Ελευθερίες και ελευθερία

 
Υπάρχουν πολλές ελευθερίες: ελευθερία της Τέχνης -για την οποία γίνεται τελευταίως πολύς λόγος- και της Φιλοσοφίας, πολιτική ελευθερία, κοινωνική ελευθερία, εμπορική ελευθερία, σεξουαλική ελευθερία… Όλες αυτές προέρχονται από τη γνώση, που πηγάζει από τη φύση και την ηδονή.
 

Ο ποιητής και φιλόσοφος Γιώργος Σαραντάρης θεωρεί ότι «η γνώση είναι η στέρεη τροφή του ηδονιστή», που δε μπορεί να βρει άλλη πιθανότητα απόλυτου, παρά στη φύση. Αλλά, όπως προσθέτει, κάθε ελευθερία που αντλείται από τη φύση είναι αυταπάτη ελευθερίας, γιατί η γνώση και η φύση δεν είναι το απόλυτο. (Γιώργου Σαραντάρη «Έργα», Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, Ηράκλειο, Τομ. 1, σ. 162-163). Έτσι, εν ονόματι αυτού που ονομάζουν ελευθερία, οι οπαδοί του διαφωτισμού έφτασαν στις γνωστές απάνθρωπες ακρότητες του σαδισμού, της δολοφονίας εμβρύων, της υποβοηθούμενης θανάτωσης, των αυτοκτονιών, της όλο και περισσότερο αυξανόμενης χρήσης ναρκωτικών, της βίας, της εκμετάλλευσης των αδυνάμων, της επικράτησης του ατομικού, συλλογικού, κρατικού συμφέροντος παρά του δικαίου και της αλήθειας.
 
Από την πλευρά του ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι βάζει στο στόμα του εκπροσώπου του πνεύματος της Δύσης ιεροεξεταστή το κατηγορώ εναντίον του Ιησού Χριστού, γιατί έδωσε την απόλυτη ελευθερία στον άνθρωπο, που «τίποτε και ποτέ δεν υπήρξε γι’ αυτόν και την ανθρώπινη κοινωνία κάτι πιο αφόρητο…». Και προσθέτει ο ιεροεξεταστής προς τον Ιησού προβλεπτικά, αυτό που ήδη συμβαίνει στις ημέρες μας: «Το ξέρεις πως θα περάσουν αιώνες και αιώνες και η ανθρωπότητα θα διακηρύξει με το στόμα της Σοφίας και της Επιστήμης της, πως έγκλημα δεν υπάρχει και πως συνεπώς δεν υπάρχει αμαρτία και πως υπάρχουν μονάχα πεινασμένοι;…» (Θιοντόρ Ντοστογιέφσκι «Αδελφοί Καραμάζοφ», Εκδ. Γκοβόστη, 2014, σελ. 291).
 
Και πάρα κάτω ο ιεροεξεταστής ερωτά τον Ιησού: «Μα είναι δυνατόν λοιπόν να μη σκέφτηκες πως τελικά ο άνθρωπος θα απαρνηθεί ακόμα και τη μορφή Σου και την αλήθειά Σου, συντετριμμένος κάτω από το τρομερό βάρος: την ελευθερία της εκλογής;… Λαχταρούσες την ελεύθερη αγάπη και όχι τους δουλικούς ενθουσιασμούς του σκλάβου, του τρομοκρατημένου μπροστά σε μια ισχύ που τον συντρίβει. Μα και εδώ εκτίμησες τους ανθρώπους  τόσο που δεν τ’ αξίζανε, γιατί φυσικά αυτοί είναι δούλοι, αν και πλάστηκαν επαναστάτες» (Αυτ. σελ. 294-295). Όμως, παρά τις αντιδράσεις των εχθρών Του και παρά τις προδοσίες των επικαλουμένων χριστιανών  ο Θεάνθρωπος Ιησούς είναι και θα είναι πάντα ο νικητής, υποστηρίζει ο μέγας Ρώσος συγγραφέας.
 
Η  Δύση ανάγοντας σε απόλυτες ιδέες τη φύση, τη γνώση και την ηδονή, τις μετατρέπει σε αρχές Δικαίου και εν ονόματι της ελευθερίας διώκει όλους όσοι δεν τις ακολουθούν. Η ανθρωπότητα το έζησε και το βιώνει και σήμερα. Ο διαφωτισμός προβάλλεται ως κάτι το σημαντικό, αλλά αποσιωπώνται τα καταστρεπτικά για την ανθρωπότητα  αποτελέσματα της εφαρμογής του. Επισημαίνονται μόνο οι τεχνολογικές του κατακτήσεις και ο πλούτος που δημιούργησε. Αποσιωπώνται η από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης εκμετάλλευση των πτωχών ανθρώπων, η δουλεία, που επιβλήθηκε από αυτές σε εκατομμύρια ανθρώπων, η αποικιοκρατία και η άθλια μεταχείριση των ιθαγενών και οι σε βάρος τους γενοκτονίες στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, στην Νέα Ζηλανδία, στον Καναδά.
 
Για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάνε οι νοσταλγοί του Ροβεσπιέρου; Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος της μετριοπαθούς και σοφής  επαναστάτριας, του Κόμματος των Γιρονδίνων, Μαρί Ζαν Ρολάν, την ώρα που την πήγαιναν στην καρμανιόλα: «Ελευθερία! Τί εγκλήματα διαπράττονται στο όνομά σου!».
 
Η γενοκτονία στην Βανδέα και οι, κατά την περίοδο της τρομοκρατίας, με συνοπτικές διαδικασίες, δολοφονίες όποιου υπήρχε η υπόνοια ότι ήταν «εχθρός της Επανάστασης» είναι ενδεικτικά της ποιότητας αυτού που ονομάζεται διαφωτισμός και γαλλική επανάσταση. Τα ίδια και χειρότερα από τους οπαδούς των διαφωτιστών Μαρξ και Ένγκελς στη Σοβιετική Ένωση και στους δορυφόρους της. Και δεν χρειάζεται πολύ για να μιλήσει κανείς για την ποιότητα του ήθους και την αγάπη προς την Ελευθερία των Άγγλων. Αρκεί να δει το χάρτη με τις αποικίες που είχαν στα τέλη του 19^ου αιώνα, η σε βάρος των ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών συμφωνία τους με τον Στάλιν και η βάρβαρη συμπεριφορά τους στην Μεγαλόνησο Κύπρο. Οι Γερμανοί γέννησαν τον Ναζισμό και αιματοκύλισαν την Ευρώπη και οι Ιταλοί τον φασισμό. Μετά από όλα αυτά για ποια ποιότητα ελευθερίας μπορούν να μας μιλήσουν οι ιδεολόγοι του Διαφωτισμού;…        
 
Οι εχθροί του Ιησού Χριστού γράφουν ανακριβώς ότι οι Χριστιανοί γκρέμισαν ειδωλολατρικούς ναούς, κάτι που οι οπαδοί του Διαφωτισμού σεβάστηκαν… Οι Έλληνες των πρώτων αιώνων ήσαν οι ίδιοι που από ειδωλολάτρες βαπτίσθηκαν Χριστιανοί και μετέτρεψαν τους ναούς τους σε χριστιανικούς, αφού επί αιώνες είχαν υποστεί πολλούς διωγμούς, με εκατομμύρια μαρτύρων.
 
Ως ατράνταχτο επιχείρημα της συμπεριφοράς των Ελλήνων χριστιανών έναντι των ειδωλολατρικών μνημείων είναι ο ναός του Παρθενώνα στην Αθήνα. Τον είχαν διατηρήσει σχεδόν ακέραιο επί 23 αιώνες και ήρθαν οι εκπρόσωποι του Διαφωτισμού Μοροζίνι και Έλγιν και τον κατέστρεψαν. Αυτή είναι η αλήθεια. Και για ποιο σεβασμό μιλάνε οι οπαδοί του Διαφωτισμού σε ναούς, όταν οι Γάλλοι επαναστάτες μετέτρεψαν σε κρατικό μνημείο τον μεγαλοπρεπή Ναό της Αγίας Γενεβιέβης, προστάτιδας των Παρισίων; Όταν έκλεισαν εκατοντάδες ναούς και μοναστήρια και πήραν την ιδιοκτησία τους; Τα ίδια και χειρότερα συνέβησαν στη Σοβιετική Ένωση. Με ιδεολογικούς φανατισμούς, με το ψέμα και με τη βία νομίζουν οι μηδενιστές ότι θα επιβάλλουν την ιδεολογία τους, γιατί δεν βλέπουν ότι έχουν οι ίδιοι προκαλέσει ένα σε βάρος τους φονικό  ανεμοστρόβιλο.
 
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου