Πάντα εφημερεύει και διανυκτερεύει...

Είμαστε ακατήχητοι! Εμείς που ενίοτε φίλαυτα αυτοπροβαλλόμαστε, λόγω, έργω ή διανοία ως πνευματικοί άνθρωποι! Νομίζουμε πως γνωρίζουμε, μα θλιβερά αγνοούμε! Παραθεωρούμε, διαστρεβλώνουμε, αλλοιώνουμε πολλά ζητήματα που άπτονται της πνευματικής, της μυστηριακής ζωής! Πολλές φορές λειτουργούμε εθιμικά,  παραδοσιακά, μα κακόδοξα επειδή έτσι τα βρήκαμε από τους πνευματικούς και φιλακόλουθους προγόνους μας, που και εκείνοι με τη σειρά τους έτσι τα κληρονόμησαν από τους Θεόφιλους και Αγιόφιλους δικούς τους παππούληδες.

Φτιάχνουμε λοιπόν ένα μόρφωμα Χριστιανικής πίστης που καμιά φορά μοιάζει με τερατούργημα που τον Κύριο δεν ευαρεστεί. Κυρίως γιατί μέσα σε αυτό το πνεύμα της Χριστιανικής αυθεντίας,  την οποία και πολλάκις σπεύδουμε να την προσδιορίσουμε ως την μόνη γνήσια, πλημμελώς αγνοούμε ή δεν λογαριάζουμε διόλου τα διδάγματα των Αγίων Πατέρων, τους θεμελιώδεις κανόνες των Ιερών  Οικουμενικών Συνόδων, τα Χριστοστόλιστα  κελεύσματα των  Ποιμεναρχών, τις οδηγίες του «λύχνου»  για τα διαβήματά μας πνευματικού.

- Αν δεν νηστέψω 10 ημέρες δεν πάω να κοινωνήσω! μου έλεγε μια σεβάσμια γερόντισσα πριν λίγο καιρό. Της Εκκλησίας παιδί εξ απαλών ονύχων! Με 30 ολάκερα χρόνια χηρείας και αλώβητο της σωφροσύνης το πνεύμα! Τι κι αν συνεχώς της λέει ο πνευματικός της να κοινωνάει τακτικότατα, εκείνη έχει τον δικό της κανόνα… Όλοι έχουμε έναν δικό μας κανόνα, έναν δικό μας Θεό στα μέτρα μας τα μετρημένα... Δικοί μας κανόνες, δικά μας πρέπει και μη… Δικά μας και τα σαράκια που κατατρώγουν της ψυχής μας το υφάδι… Περίοδος τρισευλογημένη αυτή της Σαρακοστής! Προσέρχονται με λαχτάρα μωρού μπροστά στης μάνας το στήθος να μεταλάβουν σώμα και αίμα Θεού Ζώντος λιγοστοί αδελφοί μας! Σε κάθε πρόσκληση μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης!

  

Σε κάθε Ουράνιο κέλευσμα του Εσταυρωμένου Νυμφίου με τους κρουνούς της ακήρατης πλευράς του να αναβλύζουν  αείρροα νάματα γέννησης και αναγέννησης, ύδωρ και αίμα!   

- Μα πάλι θα κοινωνήσουν αυτοί; Καλά τα παιδιά τους αλλά και οι ίδιοι; Την Τετάρτη δεν κοινώνησαν στην Προηγιασμένη;

- Ναι και εγώ τους είδα και μάλιστα είχαν κοινωνήσει πάλι  της Σταυροπροσκυνήσεως! Τόσο πολύ εγκράτεια πια; Είπαμε όχι και έτσι! Τόσο  άξιοι πια;

Και υπήρχε και ένα άλλο παλληκάρι που μόλις ήρθε εις εαυτόν, με την ευλογία του Γέροντά του πνευματικού, μετελάμβανε σώμα και αίμα Χριστού σε κάθε ευλογημένη ευκαιρία! Ιδίως τις Σαρακοστές 3 και 4 φορές την εβδομάδα! Είχε ακούσει και εκείνο που κάποτε είπε ο Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων πως ο Θεός μας παρέδωσε ημερήσιον το μυστήριο! Μα εμείς το καταντήσαμε ενιαύσιον, μια - δυο φορές το χρόνο και για τα χρόνια πολλά που έλεγε και ο μακαριστός  κυρ-Δημήτρης ο Παναγόπουλος!

- Είναι καλά ο γιός σου βρε Μαγδαληνή; ρώτησαν την μάνα του οι ενορίτισσες…

- Τον  βλέπουμε που κοινωνάει συνέχεια και ανησυχήσαμε, μήπως το βρήκε τίποτα, νέο παλληκάρι! Δεν ήξερε η μάνα του τι να απαντήσει! Και κείνη προβληματιζόταν! Έτσι και αυτή τα είχε στο μυαλό της!

Βέβαια αν το καλοσκεφτούμε δίκιο είχαν οι ενορίτισσές της! Δεν κοινωνάμε γιατί είμαστε άξιοι, άσπιλοι και υγιείς! Κοινωνάμε γιατί είμαστε άρρωστοι! Και χρειαζόμαστε ίαση και νοσηλεία! Το αλεξητήριον των  πολυτρόπων  νόσων… Παθών και θλίψεων αλλοτρίωσιν… Θεράπευσον της ψυχής μου τα τραύματα Κύριε… Της βεβηλωθείσης ψυχής μου… κάθαρον όλον μολυσμού σαρκός και πνεύματος... Ο τας ασθενείας των ανθρώπων ιώμενος... εις ίασιν και υγείαν ψυχής… Οίδας των κακών  το πλήθος, οίδας και τα τραύματά μου και τους μώλωπας οράς μου… Κάθαρον εκ πάσης με κηλίδος μόνε καθαρέ και ακήρατε Κύριε…

Ιερά, συγκλονιστικά σπαράγματα από την αριστουργηματική ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως!  Με συντριβή ψυχής και  δάκρυα την διαβάζουν οι αδελφοί μας που έχουν νοήσει το βάθος του Θεόσδοτου μυστηρίου… Δακρύων μοι παράσχου, Χριστέ, ρανίδας, τον ρύπον της καρδίας μου καθαιρούσας! Τι να απαντήσουμε σε αυτούς που ρωτούν αν είναι καλά, αν ασθενούν  αν είναι άξιοι όσοι τακτικά προσέρχονται θαρρούντες τω ελέει Του; Ναι είναι, είμαστε όλοι ανάξιοι και ασθενείς! Για αυτό ας τρέξουμε όλοι να γυρέψουμε από τον Ποιητή και Λυτρωτή μας την Ίαση! Ας τρέξουμε στο θεραπευτήριό Του, στο πανίερο Νοσοκομείο Του! Στην Μάνα Εκκλησία! Πάντα εφημερεύει και διανυκτερεύει!

Νώντας Σκοπετέας