Η Ιταλία, οι Ιταλοί και ο Ελληνισμός

Η φασιστική Ιταλία το 1940 επετέθη άδικα και απρόκλητα κατά της Ελλάδος και στον πόλεμο που προκάλεσε ηττήθηκε κατά κράτος. Η Ιταλία γενικότερα στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα ακολούθησε ανθελληνική πολιτική. Θυμίζουμε: Το 1914 υπονόμευσε την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα. Το 1919 αντέδρασε στην απόφαση του Συμμαχικού Συμβουλίου να απελευθερώσει ο Ελληνικός Στρατός τη Σμύρνη, επειδή επιζητούσε να την καταλάβει η ίδια... Όταν απελευθερώθηκε η Ιωνία η Ιταλία ακολούθησε άκρως φιλοτουρκική πολιτική. Προκαλούσε συνεχείς προστριβές με τον Ελληνικό Στρατό και με κάθε τρόπο υπέθαλπε τις εξορμήσεις των τσετών κατά των Ελλήνων. Το 1923 εκμεταλλεύθηκε τη δολοφονία του στρατηγού Τελλίνι από ατάκτους άγνωστης εθνικότητας στα σύνορα Αλβανίας - Ελλάδος και, μετά από βομβαρδισμό, κατέλαβε την ανοχύρωτη Κέρκυρα. Για να αποχωρήσει ζήτησε ταπεινωτική ικανοποίηση από την Ελλάδα. Το 1928 υπέγραψε με την Ελλάδα Συνθήκη Φιλίας, που ποτέ δεν τήρησε. Το 1938 έβαλε μπρος το σχέδιο να καταλάβει την Αλβανία και από το 1939 σχεδίασε την επίθεση κατά της Ελλάδας... Το 1940 τορπίλισε την «Έλλη» στην Τήνο και εξαπέλυσε το «στιλέτο» της, που όμως της έγινε μπούμεραγκ...

Όμως στην Ιταλία οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών και ο απλός λαός τιμούσαν και τιμούν τους Έλληνες. Εκατοντάδες είναι οι επιστήμονες, οι λογοτέχνες και οι μουσικοί που νιώθουν κοντά τους την Ελλάδα και εμπνέονται από τον πολιτισμό Της. Οι Ιταλοί φιλέλληνες, κατά την Επανάσταση του 1821, έδειξαν έμπρακτα τη μέχρι θυσίας αγάπη τους προς την Ελλάδα. Παράδειγμα ο κόμης Σαντόρε ντι Σανταρόζα, κάποτε υπουργός πολέμου στο Πιεμόντε, που πέθανε στο Ναυαρίνο, πολεμώντας ως απλός στρατιώτης τους Τούρκους και υπερασπιζόμενος τα ιδανικά, που του είχε εμπνεύσει ο Ελληνισμός.

Φέτος στις 28 Οκτωβρίου και με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 210 χρόνων από την ίδρυσή του, το Πανεπιστήμιο του Παλέρμο διοργάνωσε εκδήλωση για το Νικηφόρο Βρεττάκο. Η ημέρα επελέγη ως συμβολική χειρονομία φιλίας και τιμής προς την Ελλάδα, όπως μας είπε η εμπνεύστρια της εκδήλωσης κυρία Μαρία Καρακάουζι, καθηγήτρια της Νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο. ​

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος συνδέθηκε με το Παλέρμο, αφού έζησε εκεί τέσσερα χρόνια (1970-1974), ως αυτοεξόριστος επί χούντας. Συνδέθηκε με τον τόπο και συνεργάστηκε με τον ελληνιστή καθηγητή Μπρούνο Λαβανίνι, στη σύνταξη Ελληνο-Ιταλικού λεξικού. Κατά την παραμονή του στο Παλέρμο φιλοξενήθηκε από τον τότε νεαρό καθηγητή των αρχαίων ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο Σαλβατόρε Νικοσία και συνδέθηκε μαζί του, όπως επίσης με τους ελληνιστές και φιλέλληνες καθηγητές Βιτσέντζο Ρότολο, Μπρούνο Λαβανίνι κ.α., καθώς και με τους φοιτητές που σπούδαζαν την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό στο εν λόγω Πανεπιστήμιο. Στο Παλέρμο ο Βρεττάκος έγραψε και τα «Σικελικά» του ποιήματα, που αργότερα μετέφρασε στα ιταλικά ο καθηγητής Ρότολο.

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου