά άρρηκτα δεμένους εντός της ιεράς παρεμβολής των Παραδόσεων του Γένους μας.

          Πρέπει σ’ αυτό το εγκύκλιο γράμμα να θίξω και την οικονομική πτυχή του Παροικιακού Σχολείου της Διασποράς. Η οικογένεια, οι πλούσιοι και ευκατάστατοι ομογενείς και οι επιχειρηματίες, πρέπει να υποστηρίξουν γενναιόδωρα το Παροικιακό Σχολείο. Μέχρι σήμερα η Ελλάδα και η Κύπρος συμβάλλουν έμπρακτα για την λειτουργία των Σχολείων μας, με διδασκαλικό προσωπικό, με βιβλία και με άλλα διδακτικά μέσα. Η Κυβέρνηση της Κύπρου τα τελευταία χρόνια προσφέρει και χρήματα για την μίσθωση επιτοπίου διδασκαλικού προσωπικού. Όμως με την οικονομική κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα και Κύπρο, η προσφορά τους συνεχώς περιορίζεται, γι’ αυτό οι Σχολικές Εφορείες, οι Εκκλησίες και οι Εκπαιδευτικοί Σύλλογοι πιέζονται οικονομικά για να καλύψουν τις δαπάνες ομαλής και υποφερτής λειτουργίας του Παροικιακού Σχολείου. Γι’ αυτό καλείται η οργανωμένη και μη Ομογένεια, να δώσει χέρι βοηθείας εις το Παροικιακό Σχολείο. Οι κατά τόπους Επιτροπείες διοίκησης των Σχολείων θα πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά, πιο συστηματικά για να βοηθήσουν τα Σχολεία. Η στενώτερη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων Φορέων Εκπαίδευσης επιβάλλεται, γι’ αυτό και συστήνουμε όπως συσταθεί Ειδική Επιτροπή για μελέτη τούτου του σπουδαίου ζητήματος, - όπως είναι η οικονομική ενίσχυση, -  η οποία συνταυτίζεται εν πολλοίς με την επιβίωση τούτου του ιερού θεσμού της Αποδημίας, ο οποίος έχει προσφέρει τόσα πολλά στο ιερό κεφάλαιο της Παιδείας, της συνοχής και προστασίας της οικογένειας, της φιλοπατρίας, του πολιτισμού και της εκκλησιαστικής και πολιτισμικής ενίσχυσης της Παροικίας μας, και όχι μόνον.

          Σας ευχόμαστε δε Καλές Διακοπές και με υγεία και με ανανεωμένες τις δυνάμεις σας να συμβάλετε αποτελεσματικά, στην επιτυχή και εύρυθμη λειτουργία των Ελληνικών και Κατηχητικών μας Σχολείων κατά το επόμενο Σχολικό Έτος 2013-2014. Και διατελούμε μετά θερμών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Λονδίνο, Ιούνιος 2013

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Σημείωση: Να αναγνωσθεί από Άμβωνος αντί Κηρύγματος την Κυριακήν, 7 Ιουλίου 2013.