«Ὡς ἀληθῶς λύτρον ἀντὶ πολλῶν προσηλωθεὶς τῷ τύπῳ τοῦ σταυροῦ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐξηγοράσω ἡμᾶς. Τῷ τιμίῳ γὰρ φιλανθρώπως αἵματι τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἐκ θανάτου ἥρπασας, συνεισενέγκας ἡμᾶς πάλιν εἰς τὸν παράδεισον.» (Ἀγίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, Κοντάκιον Σταυρώσιμον, Προοίμιον β΄)
Ο μέγας θησαυρός της υμνολογικής μας παραδόσεως διαφυλάττει πολυάριθμους, λιγότερο γνωστούς, αλλά πλούσιους θεολογικά στοχασμούς, όπως ο ανωτέρω. Ο συγκεκριμένος ύμνος προέρχεται από κοντάκιο του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού, με τίτλο "Περί της Νίκης του Σταυρού", μια προσευχητική περισυλλογή για τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.
Ο Μελωδός μάς ομιλεί για την υπέρτατη θυσία του Χριστού επί του Σταυρού. Μας υπενθυμίζει ότι ο Κύριος και Θεός μας, ελευθέρως επέλεξε να υπομείνει φρικτό θάνατο, προσφέροντας Εαυτόν "ως λύτρο για πολλούς". Όπως αμνός αθώος οδηγούμενος στη σφαγή, (Ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ. Ησαΐας 53,7), ο Βασιλεύς μας παρέδωσε τη ζωή Του για να μας «εξαγοράσει» και να μας σώσει. Με το ίδιο Του το πολύτιμο αίμα, απέπλυνε την κατάρα του παρελθόντος και "μας άρπαξε από τον θάνατο", ανοίγοντας εκ νέου τις πύλες του Παραδείσου.
Ο Χριστός έγινε η ελπίδα και η σωτηρία μας, όχι μόνο ανυψώνοντας την ανθρώπινη φύση από την πεπτωκυία κατάστασή της, αλλά εξυψώνοντάς την πέραν της αρχικής της δόξης. Διά της χάριτός Του, υιοθετούμεθα ως τέκνα του Θεού Πατρός, καθιστάμενοι κληρονόμοι της Βασιλείας Του. Η φλογίνη ρομφαία δεν φρουρεί πλέον την πύλη, και ο Χριστός, λαμβάνοντας την ανθρωπότητα από το χέρι, μας οδηγεί προς τον Πατέρα Του, κατευθύνοντάς μας προς ατελεύτητο φως και δόξα, όπου "τα επουράνια και τα επίγεια δικαίως αγάλλονται μετά του
Αδάμ, διότι ανεκλήθη πάλιν εις τον Παράδεισον".
Αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, είναι το νόημα του Πάσχα, του νέου Πέραν. Είναι η ανακεφαλαίωση, η εκπλήρωση και το στέμμα των μεγάλων έργων του Θεού, ο Οποίος θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να κατοικούν στη λαμπρότητα της Βασιλείας Του. Όλα αυτά έχουν συμβεί επειδή ο Θεός "τόσο αγάπησε τον κόσμο" (Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Ιωάν. 3,16), όχι μέσω των δικών μας προσπαθειών, ούτε λόγω προσωπικής αξίας. Όπως σοφά μας υπενθυμίζει ο Μέγας Βασίλειος, «Οὐ γὰρ ἐποιήσαμεν τι ἀγαθὸν ἐπὶ τῆς γῆς.» Αντιθέτως, είναι η άνευ όρων αγάπη του Θεού για την δημιουργία Του που αποκαλύπτεται σε εμάς εντός και διά της Σταυρώσεως και Αναστάσεως του Χριστού.
Παρότι το Πάσχα εορτάζεται μόνο άπαξ κατ' έτος, το μήνυμα της σωτηρίας και απελευθερώσεώς μας από την αμαρτία και τον θάνατο αποτελεί αιώνιο και αδιάλειπτο κήρυγμα. Ας εορτάζουμε, λοιπόν, και ας αγαλλόμεθα: Χριστός Ανέστη! Ας μην διακηρύττουμε απλώς αυτό το μήνυμα προς πάντας, αλλά ας αγωνιζόμεθα να το βιώνουμε σε κάθε στιγμή εν δοξολογία και ευχαριστία, διότι, "εν τω Σταυρώ δυνάμεθα όλοι να καυχώμεθα. Το δένδρο Σου μας αποδίδει, κάθε ημέρα και στιγμή, αμύθητο πλούτο, καθώς μας φέρνει όλους εκ νέου στον Παράδεισο".
Είθε η χαρά, η ζωή και το λαμπρό φως που εκπηγάζουν από τον Κενό Τάφο να είναι μαζί σας, με τους αγαπημένους σας και με ολόκληρο τον κόσμο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - CHRIST IS RISEN
Με πατρική αγάπη και ευλογίες εν τω Αναστάντι Κυρίω,
†ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Νικήτας
Άγιον και Μέγα Πάσχα 2025
No comments:
Post a Comment