Monday 8 June 2020

Τῆς Πεντηκοστῆς ἡ ἄχραντη δωρεά


Μέσα στό θερινό τό πρωϊνό πού εωδιάζει νοιξη κόμα, σκύβουμε βαθειά καί γονατίζουμε, γιά ν’ φουγκραστομε θεοφώτιστα ρήματα ζως αωνίου καί στοργικς γάπης τς κκλησίας μας.


Πρόκειται γιά τίς τρες μεγάλες εχές, πού χουμε τήν ελογία νά διαβάζουμε μες ο ερες κατά τήν ρα το σπερινο τς ορτς το γίου Πνεύματος, γονατιστοί μπροστά Του, μέσως μέ τό τέλος τς θείας Πανηγύρεως, το ρθρου, δηλαδή, καί τς θείας Λειτουργίας τς Πεντηκοστς. Κι νταμώνει φωνή μας μέ προσευχητική δέηση μέ τόν Ορανό κι φήνονται τά σα εχόμαστε, ν᾿ νέλθουν σιμά Του «ς θυμίαμα», «ς θυσία σπερινή».

φήνω ατό τό πάνθισμα πό τίς τρες μεγάλες εχές νά τό κοιτάξουμε σοβαρά, πως βλέπουμε τόν αυτό μας στόν καθρέφτη. Καί ποιός ξέρει ν κάποιες πό ατές τίς λέξεις πού διαβάσαμε δέν ξαναγύρισαν μέσα μας ς «θεόρυττος χάρις» γιοπνευματική καί μς χάρισε κάποιους πό τούς καρπούς το γίου Πνεύματος: Φίλεμα πανίερο καί δροσερό σάν τά φρέσκα καρυόλυλλα πνω στά ποα γονατίζουμε...

«πιμτρησον τς νομας μν τος οκτιρμος σου, ντθες τν βυσσον τν οκτιρμν σου, τ πλθει τν πλημμελημτων μν. πβλεψον ξ ψους γου σου, Κριε, π τν λαν σου τν περιεσττα, κα πεκδεχμενον τ παρ σο πλοσιον λεος, πσκεψαι μς ν τ χρησττητ σου, ῥῦσαι μς κ τς καταδυναστεας το Διαβλου, σφλισαι τν ζων μν τος γοις κα ερος νμοις σου. γγλ πιστ φλακι παρακατθου τν λαν σου, πντας μς συνγαγε ες τν Βασιλεαν σου, δς συγγνμην τος λπζουσιν π σ, φες ατος κα μν τ μαρτματα, καθρισον μς τ νεργείᾳ το γου σου Πνεματος, διλυσον τς καθ΄ μν μηχανς το χθρο».

«Κυβρνησν μου τν ζων, πσαν ηματι τν κτσιν ρρτ σοφας δυνμει κυβερνν, εδιος τν χειμαζομνων λιμν, κα γνρισν μοι δν, ν πορεσομαι Πνεμα σοφας σου, τος μος παρσχου διαλογισμος, Πνεμα συνσεως τ φροσν μου δωρομενος. Πνεμα φβου σου τος μος πισκασον ργοις κα Πνεμα εθς γκανισον ν τος γκτοις μου, κα Πνεματι γεμονικ τ τς διανοας μου στριξον λισθηρν, να καθ' κστην μραν, τ Πνεματ σου τ γαθ, πρς τ συμφρον δηγομενος, καταξιωθ ποιεν τς ντολς σου, κα τς σς ε μνημονεειν νδξου, κα ρευνητικς τν πεπραγμνων μν παρουσας, κα μ παρδς με τος φθειρομνοις το κσμου ναπατσθαι τερπνος, λλ τν μελλντων ργεσθαι τς πολασεως νσχυσον θησαυρν» .

«Δξαι ον, Δσποτα, δεσεις κα κεσας μετρας, κα νπαυσον πντας τος πατρας κστου, κα μητρας, κα δελφος, κα δελφς κα τκνα, κα ε τι λλο μογενς κα μφυλον, κα πσας τς προαναπαυσαμνας ψυχς π' λπδι ναστσεως ζως αωνου, κα κατταξον τ πνεματα ατν κα τ νματα ν ββλ ζως, ν κλποις βραμ, σακ κα ακβ, ν χρ ζντων, ες βασιλεαν ορανν, ν Παραδεσ τρυφς, δι τν φωτεινν γγλων σου εσγων παντας ες τς γας σου μονς, συνγειρον κα τ σματα μν ν μρ, ρισας, κατ τς γας σου κα ψευδες παγγελας. Οκ στιν ον, Κριε, τος δολοις σου θνατος, κδημοντων μν π το σματος, κα πρς σ τν Θεν νδημοντων, λλ μετστασις π τν λυπηροτρων π τ χρησττερα κα θυμηδστερα, κα νπαυσις κα χαρ. Ε δ καί τι μρτομεν ες σ, λεως γενο μν τε κα ατος, διτι οδες καθαρς π ῥύπου νπιν σου, ουδ' ν μα μρα ζω ατο, εμ μνος σ, π γς φανες ναμρτητος, Κριος μν ησος Χριστς, δι' ο πντες λπζομεν λους τυχεν, κα φσεως μαρτιν» .

Κα το χρόνου!

π. Κ.Ν. Καλλιανός
Κυριακ τς Πεντηκοστς 2020

No comments: