Monday 31 October 2016

Τοῦ χειμώνα ἡ σιωπή

Εἶναι ἀλήθεια, πώς μέ τήν ἀλλαγή τῆς ὥρας -μόλις χθές οἱ δεῖκτες τῶν ρολογιῶν μας μετακινήθηκαν μία ὥρα πίσω, πού σημαίνει ὅτι ἡ νύχτα ὅλο καί μεγαλώνει καί τό σκηνικό τοῦ χειμώνα ὅλο καί ἁπλώνεται γύρω μας- κάτι τό νέο (ξανα) παρουσιάστηκε στή ζωή μας: ἡ εὐλογία τοῦ χειμώνα μέ τίς γκρίζες ἤ λευκές του μέρες, μέ τόν ἔγκλειστο βίο, τή θαλπωρή τοῦ σπιτιοῦ μά περισσότερο μέ κείνη τή σιωπή πού συμμαζεύει τό νοῦ καί τήν ψυχή, τό εἶναι ὁλάκερο. Εἶναι, μέ λίγα λόγια, ἡ ἐποχή γιά στοχασμό, αὐτοέλεγχο καί συγύρισμα τῆς ψυχῆς, πού καλό εἶναι νά τή συνοδεύει κι ἡ προσευχή (Ἀλήθεια, τυχαῖα ἔχουμε μέσα στήν καρδιά τοῦ χειμώνα τό εὐλαβικό σαρανταήμερο μέ τή νηστεία καί τή μυστηριακή ζωή; Σκεφτήκαμε ποτέ τήν ἀποφόρτιση πού μᾶς χαρίζει τό ἱ. Σαρανταήμερο καί πόση θαλπωρή πάλι προσφέρει ἡ Μητρόπολις τῶν ἑορτῶν, τά Χριστούγενα;). Νά, λοιπόν, οἱ εὐλογίες τοῦ χειμώνα. Εὐλογίες πού τίς στεφανώνει ἡ σιωπή του, ἡ ὁποία καί συντονίζεται πλήρως μέ τό βροχερό ἤ καί χιονισμένο τοπίο πού μᾶς περιβάλλει. 

Θυμᾶμαι μιά παλιά μοναχή, τή Γερόντισσα Μαριάμ, πού μόναζε στό μοναστήρι τοῦ Προδρόμου, ἡ ὁποία ἔλεγε πώς ὁ χειμώνας εἶναι περισσότερο καλογερικός, γιατί δίνει στούς μοναχούς τήν εὐκαιρία νά προσευχηθοῦν πιό ἔντονα μέσα στήν ἡσυχία τῆς χειμωνιάτικης νύχτας. Κι εἶναι ἀλήθεια αὐτό, γιατί μέσα στή σιωπή πού ἁπλώνεται στά χειμωνιάτικα τά βράδυα ἡ ψυχή ἐλευθερώνεται ἀπό τούς λογῆς-λογῆς θορύβους καί κατευθύνει τήν προσευχή μέ ἄνεση καί γνησιότητα.

Καθώς, λοιπόν, εἰσοδεύσαμε στόν χειμώνα, ἄς κοιτάξουμε βαθύτερα τήν ψυχή μας στά ἥσυχα καί πολύωρα βράδυα, προσπαθώντας τήν ποθούμενη «διόρθωσιν βίου». Πού τή χρειαζόμαστε, ἄλλωστε...

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: