ΑΦΙΕΡΩΣΗ: Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται με αγάπη στον αγαπητό φίλο Δρα Ευάγγελο Βενέτη, τον μοναδικό Έλληνα Ιρανολόγο, Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Leiden στην Ολλανδία και Πρόεδρο της Εταιρίας Ελληνο-Ιρανικών Σπουδών.
Στην Θεία Λειτουργία ακούμε την εμφατική πρόταση: «Τάς θύρας, τας θύρας...». Είναι η στιγμή κατά την οποία οι κατηχούμενοι αποχωρούσαν από τον Ιερό Ναό και έμεναν για το υπόλοιπο της Θείας Λειτουργίας μόνο οι μυημένοι – βαπτισμένοι χριστιανοί.
Στην Ιερή Ακολουθία των Εγκαινίων του Ναού γίνεται και η πράξη που είναι γνωστή ως «θυρανοίξια». Είναι το άνοιγμα των κλεισμένων θυρών, που πραγματοποιείται ύστερα από διάλογο του προεξάρχοντα Αρχιερέα και ενός Αναγνώστη.
Ο κόσμος μας μιλάει συχνά για κάτι (δίκη ή εκδήλωση) που μπορεί να γίνεται «κεκλεισμένων των θυρών».
Γνωρίζουμε, επίσης, για τον μυθικό Ρωμαίο βασιλιά, που θεωρούνταν θεός της ειρήνης, της καλοσύνης και της αφθονίας, τον Ιανό, με τα δύο πρόσωπα. Αυτός ήταν και θεός των θυρών. Άνοιγε την πύλη της ημέρας το πρωί και την έκλεινε το βράδυ. Ήταν και φύλακας του Χρόνου, με το ένα του κεφάλι κοίταζε το παρελθόν και με το άλλο το μέλλον.
Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι η θύρα είναι εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο της ζωής του ανθρώπου, με έντονο συμβολισμό.
No comments:
Post a Comment