Thursday 25 December 2014

Χριστουγεννιάτικη Εγκύκλιος Α.Θ.Π.


ριθμ. Πρωτ. 1377

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *
δελφο κα Τκνα ν Κυρίῳ γαπητ,

«Χριστς ξ ορανν, παντήσατε

φνη π τς γς Θες κα φανερώθη συγχρόνως τλειος νθρωπος κα σλληπτος ξα το νθρωπίνου προσπου. O σύγχρονοι νθρωποι διαιτέρως ζμεν τν μεταπτωτικν κατστασιν, κατ τν ποαν καθημερινς διαπιστώνομεν μετ το Ψαλμδο τι «πάντες ξέκλιναν, μα χρειθησαν, οκ στι ποιν χρηστότητα, οκ στιν ως νός» (Ψαλμ. ΙΓ΄ 3 - Ρωμ. γ΄ 12-13).


Πρ τς νσαρκσεως το Χριστο δν δύνατο νθρωπος ν φαντασθ τν σλληπτον ξαν το νθρωπίνου προσπου, διτι μετ τν πτσιν σθνησε κα λλοιθη. Μνον ο πολ φωτισμνοι νθρωποι δισθνθησαν κα πρ Χριστο τν ξαν το νθρωπίνου προσπου κα ες τν ποραν το Ψαλμδο «τ στιν νθρωπος, τι μιμνήσκ ατο;» (Ψαλμ. Η΄ 5), διεκήρυξαν: «λττωσας ατν βραχ τι παρ᾿ γγλους, δξ κα τιμ στεφνωσας ατν» (.. 6). Τν περτάτην ατν ξίαν το νθρωπίνου προσώπου φανέρωσεν Θεάνθρωπος Κύριος κα, κτοτε, παναλαμβνουν κατ᾿ τος διακηρύξεις κρατν, κυβερνήσεων κα κοινωνικν μδων κα διεθνες συμβσεις ναφερόμεναι ες τν σεβασμν το νθρωπνου προσπου κα τ δικαιώματα ατο.

ν τοτοις, π τν μερν μας βλπομεν καθημερινς τν χεριστον ξευτελισμν το νθρωπνου προσπου, τν τμωσιν κα τν διασυρμν ατο. φελομεν, λοιπν, ἐὰν θλωμεν ν εμεθα ξιοι τς δξης κα τιμς δι τς ποας περιβαλε τ νθρώπινον πρσωπον «δι᾿ μς καθ᾿ μς γενόμενος» Δημιουργός μας, ν πράξωμεν πν τ δυνατν δι ν πασ σχάτως διογκουμνη ξευτελιστικ δι τ νθρπινον πρσωπον συμπεριφορ.

Παρακολουθομεν κπληκτοι τ παναλαμβανόμενον συνεχς «δρμα τς Βηθλεέμ». Διότι περ δράματος πρόκειται κα χι περ χαρμοσύνου γεγονότος, φ᾿ σον γνοεται σπαργανούμενος ν φάτν Υἱὸς κα Λόγος το Θεο, κα τ δημιούργημά Του, νθρωπος, δν ντιμετωπίζεται ς «εκν Θεο». γία ρθόδοξος κκλησία μας κα θεολογία της διδάσκουν τι νθρωπος κα τ νθρπινον σμα ξιονται πλήρους σεβασμο, διτι νώθησαν μ τν Θεν ες τν σαρκωθέντα Κύριον. θεν, φελομεν λοι ν ντενωμεν τς προσπαθεας μας δι ν γίν π πάντων σεβαστ περτάτη ξία το νθρωπίνου προσώπου.

Μετ πολλς συνοχς καρδίας κα βαθείας θλίψεως τ Οκουμενικν Πατριαρχεον κα μετέρα Μετριότης παρακολουθομεν τ σημέραι γκούμενα κύματα τατα βίας κα βαρβαρότητος, τ ποα ξακολουθον ν μαστίζουν διαφόρους περιοχς το πλανήτου μας, κα διαιτέρως τν Μέσην νατολήν, κα μάλιστα τος γηγενες κε χριστιανούς, ες τ νομα συχνάκις τς θρησκείας. Δν θ παύσωμεν δ ν διακηρύττωμεν π το ερο τούτου Κέντρου τς ρθοδοξίας πρς πάντας, τος δελφος Προκαθημένους τν ρθοδόξων κα τν λοιπν Χριστιανικν κκλησιν, τος κπροσώπους τν Θρησκειν, τος ρχηγος Κρατν, πρς πάντα νθρωπον καλς θελήσεως, μάλιστα δ πρς τούς, κατόπιν ποκινήσεων μ θέτοντας τν δίαν ζων ατν ες κίνδυνον δι ν φαιρέσουν νθρωπίνους ζωάς, συνανθρώπους - δημιουργήματα κα ατ το Θεο-, κα πρς πσαν κατεύθυνσιν, τι οδεμία εναι δυνατν ν πάρξ μορφ ληθος κα γνησίας θρησκευτικότητος πνευματικότητος νευ γάπης πρς τ νθρώπινον πρόσωπον. Οονδήποτε δεολογικόν, κοινωνικν θρησκευτικν μόρφωμα περιφρονε τν κατ᾿ εκόνα Θεο πλασθέντα νθρωπον κα διδάσκει πιτρέπει τν θάνατον συνανθρώπων μας, μάλιστα δ μ βάναυσον κα πρωτόγονον τρόπον, οδεμίαν σφαλς χει σχέσιν μ τν Θεν τς γάπης.

Στρέφοντες, δελφο κα τέκνα, τος φθαλμούς μας ες τν κρατοσαν σήμερον ν τ κόσμ κατάστασιν ποστρέφομεν τ πρόσωπόν μας κ τν θλιβερν γεγονότων μισαλλοδοξίας κα χθρότητος, τ ποα μαστίζουν τν νθρωπότητα κα φθάνουν πλέον, δι τν συγχρόνων μέσων γενικς πικοινωνίας, εχερέστερον ες τς κος κα τν ρασίν μας προκαλοντα τρόμον δι τ περχόμενα δεινά, κα προβάλλομεν ς σχυρν ντίδοτον ες τν σύγχρονον βίαν τν καταπλήξασαν τος μάγους κα τν κόσμον «σχάτην πτωχείαν» το Θεο, ποία νεργε πάντοτε ς γάπη. Ατ εναι μυστικ δύναμις το Θεο, μυστικ δύναμις τς ρθοδόξου κκλησίας, μυστικ δύναμις το γένους τν χριστιανν. δύναμις ποία νικ κα περβαίνει δι τς γάπης τν κάθε εδους βίαν κα κακίαν.

Οτως ποτιμντες κατ τ φετειν Χριστούγεννα τν κατάστασιν τν νθρωπίνων πραγμάτων, εχμεθα πως βισωμεν ο πάντες τν χαρν το πολύτου σεβασμο τς ξίας το προσώπου, το συνανθρώπου, κα τν πασιν τς βίας κάθε μορφς, τν νίκην π τς ποίας δι τς γάπης προβάλλει κα προσφέρει σάρκα λαβν «μεγάλης Βουλς γγελος», «ρχων ερήνης» κα Σωτρ μν Χριστός.

Ατο το τεχθέντος κα νανθρωπήσαντος Κυρίου τς δόξης, τς ερήνης κα τς γάπης Χάρις κα τ πειρον λεος κα εδοκία εησαν μετ πάντων.

Χριστούγεννα ,βιδ΄
+ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρς Θεν εχέτης πάντων μν

ναγνωσθτω π κκλησας κατ τν Θεαν Λειτουργαν τς ορτς τν Χριστουγννων, μετ τ ερν Εαγγλιον.

No comments: