Monday 30 April 2018

Ἡ ἀδιάψευστη συντροφιά μας


(Μνήμη Εβοέων γίων)


Μ βεβαιωμένη τ συγκίνηση λλ κα τ χαρά, ποδέχθηκε χθες ερά μας κκλησιαστικ τς Χαλκίδος παρχία κα Μητρόπολις, τν εσημο Πανήγυρι κα λαμπροφόρο πέτειο τς Μνήμης τν γίων Της. λων κείνων δηλαδή, πο καθαγίασαν μ τν θεοφιλ παρουσία Τους τν γεωγραφικό χρο τς καθ᾿ μς Μητροπόλεως κα τν κατέστησαν «γ γαθή» (Λκ. 8, 8), στε ν φέρει καρπν κατονταπλασίονα.

Ο Εβοες γιοι, λοιπόν, συνήλθαν τη χθεσινή ημέρα, τν εώδη κα φωτεινή π τν νάσταση κα τν νοιξη, κα συνευφραίνονται μ τν Κλρο κα τν εσεβ λαό, διότι λοι πανηγυρίζουν, όρτια χορεύουν κα χαίρονται π τ Μνήμ πλειάδος γίων, τοι εραρχν, Μαρτύρων, σίων κα Δικαίων. Τος ποίους κα συγκαλον πρς εωχίαν πνευματικν πάντες: πίσκοπος, δηλαδή, . Κλρος κι κατοικν, τ βοηθεί το ψίστου, λας ξιωμένος, τν πόλεων κα τν χωρίων λαός, ατς τς ερς παρχίας τς λλαδικς κκλησίας, τοι τς Μητροπόλεως Χαλκίδος, στιαίας κα Βορείων Σποράδων.

Ατοί λοι, λοιπόν, ννοον τν πάντερπνον ατν μέρα κα πανάγιο, ς μία εκαιρία ν νανεώσουν τ σχέση τους μ λην κείνην τν χορείαν τν γίων, ποία κα φωτίζει τ διαβήματά τους, τν βίο τους, τς διακονίες τους. Φωτίζει κα συνάμα παρέχει πρωτοφαν σφάλεια, φο λοι ατο ο γιοι εναι, κα παραμένουν ν εναι, διαμφισβήτητη συντροφι στν καθένα πιστό, πο τος χει νάγκη «ν κινδύνοις κα θλίψεσιν». Μι συντροφι πολύτιμη, μοναδική, ελικρινς κα ντιμη. Γιατί,  ν π τος νθρώπους πογοητεύεται κανείς, π τος γίους τος φίλους το Χριστο (πρβλ. ω. 15, 14-15) ποτέ δν θ νοιώσει τν παραμικρ πικρία, πειδ λη τους, πολιτεία, λη Τους γνοια εναι στ ν χαρίζουν τ στοργ κείνη κα παραμυθία, πο δν μπορον ν προσφέρουν ο νθρωποι. πειδ κα ο διοι γεμτοι πληγς εναι κα προβλήματα, γι’ ατ σ πικρές, νήσυχες κα νεφελώδεις το βίου τους στιγμς ναζητον τ βακτηρία πο παρέχουν ο εγενες κα φιλάνθωπες Μορφς τν δικν μας γίων. Τν γίων πο σεργιάνισαν στος δρόμους μας, παρακάθησαν στ τραπέζι μαζύ μας, φουγκράστηκαν τν ψυχή μας πόμειναν τ παράπονα κα τν ποια γκρίνια μας, γιατ σκοπός τους ταν κα εναι ποφόρτοση το κάθε πιστο π τν «συμφορν νέφη», πο καθημερινότητα σωρεύει. Κα ζωνταν παραδειγμα, χλωρ κόμη, μορφ το σίου ακώβου Τσαλίκη, το Γεροντιανο.

Χορεία σεπτή, είφωτος κα φιλάνθρωπος,  Χορεία τν Εβοέων γίων, πο τιμήθηκε φιλεόρτως χθες, Κυριακή του Παραλύτου. π το ποστόλου τν θνν Παύλου ως το νέου σκητο κα σίου ακώβου... Πληθς γίων, πο σκέπει, φυλάττει κα φρουρε τν θεόσωστο πισκοπ κα Μητρόπολη π τ πάντερπνα, σκητικ κα φιλάγια ρημόννησα τν Βορείων Σποράδων, μέχρι τ ρια πο διαχωρίζουν τς . Μητροπόλεις Καρυστίας κα Χαλκίδος. Καί, κυρίως, συμπαρίστανται στν πιστ λα κα φιλάγιο χαρίζοντας μι διατίμητο συντροφι κα μοναδική: Ατήν, δηλαδή, πο χρειαζόμαστε λοι μας...

Κι ς μ ξεχνμε, πς τ νησί μας ατό, Σκόπελος, « χρυσή -κατ Δαπόντε- πατρίδα», ξιώθηκε, αἰῶνες τώρα, ν χει τ συντροφι τν γίων Ρηγίνου, Νεκταρίου Πενταπόλεως, εροθέου το βηρίτου κα Κοσμ το Ατωλο, πο ντάσσονται στν σεπτ χορεία τν χθες τιμηθέντων Εβοέων γίων. λήθεια, πόσοι τ βιώνουμε ατ καί, κυρίως, πόσοι μιμούμεθα Ατν τς ρετάς; Χρόνια πολλά.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: