Friday 9 February 2024

Καύχηση κι ευγένεια


Καυχιόταν κάποτε το Καλαμπόκι πως είναι καλόψυχο και ζουν απ’ αυτό ζώα, πουλιά και άνθρωποι. Το άκουσε το Σιτάρι και είπε:
 

-         Γιατί είσαι τόσο περήφανο; Επειδή σε τρώνε τα γουρούνια κι η φτωχολογιά; Εμένα όμως με τρώει το αρχοντολόϊ μονάχα.
 
-         Βρε αγριομούστακε, που σου τσουρουφλάνε τα μουστάκια και σε πατάνε τ’ άλογα στ’ αλώνι, δεν έχεις και ντροπή λιγάκι;
 
Ντροπιάστηκε το Σιτάρι και πήγε στη μάνα του, τη Γη, να παραπονεθεί.
 
-         Να πας πίσω, του είπε η μάνα του, να το χαιρετήσεις γλυκά και τότε θα δεις.
 
-         Ώρα καλή σου, αδελφάκι μου, είπε στο Καλαμπόκι το Σιτάρι. Από σένανε καλοπερνούν όλα τα ζωντανά, και τα πουλιά κι η φτώχεια.
 
-         Καλώς την την τιμή της εκκλησιάς, τ’ αντίδωρο της Λειτουργιάς και το καρβέλι της αρχοντολογιάς, είπε τ’ Αραποσίτι!

No comments: