Λουτράκι Κορινθίας

O παραθεριστικός παράδεισος δίπλα στην Αθήνα

Ο πατέρας μου κατάγεται από το Κιάτο της Κορινθίας. Εκεί έζησε όλα τα παιδικά και νεανικά του χρόνια πριν έρθει στην Αθήνα, την δεκαετία του 1950, για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη. Δυστυχώς τα χρόνια μετά την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο ήταν μίζερα και φτωχά και όλοι οι νέοι αναγκάζονταν να μετοικήσουν και να ψάξουν ένα πιο πρόσφορο μέλλον στην πρωτεύουσα ή στις μεγαλουπόλεις. Παρόλα αυτά ο πατέρας μου ποτέ δεν ξέχασε την Κορινθία και μετά από πολλά χρόνια κατάφερε και αγόρασε ένα μικρό εξοχικό στο Λουτράκι. Το εν λόγω εξοχικό είναι μια γκαρσονιέρα με μεγαλούτσικη βεράντα πέντε λεπτά από την θάλασσα, μια ταπεινή γωνίτσα στον κόσμο που την λατρεύει όλη η οικογένεια. Πάμε όσο συχνά μας το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μας για να βρεθούμε κοντά στην γενέθλια γη, για να επικοινωνήσουμε με το περιβάλλον, για να βρεθούμε δίπλα στην θάλασσα, για να γευτούμε την ηρεμία και την γαλήνη που δίνει μόνο η πατρίδα.

Στα αρχαία χρόνια το Λουτράκι ονομαζόταν Θέρμες, λόγω των ιαματικών πηγών του. Προστάτιδα δε της πόλης ήταν η θεά Άρτεμις. Στα νεώτερα χρόνια επικράτησε η ονομασία Λουτράκι, πάλι λόγω των ιαματικών πηγών: των λουτρών. Αναγνωρίστηκε επισήμως ως λουτρόπολη το 1925. Το Λουτράκι χτυπήθηκε από τον εγκέλαδο δύο φορές: το 1928 και το 1981. Την πρώτη φορά καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς η πόλη, την δεύτερη κατέρρευσαν κάποια κτήρια και η πόλη υπέστη σοβαρές ζημιές. Όλα τα νεώτερα κτήρια του Λουτρακίου θεωρούνται πλέον αντισεισμικά και έχουν κατασκευαστεί με αυστηρά κριτήρια.

Στο Λουτράκι βρίσκεται ο ναός της Παναγίας της Γιάτρισσας. Γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και για ένα τριήμερο πλήθος κόσμου συρρέει για να προσκυνήσει την θαυματουργή εικόνα. Μια όμορφη, ρομαντική ιστορία κρύβεται πίσω από την δημιουργία της εκκλησίας. Σύμφωνα με αυτήν την ιστορία, μια μαία ερχόταν στο Λουτράκι επί σειρά ετών για να κάνει ιαματικά μπάνια. Σε μια από τις επισκέψεις της έδωσε ένα δώρο στην σπιτονοικοκυρά της, την Μαρία Σώκου: μια εικόνα της Παναγίας που κρατούσε τον Χριστό βρέφος στην αριστερή της πλευρά. Διηγήθηκε στην Μαρία Σώκου την ιστορία της εικόνας: την είχε προμηθευτεί  από ένα ταξίδι της στους Αγίους Τόπους και την είχαν διαβεβαιώσει  πως η εικόνα ήταν θαυματουργή.  Αμέσως μετά την παράδοση της εικόνας η μαία πέθανε και η Μαρία Σώκου με την βοήθεια του τότε Μητροπολίτη Κορινθίας Δαμιανού και την συνεισφορά των κατοίκων, έχτισε την εκκλησία για να στεγάσουν την θαυματουργή εικόνα.

Στο βουνό των Γερανείων στο Λουτράκι βρίσκεται η μονή του Όσιου Πατάπιου. Ο Άγιος Πατάπιος γεννήθηκε στην Άιγυπτο τον 4ο αιώνα. Μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη όπου έχτισε μοναστήρι. Όταν ο άγιος κοιμήθηκε τα οστά του μεταφέρθηκαν στην μονή του Αγίου Ιωάννη της Πέτρας. Προστάτιδα της μονής ήταν η Ελένη Παλαιολόγου, σύζυγος του Εμμανουήλ Β΄ του Παλαιολόγου και μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης τα οστά του αγίου Πατάπιου μεταφέρθηκαν στα Γεράνια από τον ανηψιό της Ελένης Παλαιολόγου, Αγγελή Νοταρά. Ο Νοταράς τοποθέτησε τα λείψανα σε ένα σπήλαιο για να τα προφυλάξει. Το 1952 ιδρύθηκε το μοναστήρι για να φυλάξει το λείψανο του αγίου Πατάπιου. Ο επισκέπτης σήμερα μπορεί να δει ακόμα τις εικονογραφίες του Αγίου Πατάπιου και της Αγίας Υπομονής (της Ελένης Παλαιολόγου) στο σπήλαιο που βρίσκεται δίπλα στην μονή. Χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα και είναι άγνωστων καλλιτεχνών.

Στο Λουτράκι λειτούργησε το πρώτο καζίνο στην Ελλάδα το 1928. Παρέμεινε ανοιχτό έως και το 1940 οπότε σταμάτησε λόγω της έναρξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το καζίνο επαναλειτούργησε το 1995.

Στο Λουτράκι στεγάζεται και ένας από τους παλαιότερους θερινούς κινηματογράφους της Ελλάδας, το σινεμά «Ηλέκτρα». Φέτος έκλεισε τα 77 χρόνια λειτουργίας του. Γιορτάσαμε όλοι μαζί τα γενέθλιά του, δίπλα στο κύμα, βλέποντας την υπέροχη ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Μικρά Αγγλία» και πίνοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.        

Εύη Ρούτουλα