Επίκαιρο ανέκδοτο

Σ’ ένα δημοτικό σχολείο κάπου στην Αθήνα, την πρώτη ημέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες...

- Χακίμ καζάλ αλ νταρουί;

- Παρών.

- Χασάν ντομάν ντα σαρουί;

- Παρών.

- Γιόν κιμ λι γκόνγκ;

- Παρών.

- Σουλειμάν αλη ζαουάχρι;

- Παρών.

- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής;

Τίποτα...

- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα...

Πάλι τίποτα.

Εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά-δειλά ένα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά...

- Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι... Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε...!