Sunday 19 January 2020

Σκέψεις πάνω στήν ἱ. Ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως


πισκεπτόμενος σχεδν καθημεριν δ κα σαρανταένα χρόνια ερατικς διακονίας τν εκατάνυκτη κα γλυκύτατη ἱ. κολουθία τς Θ. Μεταλήψεως, χω τν ντύπωση, κάθε φορ πο τν πισυνάπτω στ πόδειπνο, τι κάτι καινούριο νακαλύπτω, πο μ ψυχωφελε κα ξάπαντος μ προετοιμάζει τόσο γι τν αριαν τέλεση τς Θείας Λειτουργίας, σο κα γι συμμετοχή μου στ οράνια κα φρικτ το Χριστο μου μυστήρια, πως «το θείου Του Δείπνου κα μυστικο κοινωνς γενέσθαι». Κι ατ μπειρία, πιστεύω, τι πομένει κα ποτελε τν ριακ γραμμή, ποία σ διαχωρίζει π τν κόσμο, σύμφωνα μ τν ερ λόγο το γίου Μακαρίου το Αγυπτίου: « τν Χριστιανν κόσμος τερός στί, κα διαγ κα νος κα λόγος κα πρξις τέρα τυγχάνει, κα τν νθρώπων το κόσμου τούτου διαγωγ κα νος κα λόγος κα πρξις τέρα· λλο τί εσίν κενοι κα λλο τί εσίν οτοι, κα πολλ διάστασις μεταξ τούτων κακείνων». Γι’ ατό, σύμφωνα μ τν κόλουθη δηγία τς ρχς τς θείας Μεταλήψεως, «Μέλλων προσελθεν τος χράντοις Μυστηρίοις ...λέγε μετ κατανύξεως τν παρόντα Κανόνα...». Κι Κανόνας, πρέπει ν ξέρουμε, πς εναι ραχοκοκαλι τς λης κολουθίας, χει τ προνόμιο ν εσάγ τν πιστ στν ελογημένη κατάνυξη, ποία κατ τος γίους Νηπτικος «πρς ρωτα Θεο πτερο τν ψυχήν». Τν προετοιμάζει, δηλαδή, στε μ περισυλλογή, γκράτεια κα νδελεχ μελέτη το εναι του, ν εθυγραμμιστε πλήρως μ σα Κανόνας, ατς νοητς διδάσκαλος, τν συμβουλεύει: «Βεβηλωθες ργοις τόποις δείλαιος νάξιος πάρχω, Χριστ τς μετουσίας, ς μ ξίωσον... γένοιτο νθραξ το σο Σώματος, ες φωτισμν τ σκοτισμέν μοί... Νον κα καρδίαν γίασον, Στερ κα τ σμα μου...». Εναι δ ρθ πως πρετοιμασία ατ γίνει μ πειθαρχημένη κα προσεγμένη τακτοποίηση το σπηλαίου τς ψυχς, που κατ τν ρθόδοξη Νηπτικ διδασκαλία δρεύουν «ο ληστα λογισμοί», γι᾿ ατ κα προαπαιτεται τ Μυστήριο τς . ξομολογήσεως, πο εναι «[τ] Μυστήριο τς συμφιλίωσης μ τν κκλησία κα τς πιστροφς σ᾿ ατή...» (π. λ. Σμέμαν).

μως, ν δομε τ πράγματα πι προσεχτικ π τν ρχή, Α.Θ.Μ. (κολουθία Θείας Μεταλήψως) δν εναι τίποτε περισσότερο π μι κτενς προσευχή, ποία πιχειρε ν προτρέψει τν πιστ ν κατανοήσει εχερς πώς ν «βαδίσει πρς θεία Κοινωνίαν». Ν βιώσει, δηλαδή, ὅ,τι γι τος συνειδητ πιστος εναι σωτήριος «χαρά, γεία κα εφροσύνη», ντίθετα μ τος ναξίους πού γίνεται «πρ φλέγον». Γι᾿ ατ κα λίγο πρν π τ τ θεία Κοινωνία καταθέτουμε τν ελικριν κα βαθύτατα ντιμη μολογία μας: «Πιστεύω, Κύριε, κα μολογ τι Σ ε ληθς Χριστς Υἱὸς το Θεο το ζντος, λθν ες τν κόσμον μαρτωλος σσαι, ν πρτος εμί γώ...».

Κα νομίζω τι ατ γκάρδια μολογία εναι διαμφισβήτητα τ κλειδ πο νοίγει τ θύρα εσόδου στ περον, που τελεται « Δεπνος Του Μυστικς ες φεσιν μαρτιν μας κα ζων τν αώνιον».

π. K.N. Kαλλιανός

No comments: